Michaela Dorfmeister

Michaela Dorfmeister (ur. 25 marca 1973 w Wiedniu) – austriacka narciarka alpejska, trzykrotna medalistka olimpijska, czterokrotna medalistka mistrzostw świata oraz zdobywczyni Pucharu Świata.

Michaela Dorfmeister

Data i miejsce urodzenia	25 marca 1973 Wiedeń
Klub	WSV Pernitz/Unterberg
Debiut w PŚ	21.12 1991, Serre Chevalier (26. miejsce – zjazd)
Pierwsze punkty w PŚ	21.12 1991, Serre Chevalier (26. miejsce – zjazd)
Pierwsze podium w PŚ	16.12 1995, St. Anton (1. miejsce – zjazd)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Austria Igrzyska olimpijskie złoto Turyn 2006 narciarstwo alpejskie (zjazd) złoto Turyn 2006 narciarstwo alpejskie (supergigant) srebro Nagano 1998 narciarstwo alpejskie (supergigant) Mistrzostwa świata złoto St. Anton 2001 zjazd złoto St. Moritz 2003 supergigant srebro Vail 1999 zjazd brąz Vail 1999 supergigant Puchar Świata Kryształowa Kula 2001/2002 2. miejsce 1999/2000 3. miejsce 2005/2006 Puchar Świata (Zjazd) Mała Kryształowa Kula 2002/2003 Mała Kryształowa Kula 2005/2006 2. miejsce 2001/2002 3. miejsce 1998/1999 3. miejsce 2004/2005 Puchar Świata (Gigant) Mała Kryształowa Kula 1999/2000 2. miejsce 2001/2002 3. miejsce 2000/2001 Puchar Świata (Supergigant) Mała Kryształowa Kula 2004/2005 Mała Kryształowa Kula 2005/2006 2. miejsce 1998/1999 3. miejsce 2001/2002 3. miejsce 2003/2004 Puchar Świata (Kombinacja) 2. miejsce 2001/2002
Strona internetowa

Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. zwycięstwa Michaeli Dormeister w zjeździe.

Kariera

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Michaela Dorfmeister pojawiła się w 1990 roku, kiedy zajęła siódme miejsce w zjeździe podczas mistrzostw świata juniorów w Zinal. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, najlepszy wynik osiągając na mistrzostwach świata juniorów w Mariborze w 1992 roku, gdzie była piąta w zjeździe. W międzyczasie zadebiutowała w zawodach Pucharu Świata, zajmując 26. miejsce w tej samej konkurencji 21 grudnia 1991 roku w Serre Chevalier. Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze punkty. W sezonie 1991/1992 punktowała jeszcze dwukrotnie, zajmując ostatecznie na 103. pozycję. Przez dwa kolejne sezony zajmowała odległe pozycje w klasyfikacji generalnej.

Na podium zawodów pucharowych pierwszy raz stanęła 16 grudnia 1995 roku w St. Anton, gdzie zwyciężyła w zjeździe. Wyprzedziła tam dwie rodaczki: Alexandra Meissnitzer i Elisabeth Görgl. W kolejnych startach wielokrotnie plasowała się w czołowej dziesiątce, w tym już 20 grudnia 1995 roku w Veysonnaz była trzecia w supergigancie. Sezon 1995/1996 ukończyła na dziewiątej pozycji, zajmując także szóste miejsce w klasyfikacji supergiganta, siódme w kombinacji i ósme w klasyfikacji zjazdu. W lutym 1996 roku wzięła udział w mistrzostwach świata w Sierra Nevada, najlepszy wynik osiągając w slalomie gigancie, w którym, była dziewiąta. W dwóch kolejnych sezonach tylko pięć razy znalazła się w czołowej dziesiątce, jednak na podium nie stawała. Sezony te ukończyła w czwartej dziesiątce klasyfikacji końcowej. Na mistrzostwach świata w Sestriere w 1997 roku zajęła między innymi ósme miejsce w supergigancie. W tej samej konkurencji wywalczyła srebrny medal podczas rozgrywanych rok później igrzysk olimpijskich w Nagano. W zawodach tych rozdzieliła na podium Picabo Street z USA i Alexandrę Meissnitzer. Dorfmeister straciła do Amerykanki zaledwie 0,01 sekundy, a jej przewaga nad Meissnitzer wyniosła 0,06 sekundy.

Kolejne medale zdobyła na mistrzostwach świata w Vail w 1999 roku, zaczynając od zajęcia trzeciego miejsca w supergigancie. W zawodach tych całe podium zajęły reprezentantki Austrii: o 0,21 sekundy lepsza była Meissnitzer, a o 0,18 sekundy szybsza okazała się Götschl. Cztery dni później zajęła drugie miejsce w zjeździe, plasując się za Götschl, a przed kolejną Austriaczką, Stefanie Schuster. W zawodach pucharowych siedem razy stawała na podium, w tym odnosząc zwycięstwo w supergigancie 6 marca 1999 roku w Sankt Moritz. W klasyfikacji generalnej sezonu 1998/1999 osiągnęła najlepszy dotychczas wynik, zajmując szóste miejsce. Była także druga za Meissnitzer w klasyfikacji supergiganta oraz trzecia w zjeździe, za Götschl i Meissnitzer. Jeszcze lepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1999/2000, w którym na podium stawała dziewięć razy. Odniosła przy tym pięć zwycięstw: 4 grudnia w Serre Chevalier, 9 grudnia w Val d’Isère, 5 stycznia w Mariborze oraz 8 stycznia w Berchtesgaden wygrywała giganty, a 11 lutego 2000 roku w Santa Caterina była najlepsza w supergigancie. W klasyfikacji końcowej zajęła drugie miejsce, ulegając jedynie Götschl. Ponadto zwyciężyła w klasyfikacji giganta, zdobywając pierwszą w karierze Małą Kryształową Kulę.

Swój pierwszy złoty medal wywalczyła podczas rozgrywanych w 2001 roku mistrzostw świata w St. Anton. Okazała się tam najlepsza w zjeździe, wyprzedzając Renate Götschl i Selinę Heregger, był to jednak jej jedyny medal na tej imprezie. W zawodach Pucharu Świata czterokrotnie stawała na podium, w tym zwyciężała w supergigancie 24 listopada w Aspen oraz gigancie 9 grudnia 2000 roku w Sestriere. W klasyfikacji generalnej sezonu 2000/2001 była piąta, a w gigancie zajęła trzecie miejsce za Sonją Nef ze Szwajcarii i Szwedką Anją Pärson. Najlepsze pucharowe wyniki osiągnęła w sezonie 2001/2002, w którym zdobyła Kryształową Kulę. W najlepszej trójce zawodów plasowała się dziesięciokrotnie, z czego pięć razy wygrywała: 27 października w Sölden, 19 stycznia w Berchtesgaden i 31 stycznia w Åre zwyciężała w gigantach, a w dniach 6 i 7 marca 2002 roku w Altenmarkt była najlepsza kolejno w zjeździe i supergigancie. Dorfmeister nie wygrała jednak żadnej klasyfikacji poszczególnych konkurencji, zajmując drugie miejsca w zjeździe, gigancie i kombinacji oraz trzecie w klasyfikacji supergiganta. Z igrzysk olimpijskich w Salt Lake City w 2002 roku wróciła jednak bez medalu. Z czterech startów na tych igrzyskach najbliżej podium była w gigancie, którego ukończyła na czwartej pozycji. Walkę o medal przegrała tam z Sonją Nef o 0,28 sekundy.

Podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2003 roku Austriaczka nie obroniła wywalczonego dwa lata wcześniej tytułu mistrzyni świata w zjeździe, zwyciężyła za to w supergigancie. O 0,02 sekundy wyprzedziła tam Kirsten Lee Clark z USA, a o 0,15 sekundy pokonała jej rodaczkę Jonnę Mendes. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Kanadyjką Allison Forsyth o 0,07 sekundy. W rywalizacji pucharowej odniosła dwa zwycięstwa: 21 grudnia w Lenzerheide i 1 marca 2003 roku w Innsbrucku była najlepsza w zjazdach. Oprócz tego jeszcze czterokrotnie stawała na podium, dzięki czemu sezon 2002/2003 ukończyła na czwartej pozycji. Ponadto Dorfmeister zwyciężyła w klasyfikacji końcowej zjazdu. W kolejnym sezonie po raz pierwszy od pięciu lat nie odniosła żadnego zwycięstwa. Na podium znalazła się osiem razy, pięć razy zajmując drugie miejsce i trzy stając na najniższym stopniu. Ostatecznie była szósta w klasyfikacji generalnej i trzecia w klasyfikacji giganta, za Renate Götschl i Francuzką Carole Montillet.

