Anna Ludwika Czerny

Anna Ludwika Czerny (ur. 29 sierpnia 1891 we Lwowie, zm. 13 września 1968 w Krakowie)^[1] – polska romanistka, poetka, powieściopisarska i tłumaczka.

Anna Ludwika Czerny

Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1891 Lwów
Data i miejsce śmierci	13 września 1968 Kraków
Miejsce spoczynku	Cmentarz Salwatorski
Zawód, zajęcie	poetka tłumaczka
Alma Mater	Uniwersytet Lwowski
Małżeństwo	Zygmunt Czerny

Życiorys

Urodziła się w rodzinie inteligenckiej Konstantego Pierożyńskiego i Karoliny z Zellingerów^[2]. Ukończyła gimnazjum ss. nazaretanek we Lwowie, następnie romanistykę i filologię klasyczną na Uniwersytecie Lwowskim^[3]. Wyjechała do Paryża, gdzie w latach 1913–1920 studiowała malarstwo. Podczas I wojny światowej działała w Towarzystwie Pomocy dla Żołnierzy Polaków we Francji oraz Towarzystwie Artystów Polskich^[2]. W 1919 roku wystawiała swoje obrazy w Grenoble.

Po powrocie do Lwowa w 1920 roku podjęła pracę jako nauczycielka. Była redaktorem działu polityki zagranicznej „Kuriera Lwowskiego”. Publikowała poezję i utwory prozatorskie, a także artykuły i przekłady, m.in. na łamach „Wiadomości Literackich” i „Skamandra”^[2]. Wydała m.in. tomy wierszy Uwrocie (1929) i Testament Adama (1931), powieść historyczną O wojewodzie Gwilemie Krzywonosie (1934) oraz Antologię nowej liryki francuskiej (1925)^[3]. Od 1933 roku poświęciła się wyłącznie pracy pisarskiej. Była członkiem zarządu oddziału lwowskiego Federacji Kobiet z Wykształceniem Uniwersyteckim, członkiem zarządu Zawodowego Związku Literatów Polskich we Lwowie.

W okresie II wojny światowej uczestniczyła w podziemnym życiu kulturalnym Lwowa^[2].

Po 1945 roku początkowo mieszkała w Toruniu, a w 1952 roku osiadła w Krakowie. Działała w Związku Literatów Polskich^[2]. Tłumaczyła literaturę francuską, włoską i hiszpańską, a także łacińską i prowansalską. Przełożyła m.in. Opisanie świata Marco Polo, Don Kichota Cervantesa, Pamiętnik żołnierza Korteza Bernala Díaza del Castillo, Pieśń o Cydzie, Georgiki Wergiliusza. W 1964 roku otrzymała Nagrodę Polskiego PEN Clubu za przekład z literatury obcej na język polski^[2].

Od 24 lipca 1913 roku jej mężem był Zygmunt Czerny^[2].

Spoczywa, razem z mężem, na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC3-1-17)^[4].

Grób Anny i Zygmunta Czernych na cmentarzu Salwatorskim