Andrzej Długoszowski

Andrzej Długoszowski ps. „Klanecki”, „Andrzej Długi” (ur. 10 listopada 1922^[1], zm. 3 sierpnia 1944 w Warszawie) – porucznik, podharcmistrz, uczestnik powstania warszawskiego w II plutonie „Alek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”.

Andrzej Długoszowski

Klanecki, Andrzej Długi

porucznik
Data urodzenia	10 listopada 1922
Data i miejsce śmierci	3 sierpnia 1944 Warszawa
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	batalion Zośka
Stanowiska	z-ca d-cy II plutonu „Alek” 2. kompanii „Rudy” batalion „Zośka”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: powstanie warszawskie †
Odznaczenia

Nad mogiłą na Powązkach Wojskowych

Życiorys

Syn Jerzego Wieniawy-Długoszowskiego, majora Wojska Polskiego, uczestnika I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej i Hanny z Zielińskich. Brat Marka Długoszowskiego. Jego stryjem był Bolesław Wieniawa-Długoszowski, a babką cioteczną Stefania Sempołowska.
Uczeń I Państwowego Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie^[2], harcerz i drużynowy w latach 1943–1944 23. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej, tzw. „Pomarańczarni”.

Podczas okupacji hitlerowskiej działał w konspiracji. Przez krótki czas należał razem z Tadeuszem Zawadzkim, Janem Bytnarem i Aleksym Dawidowskim do tajnej organizacji PLAN. Od 1941 r. w Szarych Szeregach, w Hufcu Mokotów Górny. Po utworzeniu Grup Szturmowych znalazł się w Hufcu Południe – SAD. W 1942 r. ukończył kurs Szkoły Podchorążych dla Chorągwi Warszawskiej Grup Szturmowych (razem m.in. z Tadeuszem Zawadzkim, Janem Bytnarem i Janem Rodowiczem). Student Szkoły Budowy Maszyn Wawelberga.
Na wniosek jego i Andrzeja Romockiego ps. „Morro” przemianowano Oddział Specjalny „Jerzy” na batalion „Zośka”^[3]. Mieszkanie braci Długoszowskich przy ul. Filtrowej służyło za lokal kontaktowy i magazyn broni.

Brał udział w akcjach:

• Akcja w Celestynowie – pełnił funkcję karabinowego
• Akcja Wilanów – zastępca dowódcy akcji; po tej akcji otrzymał awans na plutonowego podchorążego
• akcja na trasie Tłuszcz-Urle (wykolejenie i ostrzelanie niemieckiego pociągu) – dowódca grupy I ataku
• akcja Taśma – ubezpieczenie całej akcji i dowódca grupy od strony Porządzia

Poległ 3. dnia powstania warszawskiego przy ul. Gęsiej, w rejonie „Gęsiówki” na Woli, niosąc pożywienie kolegom ulokowanym na pozycjach. Miał 21 lat. Pochowany wspólnie z bratem, ppor. Markiem Długoszowskim (ps. „Baobab”), w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera 20A-4-22)^[4].

Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych.

Zobacz też

• Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej