Alexander Braun

Alexander Heinrich Braun W taksonomii: A.Braun^[1] (ur. 10 maja 1805 w Ratyzbonie, zm. 29 marca 1877 w Berlinie) – niemiecki botanik, wykładowca akademicki na uniwersytetach w Karlsruhe, Fryburgu Bryzgowijskim, Gießen i Berlinie, przedstawiciel szkoły filozofii naturalnej, zajmował się morfologią roślin.

Alexander Heinrich Braun

Data i miejsce urodzenia	10 maja 1805 Ratyzbona
Data i miejsce śmierci	29 marca 1877 Berlin
profesor nauk medycznych
Specjalność: botanika, morfologia roślin
Alma Mater	Uniwersytet w Heidelbergu Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium
Doktorat	1829 Uniwersytet w Tybindze
Profesura	1845
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Karlsruher Institut für Technologie Uniwersytet we Fryburgu Uniwersytet w Berlinie
Rektor Uniwersytetu w Berlinie
Odznaczenia

Tablica XXXII, Die Untersuchung über die Ordnung der Schuppen an den Tannenzapfen, 1831

Życiorys

Alexander Heinrich Braun urodził się w rodzinie urzędnika pocztowego Alexandra Brauna i jego żony Henrietty^[2]. Jego zainteresowanie botaniką objawiło się bardzo wcześnie – w wieku 6 lat zaczął prowadzić herbarium, które 5 lat później liczyło prawie 4000 okazów, w tym 200 okazów roślin zarodnikowych^[3]. Uczęszczał do liceum w Karlsruhe, gdzie nauczał Karl Christian Gmelin (1762–1837)^[4]. Już w okresie szkolnym Braun zaczął publikować prace na temat botaniki^[2] („Bemerkungen über einige Lebermoose”, 1821; „Ueber Oxalis corniculata und stricta”, 1822^[3]).

W 1824 roku za namową ojca rozpoczął studia medyczne na Uniwersytecie w Heidelbergu^[3], koncentrując się jednak na botanice^[3]. Uczęszczał na wykłady botaników Gottlieba Wilhelma Bischoffa (1797–1854), Johanna Heinricha Dierbacha (1788–1845) i Franza Josepha Schelvera (1778–1832)^[2][3]. Podczas studiów zaprzyjaźnił się z Louisem Agassizem (1807–1873) i Karlem Friedrichem Schimperem (1803–1867)^[3][4]. W 1827 roku przeniósł się, wraz z Agassizem, na Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium, a Schmiper dołączył do nich rok później, wraz z młodszym bratem Wilhelmem (1804–1878)^[3].

W 1829 roku Braun uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Tybindze, na podstawie pracy o zarazie^[3]. Po roku spędzonym w domu rodzinnym w Karlsruhe udał się w 1832 roku na dalsze studia do Paryża, gdzie nawiązał znajomość z Josephem Decaisnem (1807–1882) i Adrienem de Jussieu (1797–1853)^[3].

W 1832 roku przyjął stanowisko wykładowcy botaniki i zoologii na nowo utworzonej politechnice w Karlsruhe, gdzie szybko uzyskał profesurę^[3]. W 1845 roku objął kierownictwo katedry botaniki na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu^[3]. Wkrótce został prorektorem tej uczelni^[3]. W 1849 roku, podczas rewolucji badeńskiej (Wiosny Ludów w Badenii), uchronił majątek uczelni przed konfiskatą przez rząd rewolucyjny, wywożąc go do Bazylei^[3].

W 1850 roku Braun przyjął stanowisko profesora botaniki na Uniwersytecie w Gießen, gdzie poprowadził również uniwersytecki ogród botaniczny^[3]. W 1851 roku przeniósł się na Uniwersytet Fryderyka Wilhelma w Berlinie^[3]. W mieście tym objął też stanowisko dyrektora ogrodu botanicznego, który za jego kadencji został znacznie rozbudowany i otrzymał palmiarnię^[3]. W latach 1865–1866 był rektorem Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma^[5].

Działalność naukowa

Był przedstawicielem szkoły filozofii przyrody, zajmował się morfologią roślin^[6]. Prowadził badania nad glonami, w tym nad ramienicowymi^[3]. W kontekście tych badań rozwinął pojęcie komórki i protoplazmy^[2] – wprowadził koncept komórki jako podstawowej jednostki życia^[6].

Opisał poliembrionię sosnowcowych i określił ich szyszki jako kwiaty lub kwiatostany^[2]. Odkrył prawo spiralnego ulistnienia dla łusek szyszek sosnowcowych^[4].

Dla potrzeb berlińskiego ogrodu botanicznego opracował taksonomię roślin, którą w 1864 roku opublikował Paul Ascherson (1834–1913)^[2]. Taksonomię Brauna rozwinął jego uczeń, August Wilhelm Eichler (1839–1887). Stała się podstawą dla dalszej pracy w zakresie systematyki dla Adolfa Englera (1844–1930) i Fritza von Wettsteina (1895–1945)^[2].

Publikacje

• 1830 – Vergleichende Untersuchung übder die Ordnung der Schuppen an der Tannenzäpfchen^[2]
• 1835 – Dr. K. Schimpers Vorträge über der Möglichkeit eines wissenschaftlichen Verständnisses der Blattstellung^[2]
• 1835 – Blütenstände^[2]
• 1849/50 – Betrachtungen über die Erscheinung der Verjüngung in der Natur, insbesondere in der Lebens- und Bildungsgeschichte der Rflanze^[2]
• 1852 – Das Individuum der Pflanze in seinem Verhältniss zur Species. Generationsfolge, Generationswechsel und Generationstheilung der Pflanze^[2]
• 1855 – Algarum unicellularium genera nova et minus cognita, praemissis observationibus de algis unicellularibus in genere^[2]
• 1856 – Parthenogenese von Coelebogyne^[2]
• 1864 – Flora der Provinz Brandenburg^[2]

Członkostwa, wyróżnienia i nagrody

• 1830 – wybrany na członka Niemieckiej Akademii Historyków Naturalnych „Leopoldina” (Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina)^[7]
• 1851 – członek Pruskiej Akademii Nauk^[3]
• 1854 – członek Bawarskiej Akademii Nauk^[8]
• 1874 – Bawarski Order Maksymiliana za Naukę i Sztukę^[8]

Upamiętnienie

Od jego nazwiska został nazwany gatunek mchu: Braunia^[5].