Aleksander Zdanowicz (prawnik)

Aleksander Maria Zdanowicz (ur. 28 września 1898 w Opolu, data i miejsce śmierci nieznane) – porucznik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari, prawnik.

Aleksander Zdanowicz

porucznik artylerii
Pełne imię i nazwisko	Aleksander Maria Zdanowicz
Data i miejsce urodzenia	28 września 1898 Opole
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	3 Dywizjon Artylerii Konnej
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się 28 września 1898 w Opolu, w ówczesnym powiecie nowoaleksandryjskim guberni lubelskiej^[1], w rodzinie Juliana i Aleksandry z Nowakowskich^[2].

W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 3 Dywizjonu Artylerii Konnej, a za wykazane męstwo został odznaczony Srebrynym Krzyżem Orderu Virtuti Militari^[3][4].

8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika rezerwy ze starszeństwem z 1 sierpnia 1920 i 35. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[5][6]. W 1922 miał przydział w rezerwie do 3 Dywizjonu Artylerii Konnej^[7], w 1923 do 10 Dywizjonu Artylerii Konnej w Jarosławiu^[8], a w 1924 do 12 Dywizjonu Artylerii Konnej w Ostrołęce^[9]. 29 stycznia 1932 prezydent RP nadał mu stopień porucznika rezerwy z dniem z 2 stycznia 1932 i 72. lokatą w korpusie oficerów artylerii^[10]. Był wówczas oficerem rezerwy 9 Dywizjonu Artylerii Konnej w Baranowiczach^[10]. W 1934 pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Nowogródek. Miał wówczas przydział w rezerwie do 1 Pułku Artylerii Lekkiej Legionów w Wilnie^[11].

Do 25 lutego 1927 był sędzią śledczym Sądu Okręgowego w Nowogródku, a następnie podprokuratorem przy Sądzie Okręgowym w Nowogródku^[12]. 30 września 1929 „na skutek podania” został przeniesiony ze stanowiska wiceprokuratora Sądu Okręgowego w Nowogródku na stanowisko wiceprokuratora Sądu Okręgowego w Wilnie^[13][14], w 1931 na stanowisko prokuratora Sądu Okręgowego w Nowogródku^[15][16][17], w 1935 na stanowisko prokuratora Sądu Okręgowego w Grodnie^[18], a 16 października 1936 „na skutek podania” na stanowisko prokuratora Sądu Okręgowego w Wilnie^{[19][1][20][21]}. 16 lipca 1938 został mianowany prezesem Sądu Okręgowego w Grodnie^[22][23].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3142^[2] – 1922^[24][25]
• Złoty Krzyż Zasługi – 9 listopada 1932 „za zasługi na polu wymiaru sprawiedliwości”^[26][27]
• Medal Niepodległości – 13 kwietnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[28][1]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[27]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[27]
• Odznaka pamiątkowa „Orlęta”^[27]