Anna Tatarkiewicz (tłumaczka)

Anna Jakubiszyn-Tatarkiewicz^[1] (ur. 21 marca 1921^[2] we Lwowie, zm. 11 sierpnia 2019^[3] w Warszawie) – polska tłumaczka literatury francuskojęzycznej^[4].

Anna Jakubiszyn-Tatarkiewicz

Data i miejsce urodzenia	21 marca 1921 Lwów
Data i miejsce śmierci	11 sierpnia 2019 Warszawa
Zawód, zajęcie	tłumaczka literatury francuskojęzycznej
Odznaczenia

Życiorys

Urodziła się w 1921^[4] jako córka Mikołaja^[5]. Studiowała na Uniwersytecie Lwowskim^[6]. Pracowała jako salowa w szpitalu^[6]. Wiosną 1944 została zmobilizowana do szeregów Armii Polskiej formowanej w ZSRR i skierowana do pracy w prasie wojskowej^[4][6].

Od 1946 pracowała jako dziennikarka w pismach Polska Zbrojna i Żołnierz Wolności i jednocześnie studiowała romanistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1951 zwolniona z pracy dziennikarskiej za niedostatek dyspozycyjności. W latach 1951–1962 przebywała w Lublinie, gdzie współpracowała z lubelską Kameną. Od 1952 była członkinią Związku Literatów Polskich (do chwili jego rozwiązania po wprowadzeniu stanu wojennego). W 1961 otrzymała nagrodę miasta Lublina za całokształt działalności literackiej, publicystycznej i społecznej.

Od 1962 mieszkała w Warszawie pracując zawodowo jako tłumaczka z języka francuskiego oraz członkini zespołu redakcyjnego Forum^[4][6]. Przełożyła około trzydziestu książek – głównie z dziedziny beletrystyki i eseistyki. Zajmowała się tłumaczeniem takich autorów jak: Gaston Bachelard^[7][8] Barthes^[9], Jean de La Bruyere (Charaktery)^[10], Le Clézio (Protokół^[11]), Dumas (wybór Pamiętników)^[12], Ricoeur, Eliade^[13], André Malraux (Głowa z obsydianu)^[14], (Przemijanie a literatura)^[15], Saint-Beuve (wybór pism krytycznych), pani de Sevigne (listy)^[2], Madame de Staël (wybór pism krytycznych^[1]), Chrétien de Troyes^[16] (Parceval z Walii) oraz wybór francuskiej noweli renesansowej.

Publikowała również liczne artykuły w pismach społeczno-kulturalnych, współpracowała z Polityką^[17], Tygodnikiem Kulturalnym, Kulturą (warszawską), Tygodnikiem Powszechnym, Filmem, Kinem i czasopismem Więź. Pisała felietony do tygodnika Przegląd, które podpisywała imieniem i nazwiskiem oraz dopiskiem utopistka^[18]. Współpracowała z Towarzystwem Przyjaciół Dzieci^[19]. Nie należała do żadnej partii politycznej.

Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 marca 2000 została odznaczona Krzyżem Oficerski Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w pracy redakcyjnej w tygodniku „Forum”^[5].

Publikacje autorskie

• Anna Tatarkiewicz: W labiryncie. Szkice literackie, Warszawa 1974^[20].
• Anna Tatarkiewicz: Gra w inteligencję, Białystok 1994, ISBN 83-85183-78-7^[21].