Andrzej Zaniewski

Andrzej Zaniewski (ur. 13 kwietnia 1939 w Warszawie) – polski poeta, prozaik, autor tekstów piosenek.

Andrzej Zaniewski

Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1939 Warszawa
Zawód, zajęcie	poeta, prozaik, autor piosenek
Narodowość	polska
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski

Życiorys

Ukończył historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim w 1964 r. Debiutował wierszami zamieszczanymi w Głosie Wybrzeża, w 1958 r. Współtworzył orientację poetycką Hybrydy. Autor wielu tomów poezji i prozy (znana powieść Szczur) przełożonych na ponad 30 języków. Wydał zbiory wierszy:

• Przed siebie
• Podróż
• Twarzą w twarz
• Poemat dzisiejszy
• Nadzieja przychodzi o zmierzchu.

Laureat Nagrody Czerwonej Róży (1966), nagrody im. W. St. Reymonta (1995) i in.

Jako autor piosenek debiutował w latach 60. XX wieku. Piosenki, m.in.:

• Mój warszawski dzień (wspólnie z J. Lewińskim, muz. W. Parzyński)
• Tylko w tangu (Ryszard Siwy)
• Impresja o zamku (Krzysztof Chromcewicz – obie wsp. z J. Lewińskim),
• Bitwa morska (Janusz Kruk),
• Pamięć i sen (Henryk Boskar).
• W roku 1979 wraz z Bogdanem Loeblem i Stanisławem Cejrowskim pod wspólnym pseudonimem Piotr Trojka napisał wiele piosenek o tematyce sportowej, które ukazały się na trzech płytach poświęconych letniej Olimpiadzie w Moskwie w 1980 roku. Były to "Żagiel Ziemi" Breakout, "Droga Ludzi" Skaldowie i "Na Brzegu Światła" Budka Suflera.^{[potrzebny przypis]}

Według zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej od 19 kwietnia 1971 był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa ps. Witold Orłowski, pozyskany dobrowolnie do zagadnienia literackiego, do sprawy obiektowej^[1].

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)^[2]
• Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010)^[3].