Alexandra Meissnitzer

Alexandra Meissnitzer (ur. 18 czerwca 1973 w Salzburgu) – austriacka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata oraz zdobywczyni Pucharu Świata.

Alexandra Meissnitzer

Data i miejsce urodzenia	18 czerwca 1973 Salzburg
Klub	USV Abtenau
Wzrost	165 cm
Debiut w PŚ	7.12 1991, Santa Caterina (28. miejsce – super G)
Pierwsze punkty w PŚ	7.12 1991, Santa Caterina (28. miejsce – super G)
Pierwsze podium w PŚ	7.12 1995, Val d’Isère (1. miejsce – super G)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie srebro Nagano 1998 narciarstwo alpejskie (slalom gigant) brąz Nagano 1998 narciarstwo alpejskie (supergigant) brąz Turyn 2006 narciarstwo alpejskie (supergigant) Mistrzostwa świata złoto Vail 1999 supergigant złoto Vail 1999 slalom gigant srebro St. Moritz 2003 zjazd Mistrzostwa świata juniorów srebro Maribor 1992 zjazd brąz Maribor 1992 supergigant Puchar Świata Kryształowa Kula 1998/1999 Puchar Świata (Zjazd) 2. miejsce 1998/1999 Puchar Świata (Gigant) Mała Kryształowa Kula 1998/1999 3. miejsce 1997/1998 Puchar Świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 1998/1999 2. miejsce 1995/1996 2. miejsce 2001/2002 2. miejsce 2005/2006
Strona internetowa

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Alexandra Meissnitzer osiągnęła 1992 roku, kiedy podczas mistrzostw świata juniorów w Mariborze zdobyła dwa medale. Najpierw zajęła drugie miejsce w zjeździe, ulegając tylko Céline Dätwyler ze Szwajcarii. Dzień później była trzecia w supergigancie, w którym wyprzedziły ją tylko Niemka Regina Häusl oraz Włoszka Morena Gallizio. Dwa miesiące wcześniej zadebiutowała w zawodach Pucharu Świata, zajmując 7 grudnia 1991 roku w Santa Caterina 28. miejsce w supergigancie. W sezonie 1991/1992 punktowała jeszcze trzykrotnie, najlepszy wynik osiągając 15 grudnia w Santa Caterina, gdzie zajęła 22. miejsce w tej samej konkurencji. W klasyfikacji generalnej zajęła ostatecznie 98. miejsce.

Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanęła cztery lata po debiucie, 7 grudnia 1995 roku w Val d’Isère, wygrywając supergiganta. W kolejnych startach jeszcze sześć razy stanęła na podium, odnosząc jeszcze jedno zwycięstwo: 20 grudnia w Veysonnaz ponownie była najlepsza w supergigancie. W klasyfikacji generalnej zajęła piąte miejsce, a w klasyfikacji supergiganta była druga, plasując się tylko za Niemką Katją Seizinger. W lutym 1996 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Sierra Nevada, jednak nie zdobyła medalu. Najlepszy wynik osiągnęła w zjeździe, który ukończyła na szesnastej pozycji. Bez medalu wróciła także z rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Sestriere, gdzie była między innymi trzynasta w supergigancie. W zawodach pucharowych ani razu nie stanęła na podium i w klasyfikacji generalnej zajęła 19. miejsce.

Kolejne zwycięstwo odniosła 15 marca 1998 roku w Crans-Montana, triumfując w gigancie. Poza tym jeszcze sześciokrotnie plasowała się w najlepszej trójce, w tym kolejne trzy razy w gigancie, co dało jej trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej tej konkurencji. Uległa tylko Niemce Martinie Ertl i Włoszce Deborze Compagnoni. W lutym tego roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce w supergigancie, w którym lepsze okazały się jedynie Picabo Street z USA oraz kolejna Austriaczka, Michaela Dorfmeister. Do zwyciężczyni Meissnitzer straciła zaledwie 0,07 sekundy. Następnie była ósma w zjeździe, a cztery dni później wywalczyła srebrny medal w slalomie gigancie. Po pierwszym przejeździe zajmowała czwarte miejsce, tracąc do prowadzącej Compagnoni 1,19 sekundy. W drugim przejeździe uzyskała drugi wynik, co dało jej drugi łączny czas, o 1,80 sekundy za Compagnoni i 0,22 sekundy przed Katją Seizinger.

Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1998/1999. Meissnitzer zgromadziła 1672 punkty, trzynaście razy stanęła na podium i odniosła osiem zwycięstw. Najpierw wygrała giganta 19 listopada w Park City, następnie supergiganta 29 listopada w Lake Louise, supergiganta i giganta w dniach 10-11 grudnia w Val d’Isère, zjazd 19 grudnia w Veysonnaz, giganta 24 stycznia w Cortina d'Ampezzo i 22 lutego w Åre, a na koniec ponownie była najlepsza w zjeździe 10 marca 1999 roku w Sierra Nevada. Dzięki temu zdobyła Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej, zwyciężyła także w klasyfikacjach giganta i supergiganta, a w zjeździe była druga za swą rodaczką, Renate Götschl. Rozgrywane w 1999 roku mistrzostwa świata w Vail/Beaver Creek były najbardziej udaną imprezą w jej karierze. Austriaczka zwyciężyła w supergigancie i gigancie, a w zjeździe zajęła czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal ze Stefanie Schuster o 0,10 sekundy.

Po dwóch startach sezonu 1999/2000 doznała kontuzji w Lake Louise^[1]. Austriaczka zerwała więzadła krzyżowe w kolanie i do rywalizacji wróciła w grudniu 2000 roku. Na podium zawodów pucharowych po raz kolejny stanęła dopiero 25 stycznia 2002 roku w Cortina d’Ampezzo, gdzie była trzecia w supergigancie. W tej samej konkurencji była też druga 7 marca w Altenmarkt; były to jej najlepsze wyniki w sezonie 2001/2002, który ukończyła na piętnastej pozycji w klasyfikacji generalnej i drugiej w klasyfikacji supergiganta. Na początku 2002 roku brała udział w igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City, gdzie dwukrotnie była blisko medalu. Najpierw zajęła czwarte miejsce w supergigancie, przegrywając walkę o podium z Włoszką Karen Putzer o 0,09 sekundy. Pięć dni później czwarta była także w gigancie, w którym w walce o brązowy medal lepsza o 0,28 sekundy była Sonja Nef ze Szwajcarii.

Kolejny medal wywalczyła podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2003 roku, gdzie była druga w zjeździe. W zawodach tych uległa jedynie Kanadyjce Mélanie Turgeon, a drugie miejsce zajęła ex aequo z Corinne Rey-Bellet ze Szwajcarii. Na tych samych mistrzostwach była także piąta w supergigancie. W Pucharze Świata pięciokrotnie stawała na podium, jednak nie odniosła żadnego zwycięstwa. W klasyfikacji generalnej była tym razem ósma, w supergigancie czwarta, a w klasyfikacji giganta zajęła siódme miejsce.

Meissnitzer startowała jeszcze przez pięć kolejnych sezonów, jednak nie zdołała nawiązać do wyników z 1999 roku. W tym czasie łącznie dziesięć razy stawała na podium, przy czym odniosła trzy zwycięstwa: 4 stycznia 2004 roku w Megève, 11 grudnia 2004 roku w Altenmarkt i 4 grudnia 2005 roku w Lake Louise wygrywała supergiganty. W klasyfikacji generalnej najlepiej wypadła w sezonie 2003/2004, który ukończyła na ósmym miejscu. Ponadto w sezonie 2005/2006 była dziewiąta, a w klasyfikacji supergiganta zajęła drugie miejsce za Michaelą Dorfmeister. Ostatnie pucharowe podium wywalczyła 13 marca 2008 roku w Bormio, gdzie supergiganta ukończyła na trzeciej pozycji. W 2006 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie, zdobywając brązowy medal w supergigancie. Uplasowała się tam 0,59 sekundy za Dorfmeister i 0,32 sekundy za Janicą Kostelić z Chorwacji. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Åre w tej samej konkurencji była ósma. W marcu 2008 roku zakończyła karierę^[2].

Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw kraju, w tym złote w zjeździe w 1994 roku, gigancie w latach 1999 i 2004 oraz supergigancie w latach 1994, 1998 i 2002. W latach 1998 i 1999 była wybierana sportsmenką roku w Austrii. Ponadto w 1998 roku otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii^[3].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF1	24 lutego	1994	Lillehammer	Gigant	2:30,97	-	Deborah Compagnoni
3.	11 lutego	1998	Nagano	Supergigant	1:18,02	+0,07	Picabo Street
8.	16 lutego	1998	Nagano	Zjazd	1:29,89	+0,95	Katja Seizinger
2.	20 lutego	1998	Nagano	Gigant	2:50,59	+1,80	Deborah Compagnoni
4.	17 lutego	2002	Salt Lake City	Supergigant	1:13,59	+0,36	Daniela Ceccarelli
4.	22 lutego	2002	Salt Lake City	Gigant	2:30,01	+1,94	Janica Kostelić
8.	15 lutego	2006	Turyn	Zjazd	1:56,49	+1,29	Michaela Dorfmeister
3.	20 lutego	2006	Turyn	Supergigant	1:32,47	+0,59	Michaela Dorfmeister

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
23.	12 lutego	1996	Sierra Nevada	Supergigant	1:21,00	+2,27	Isolde Kostner
16.	18 lutego	1996	Sierra Nevada	Zjazd	1:54,06	+2,30	Picabo Street
DNS2	22 lutego	1996	Sierra Nevada	Gigant	2:10,74	-	Deborah Compagnoni
13.	11 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:23,50	+1,76	Isolde Kostner
17.	15 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:41,18	+2,43	Hilary Lindh
1.	3 lutego	1999	Vail	Supergigant	1:20,53	-	-
4.	7 lutego	1999	Vail	Zjazd	1:48,20	+0,27	Renate Götschl
1.	11 lutego	1999	Vail	Gigant	2:08,54	-	-
8.	29 stycznia	2001	St. Anton	Supergigant	1:23,44	+0,39	Régine Cavagnoud
11.	6 lutego	2001	St. Anton	Zjazd	1:36,20	+1,66	Michaela Dorfmeister
DNF2	9 lutego	2001	St. Anton	Gigant	2:19,01	-	Sonja Nef
5.	3 lutego	2003	Sankt Moritz	Supergigant	1:27,48	+0,58	Michaela Dorfmeister
2.	9 lutego	2003	Sankt Moritz	Zjazd	1:34,30	+0,11	Mélanie Turgeon
DNF1	13 lutego	2003	Sankt Moritz	Gigant	2:30,97	-	Anja Pärson
DNF	30 stycznia	2005	Bormio	Supergigant	1:17,64	-	Anja Pärson
22.	6 lutego	2005	Bormio	Zjazd	1:39,90	+3,22	Janica Kostelić
8.	6 lutego	2007	Åre	Supergigant	1:18,85	+1,12	Anja Pärson

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
13.	21 marca	1990	Zinal	Zjazd	1:25,48	+2,17	Swietłana Gładyszewa
14.	23 marca	1990	Zinal	Gigant	2:23,17	+4,28	Manuela Umele
4.	8 kwietnia	1991	Geilo	Supergigant	1:15,16	+1,03	Julie Lunde Hansen
16.	11 kwietnia	1991	Geilo	Zjazd	1:08,87	+1,21	Céline Dätwyler
7.	12 kwietnia	1991	Geilo	Gigant	2:09,95	+0,86	Sabina Panzanini
2.	25 lutego	1992	Maribor	Zjazd	1:21,68	+0,56	Céline Dätwyler
3.	26 lutego	1992	Maribor	Supergigant	1:20,66	+0,69	Regina Häusl
7.	27 lutego	1992	Maribor	Gigant	1:56,37	+1,09	Regina Häusl