W lutym 2005 roku wzięła udział w mistrzostwach świata w Bormio. Wystartowała w zjeździe, supergigancie i gigancie, jednak żadnej z tych konkurencji nie ukończyła. W zawodach pucharowych sześć razy stanęła na podium, przy czym tylko raz nie zwyciężyła. W zjeździe wygrywała 6 stycznia w Santa Caterina i 16 stycznia w Cortina d’Ampezzo, a 5 grudnia w Lake Louise, 19 lutego w Åre i 11 marca 2005 roku w Lenzerheide triumfowała w supergigantach. Sezon 2004/2005 ukończyła na piątej pozycji, wygrywając za to klasyfikację supergiganta. Była także trzecia w klasyfikacji zjazdu, w której wyprzedziły ją tylko Götschl oraz Niemka Hilde Gerg. W sezonie 2005/2006 ponownie wygrała klasyfikację supergiganta, zwyciężając ponadto w zjeździe i zajmując trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej (za Janicą Kostelić z Chorwacji i Anją Pärson). Na podium stawała aż dwanaście razy, najwięcej w ciągu jednego sezonu w swojej karierze. Odniosła jednocześnie cztery kolejne zwycięstwa: 18 grudnia w Val d’Isère wygrała supergiganta, w dniach 20 i 21 stycznia w Sankt Moritz zwyciężała kolejno w supergigancie i zjeździe, a 3 marca 2006 roku w Kvitfjell ponownie była najlepsza w supergigancie. W połowie marca 2006 roku w Åre po raz ostatni stanęła na podium zawodów PŚ, zajmując drugie miejsce w supergigancie. W lutym 2006 roku wystartowała w zjeździe i supergigancie podczas igrzysk olimpijskich w Turynie, zdobywając złoto w obu konkurencjach. Tym samym została pierwszą w historii narciarką, która podczas jednych igrzysk zwyciężyła w obu konkurencjach szybkościowych^[1].

Dorfmeister wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Austrii, w tym siedem złotych: w supergigancie w latach 1990, 1996 i 1997, gigancie w latach 1995 i 2000 oraz zjeździe i kombinacji w 1996 roku^[2]. W latach 2003 i 2006 była wybierana sportsmenką roku w Austrii. Ponadto w latach 1998, 2003 i 2006 roku otrzymywała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii^[3].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
2.	11 lutego	1998	Nagano	Supergigant	1:18,02	+0,01	Picabo Street
18.	16 lutego	1998	Nagano	Zjazd	1:29,89	+1,28	Katja Seizinger
DNF2	17 lutego	1998	Nagano	Kombinacja	2:40,74	-	Katja Seizinger
9.	12 lutego	2002	Salt Lake City	Zjazd	1:39,56	+1,27	Carole Montillet
5.	14 lutego	2002	Salt Lake City	Kombinacja	2:43,28	+3,57	Janica Kostelić
6.	17 lutego	2002	Salt Lake City	Supergigant	1:13,59	+0,49	Daniela Ceccarelli
4.	22 lutego	2002	Salt Lake City	Gigant	2:30,01	+1,94	Janica Kostelić
1.	15 lutego	2006	Turyn	Zjazd	1:56,49	-	-
1.	20 lutego	2006	Turyn	Supergigant	1:32,47	-	-

