Andrzej Buzek

Andrzej Buzek (ur. 3 listopada 1885 w Końskiej, zm. 8 listopada 1971 w Cieszynie) – polski duchowny luterański, historyk, publicysta.

Andrzej Buzek

Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1885 Końska
Data i miejsce śmierci	8 listopada 1971 Cieszyn
Miejsce pochówku	Cieszyn
Wyznanie	luteranizm
Ordynacja	1909
Odznaczenia

Tablica upamiętniająca A. Buzka w Cieszynie

Życiorys

Urodził się 3 listopada 1885 roku w Końskiej na Śląsku Cieszyńskim, w rodzinie Jerzego, działacza społecznego, i Zuzanny z domu Delong^[1]. Był młodszym bratem Józefa, posła na Sejm Ustawodawczy.

W 1904 ukończył gimnazjum w Cieszynie, następnie studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim, jednak przerwał studia prawnicze i w latach 1905–1908 studiował teologię ewangelicką w Wiedniu i Halle. W 1909 został ordynowany i rozpoczął posługę w parafii we Frydku, gdzie pełnił urząd proboszcza do 1918 roku. Po wojnie przeniósł się do polskiego Cieszyna, gdzie od 1919 roku pełnił funkcję prefekta szkół średnich.

W latach 1928–1939 był pomocniczym kapelanem wyznania ewangelicko-augsburskiego Okręgu Korpusu Nr V^[2]. Zweryfikowany w stopniu kapelana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w duchowieństwie rezerwy wyznania ewangelicko-augsburskiego^[3].

W 1940 roku aresztowany przez gestapo i zesłany do obozu koncentracyjnego w Dachau, a następnie Mauthausen-Gusen. W 1952 roku przeszedł w stan spoczynku. W 1969 Chrześcijańska Akademia Teologiczna przyznała mu tytuł doktora honoris causa.

Był autorem publikacji poświęconych historii Kościoła, artykułów w czasopismach ewangelickich, kazań i pieśni religijnych.

Zmarł 8 listopada 1971 roku w Cieszynie. Został pochowany na tamtejszym cmentarzu ewangelickim^[2].

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (9 listopada 1932)^[4]

Publikacje

• Historia Kościoła, Warszawa: Strażnica Ewangeliczna, 1957.