Alicja Falniowska-Gradowska

Alicja Falniowska-Gradowska (ur. 10 stycznia 1924 w Brańsku^[1], zm. 15 września 2020 w Krakowie^[2][3]) – historyk, profesor w Instytucie Historii PAN.

Alicja Falniowska-Gradowska

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	10 stycznia 1924 Brańsk
Data i miejsce śmierci	15 września 2020 Kraków
profesor doktor habilitowana nauk humanistycznych
Specjalność: historia
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Doktorat	1962 Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	1971 Instytut Historii PAN
Profesura	1987
Instytut	Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk
Okres zatrudn.	1956-1995
Odznaczenia

Życiorys

Grób prof. Alicji Falniowskiej-Gradowskiej na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Szkołę średnią (Gimnazjum Leonii Rudzkiej)^[4] ukończyła w Warszawie. W 1946 rozpoczęła studia na Wydziale Rolnym UJ^[5]. W 1951 uzyskała stopień magistra z ekonomii i historii gospodarczej^[5]. Jej promotorem był Stefan Inglot, a podstawą rozprawa Uwarstwienie ludności wiejskiej w Polsce w XVI wieku^[5].

Podjęła następnie studia aspiranckie przy Katedrze Historii Nowożytnej^[5]. Stopień doktora otrzymała w 1962 pod kierunkiem Celiny Bobińskiej^[5]. W 1956 znalazła zatrudnienie w Instytucie Historii PAN, gdzie pracowała do 1995^[5][1], Stopień doktora habilitowanego (w IH PAN) zdobyła w 1971, tytuł profesora w 1987^[6]. W latach 1983–1992 wykładała na WSP w Krakowie^[7].

Zajmowała się głównie problematyką społeczno-gospodarczą Polski XVI–XVIII wieku, sięgała również do badań nad metrologią historyczną, dziejami urzędów w dawnej Polsce i edycji źródeł. Z racji tego ostatniego należała do Komitetu Wydawnictw Źródłowych PAN w latach 1972-1982^[6]. Przez 30 lat była członkinią Komisji Nauk Historycznych PAN w Krakowie (1966-1996)^[6]. Od 2001 do 2009 należała do redakcji „Krakowskiego Rocznika Archiwalnego”^[6]. Wypromowała kilkudziesięciu magistrów historii oraz 3 doktorów^[8]. Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi^[9].

Jest matką profesora malakologii Andrzeja Falniowskiego^[2].

Twórczość

• 1962 edycja (wraz z I. Rychlikową) Lustracja województwa krakowskiego 1789, cz. 1, powiat krakowski, proszowicki i księski, Wrocław – Warszawa – Kraków, PAN, 1962
• 1963 edycja (wraz z I. Rychlikową) Lustracja województwa krakowskiego 1789, cz. 2, powiat lelowski oraz starostwo kłobuckie i brzeźnickie, Wrocław – Warszawa – Kraków, PAN, 1963
• 1964 Świadczenia poddanych na rzecz dworu w królewszczyznach województwa krakowskiego...
• 1971 Ostatnie lata działalności Sądu Referendarskiego Koronnego
• 1982 Studia nad Społeczeństwem województwa krakowskiego w XVIII wieku
• 1973 edycja Lustracja województwa krakowskiego 1765, cz. 1: powiaty sądecki, szczyrzycki, biecki, czchowski oraz księstwa zatorskiego i oświęcimskie., Warszawa – Kraków, PWN, 1973

• 1990 1993 współautorstwo Spisów urzędników województw krakowskiego i sandomierskiego XVI–XVIII wieku
• 1995 Ojców w dziejach i legendach

Była członkiem zwyczajnym Międzynarodowej Komisji Metrologii Historycznej.