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
29.	12 lutego	1996	Sierra Nevada	Supergigant	1:21,00	+3,20	Isolde Kostner
11.	18 lutego	1996	Sierra Nevada	Zjazd	1:54,06	+1,72	Picabo Street
12.	19 lutego	1996	Sierra Nevada	Kombinacja	3:19,68	+6,10	Pernilla Wiberg
9.	22 lutego	1996	Sierra Nevada	Gigant	2:10,74	+2,29	Deborah Compagnoni
17.	9 lutego	1997	Sestriere	Gigant	2:39,19	+5,50	Hilary Lindh
8.	11 lutego	1997	Sestriere	Supergigant	1:23,50	+1,03	Isolde Kostner
12.	15 lutego	1997	Sestriere	Kombinacja	3:03,38	+5,92	Renate Götschl
16.	15 lutego	1997	Sestriere	Zjazd	1:41,18	+2,41	Hilary Lindh
3.	3 lutego	1999	Vail	Supergigant	1:20,53	+0,21	Alexandra Meissnitzer
2.	7 lutego	1999	Vail	Zjazd	1:48,20	+0,15	Isolde Kostner
6.	8 lutego	1999	Vail	Kombinacja	3:08,52	+2,84	Pernilla Wiberg
24.	29 stycznia	2001	St. Anton	Supergigant	1:23,44	+1,48	Régine Cavagnoud
1.	6 lutego	2001	St. Anton	Zjazd	1:36,20	-	-
8.	2 lutego	2001	St. Anton	Kombinacja	2:55,65	+2,92	Martina Ertl
1.	3 lutego	2003	Sankt Moritz	Supergigant	1:27,48	-	-
12.	9 lutego	2003	Sankt Moritz	Zjazd	1:34,30	+0,79	Mélanie Turgeon
4.	10 lutego	2003	Sankt Moritz	Kombinacja	2:41,63	+1,86	Janica Kostelić
DNF	30 stycznia	2005	Bormio	Supergigant	1:17,64	-	Anja Pärson
DNF	6 lutego	2005	Bormio	Zjazd	1:39,90	-	Janica Kostelić
DNF1	8 lutego	2005	Bormio	Gigant	2:13,63	-	Anja Pärson

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
7.	21 marca	1990	Zinal	Zjazd	1:25,48	+1,23	Swietłana Gładyszewa
21.	8 kwietnia	1991	Geilo	Supergigant	1:15,16	+2,15	Julie Lunde Hansen
31.	11 kwietnia	1991	Geilo	Zjazd	1:08,87	+1,77	Céline Dätwyler
21.	14 kwietnia	1991	Geilo	Slalom	1:20,21	+5,59	Urška Hrovat
5.	25 lutego	1992	Maribor	Zjazd	1:21,68	+0,75	Céline Dätwyler
8.	26 lutego	1992	Maribor	Supergigant	1:20,66	+1,48	Regina Häusl
10.	27 lutego	1992	Maribor	Gigant	1:56,37	+1,79	Regina Häusl
19.	29 lutego	1992	Maribor	Slalom	1:17,03	+4,58	Urška Hrovat
7.	29 lutego	1992	Maribor	Kombinacja	?	?	Erika Hansson

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1991/1992: 103.
• sezon 1992/1993: 117.
• sezon 1993/1994: 95.
• sezon 1994/1995: 18.
• sezon 1995/1996: 9.
• sezon 1996/1997: 39.
• sezon 1997/1998: 33.
• sezon 1998/1999: 6.
• sezon 1999/2000: 2.
• sezon 2000/2001: 5.
• sezon 2001/2002: 1.
• sezon 2002/2003: 4.
• sezon 2003/2004: 6.
• sezon 2004/2005: 4.
• sezon 2005/2006: 3.

Zwycięstwa w zawodach

1. St. Anton – 16 grudnia 1995 (zjazd)
2. Sankt Moritz – 6 marca 1999 (supergigant)
3. Serre Chevalier – 4 grudnia 1999 (gigant)
4. Val d’Isère – 9 grudnia 1999 (gigant)
5. Maribor – 5 stycznia 2000 (gigant)
6. Berchtesgaden – 8 stycznia 2000 (gigant)
7. Santa Caterina – 11 lutego 2000 (supergigant)
8. Aspen – 24 listopada 2000 (supergigant)
9. Sestriere – 9 grudnia 2000 (gigant)
10. Sölden – 27 października 2001 (gigant)
11. Berchtesgaden – 19 stycznia 2002 (gigant)
12. Åre – 31 stycznia 2002 (gigant)
13. Altenmarkt – 6 marca 2002 (zjazd)
14. Altenmarkt – 7 marca 2002 (supergigant)
15. Lenzerheide – 21 grudnia 2002 (zjazd)
16. Innsbruck – 1 marca 2003 (zjazd)
17. Lake Louise – 5 grudnia 2004 (supergigant)
18. Santa Caterina – 6 stycznia 2005 (zjazd)
19. Cortina d’Ampezzo – 16 stycznia 2005 (zjazd)
20. Åre – 19 lutego 2005 (supergigant)
21. Lenzerheide – 11 marca 2005 (supergigant)
22. Val d’Isère – 18 grudnia 2005 (supergigant)
23. Sankt Moritz – 20 stycznia 2006 (supergigant)
24. Sankt Moritz – 21 stycznia 2006 (zjazd)
25. Kvitfjell – 3 marca 2006 (supergigant)