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1991/1992: 98.
• sezon 1992/1993: 89.
• sezon 1993/1994: 76.
• sezon 1994/1995: 23.
• sezon 1995/1996: 5.
• sezon 1996/1997: 19.
• sezon 1997/1998: 5.
• sezon 1998/1999: 1.
• sezon 1999/2000: 105.
• sezon 2000/2001: 16.
• sezon 2001/2002: 15.
• sezon 2002/2003: 8.
• sezon 2003/2004: 8.
• sezon 2004/2005: 16.
• sezon 2005/2006: 9.
• sezon 2006/2007: 17.
• sezon 2007/2008: 26.

Zwycięstwa w zawodach

1. Val d’Isère – 7 grudnia 1995 (supergigant)
2. Veysonnaz – 20 grudnia 1995 (supergigant)
3. Crans-Montana – 15 marca 1998 (gigant)
4. Park City – 19 listopada 1998 (gigant)
5. Lake Louise – 29 listopada 1998 (supergigant)
6. Val d’Isère – 10 grudnia 1998 (supergigant)
7. Val d’Isère – 11 grudnia 1998 (gigant)
8. Veysonnaz – 19 grudnia 1998 (zjazd)
9. Cortina d'Ampezzo – 24 stycznia 1999 (gigant)
10. Åre – 22 lutego 1999 (gigant)
11. Sierra Nevada – 10 marca 1999 (zjazd)
12. Megève – 4 stycznia 2004 (supergigant)
13. Altenmarkt im Pongau – 11 grudnia 2004 (supergigant)
14. Lake Louise – 4 grudnia 2005 (supergigant)

Pozostałe miejsca na podium

1. Val d’Isère – 8 grudnia 1995 (gigant) – 3. miejsce
2. St. Anton – 15 grudnia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
3. St. Anton – 16 grudnia 1995 (zjazd) – 2. miejsce
4. Garmisch-Partenkirchen – 13 stycznia 1996 (supergigant) – 3. miejsce
5. Hafjell – 9 marca 1996 (gigant) – 3. miejsce
6. Tignes – 24 października 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
7. Park City – 21 listopada 1997 (gigant) – 2. miejsce
8. Mammoth Mountain – 28 listopada 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
9. Val d’Isère – 19 grudnia 1997 (gigant) – 2. miejsce
10. Bormio – 6 stycznia 1998 (gigant) – 3. miejsce
11. Altenmarkt – 18 stycznia 1998 (zjazd) – 3. miejsce
12. Sölden – 24 października 1998 (gigant) – 2. miejsce
13. Lake Louise – 27 listopada 1998 (zjazd) – 3. miejsce
14. Semmering – 27 grudnia 1998 (gigant) – 2. miejsce
15. Maribor – 2 stycznia 1999 (gigant) – 3. miejsce
16. St. Anton – 16 stycznia 1999 (supergigant) – 2. miejsce
17. Cortina d'Ampezzo – 25 stycznia 2002 (supergigant) – 3. miejsce
18. Altenmarkt – 7 marca 2002 (supergigant) – 2. miejsce
19. Park City – 21 listopada 2002 (gigant) – 2. miejsce
20. Val d’Isère – 12 grudnia 2002 (gigant) – 3. miejsce
21. Cortina d'Ampezzo – 17 stycznia 2003 (supergigant) – 2. miejsce
22. Innsbruck – 28 lutego 2003 (supergigant) – 3. miejsce
23. Hafjell – 13 marca 2003 (supergigant) – 2. miejsce
24. Sestriere – 14 marca 2004 (gigant) – 3. miejsce
25. Åre – 19 lutego 2005 (supergigant) – 2. miejsce
26. Lake Louise – 2 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
27. Val d’Isère – 17 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
28. Val d’Isère – 18 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
29. Bad Kleinkirchheim – 15 stycznia 2006 (supergigant) – 3. miejsce
30. Bormio – 13 marca 2008 (supergigant) – 3. miejsce