• Ogółem 25 zwycięstw (10 supergigantów, 8 gigantów, 7 zjazdów)

Pozostałe miejsca na podium

1. Veysonnaz – 20 grudnia 1995 (supergigant) – 3. miejsce
2. Maribor – 2 stycznia 1999 (supergigant) – 3. miejsce
3. St. Anton – 16 stycznia 1999 (supergigant) – 3. miejsce
4. St. Anton – 16 stycznia 1999 (zjazd) – 2. miejsce
5. Cortina d’Ampezzo – 23 stycznia 1999 (supergigant) – 3. miejsce
6. Åre – 27 lutego 1999 (zjazd) – 2. miejsce
7. Sankt Moritz – 5 marca 1999 (zjazd) – 2. miejsce
8. Copper Mountain – 19 listopada 1999 (gigant) – 3. miejsce
9. Innsbruck – 25 lutego 2000 (zjazd) – 3. miejsce
10. Sestriere – 11 marca 2000 (gigant) – 3. miejsce
11. Bormio – 18 marca 2000 (gigant) – 2. miejsce
12. Val d’Isère – 6 grudnia 2000 (supergigant) – 2. miejsce
13. Cortina d’Ampezzo – 21 stycznia 2001 (gigant) – 3. miejsce
14. Lake Louise – 29 listopada 2001 (zjazd) – 2. miejsce
15. Lake Louise – 30 listopada 2001 (zjazd) – 3. miejsce
16. Val d’Isère – 16 grudnia 2001 (gigant) – 3. miejsce
17. Saalbach-Hinterglemm – 12 stycznia 2002 (zjazd) – 3. miejsce
18. Saalbach-Hinterglemm – 13 stycznia 2002 (kombinacja) – 3. miejsce
19. Val d’Isère – 12 grudnia 2002 (gigant) – 3. miejsce
20. Val d’Isère – 13 grudnia 2002 (supergigant) – 3. miejsce
21. Bormio – 4 stycznia 2003 (gigant) – 3. miejsce
22. Cortina d’Ampezzo – 18 stycznia 2003 (zjazd) – 3. miejsce
23. Lake Louise – 6 grudnia 2003 (zjazd) – 2. miejsce
24. Lake Louise – 7 grudnia 2003 (supergigant) – 2. miejsce
25. Megève – 4 stycznia 2004 (supergigant) – 3. miejsce
26. Veysonnaz – 10 stycznia 2004 (zjazd) – 2. miejsce
27. Veysonnaz – 11 stycznia 2004 (supergigant) – 2. miejsce
28. Maribor – 24 stycznia 2004 (gigant) – 2. miejsce
29. Haus – 1 lutego 2004 (supergigant) – 3. miejsce
30. Sestriere – 11 marca 2004 (supergigant) – 3. miejsce
31. San Sicario – 25 lutego 2005 (supergigant) – 3. miejsce
32. Lake Louise – 2 grudnia 2005 (zjazd) – 2. miejsce
33. Lake Louise – 3 grudnia 2005 (zjazd) – 3. miejsce
34. Lake Louise – 4 grudnia 2005 (supergigant) – 3. miejsce
35. Aspen – 9 grudnia 2005 (supergigant) – 2. miejsce
36. Bad Kleinkirchheim – 13 stycznia 2006 (zjazd) – 2. miejsce
37. Bad Kleinkirchheim – 14 stycznia 2006 (zjazd) – 3. miejsce
38. Bad Kleinkirchheim – 15 stycznia 2006 (supergigant) – 2. miejsce
39. Åre – 16 marca 2006 (supergigant) – 2. miejsce

Bibliografia

• Oficjalna Strona (niem.)
• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na Ski Alpine Database (ang.)
• Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-03)]. (ang.).