Anne Applebaum

Anne Elizabeth Applebaum-Sikorska (ur. 25 lipca 1964 w Waszyngtonie) – amerykańsko-polska dziennikarka, laureatka Nagrody Pulitzera (2004), publicystka „The Atlantic”.

Anne Applebaum

Anne Applebaum (2024)
Data i miejsce urodzenia	25 lipca 1964 Waszyngton
Zawód, zajęcie	dziennikarka
Miejsce zamieszkania	Chobielin-Dwór
Alma Mater	Uniwersytet Yale, London School of Economics
Rodzice	Harvey M. Applebaum Elizabeth Applebaum
Małżeństwo	Radosław Sikorski
Dzieci	Aleksander, Tadeusz
Odznaczenia
Strona internetowa

Michał Nogaś, Anne Applebaum

Życiorys

Urodziła się w amerykańskiej rodzinie pochodzenia żydowskiego, jako córka Harveya M. i Elizabeth Applebaumów. Po ukończeniu Sidwell Friends School w Waszyngtonie wstąpiła na Uniwersytet Yale, gdzie jesienią 1982 roku studiowała historię ZSRR pod kierunkiem byłego niemieckiego komunisty Wolfganga Leonharda^[1]. Jako studentka spędziła lato 1985 roku w Leningradzie w Związku Radzieckim (obecnie Sankt Petersburg w Rosji)^[2]. W 1986 uzyskała w Yale licencjat z historii i literatury, a następnie tytuł magistra stosunków międzynarodowych na London School of Economics w 1987. Studiowała także w St Antony’s College na Uniwersytecie Oksfordzkim przed przeprowadzką do Warszawy.

Karierę dziennikarską rozpoczęła w 1988 jako korespondentka „The Economist” w Warszawie; do 1991 opublikowała serię artykułów o przemianach społecznych i politycznych w Europie Wschodniej^[3]. Pracowała następnie jako redaktor działu zagranicznego a później zastępca redaktora naczelnego tygodnika „The Spectator” w Londynie. W trakcie brytyjskiej kampanii wyborczej w 1997 była także redaktorem politycznym „Evening Standard”. Przez kilka lat prowadziła kolumnę „Foreigners” w internetowym magazynie „Slate”, przejętym w 2004 przez The Washington Post Company. W latach 2002–2006 była członkinią kolegium redakcyjnego „The Washington Post”, gdzie jako komentatorka polityczna prowadzi tygodniową kolumnę poświęconą sprawom zagranicznym^[4]. Jest dyrektorem projektów pod nazwą „Transitions Forum” (przemiany polityczno-gospodarcze) w londyńskim think tanku Legatum Institute^[5].

Za swoją pierwszą książkę Between East & West (Między Wschodem a Zachodem) otrzymała w 1996 Nagrodę im. Adolpha Bentincka. Za wydaną w 2003 książkę Gułag otrzymała w 2004 Nagrodę Pulitzera w kategorii „General nonfiction”^[3]. W 2011 wraz z Danielle Crittenden wydała książkę kucharską Przepisy z mojego ogrodu.

W 2013 uzyskała obywatelstwo polskie^[6]. W tym samym roku zdobyła Cundill Prize, nagrodę za książkę historyczną Za żelazną kurtyną. Ujarzmienie Europy Wschodniej 1944–1956^[7][8].

W 2018 wraz z Radosławem Sikorskim i Grzegorzem Hajdarowiczem uczestniczyła w spotkaniu Grupy Bilderberg^[9]. W 2024 otrzymała Nagrodę Pokojową Księgarzy Niemieckich^[10] oraz tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej^[11].

Życie prywatne

Jej mężem jest Radosław Sikorski, z którym ma dwóch synów: Aleksandra i Tadeusza. Zamieszkała z rodziną w Chobielinie.

Publikacje w języku polskim

• Gułag, z ang. przeł. Jakub Urbański, przekł. rodz. 1: Małgorzata Claire Wybieralska, Warszawa: „Świat Książki”, 2005.
• Między Wschodem a Zachodem: przez pogranicza Europy, przeł. Ewa Kulik-Bielińska, Warszawa: Prószyński i S-ka, 2001 *wyd. 2 – 2009).
• Wstęp [w:] Gustaw Herling-Grudziński, Inny świat: zapiski sowieckie, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2010.
• (współautor: Danielle Crittenden) Przepisy z mojego ogrodu, przeł. Jacek Konieczny, Kraków: Wydawnictwo Literackie 2011.
• Wstęp [w:] Cathy A. Frierson, Siemion S. Wileński, Dzieci Gułagu, przeł. Anna Sawisz, Agnieszka Nowakowska, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011.
• Za żelazną kurtyną. Ujarzmienie Europy Wschodniej 1944-1956, przeł. Barbara Gadomska, Warszawa: „Świat Książki ”przy współpr. Agora, 2013.
• Czerwony głód, przeł. Barbara Gadomska, Wanda Gadomska, Warszawa: Agora, 2018.
• Matka Polka. Anne Applebaum w rozmowie z Pawłem Potoroczynem, Warszawa: OsnoVa, 2020.
• Zmierzch demokracji. Zwodniczy powab autorytaryzmu, przeł. Piotr Tarczyński, Warszawa: Wydawnictwo Agora, 2020.
• Wybór (wraz z Donaldem Tuskiem), Warszawa 2021^[12].
• Koncern Autokracja. Dyktatorzy, którzy chcą rządzić światem, przeł. Michał Rogalski, Warszawa: Wydawnictwo Agora, 2024

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej – 7 listopada 2012 postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego za wybitne osiągnięcia w pracy dziennikarskiej i publicystycznej oraz upowszechnianie wiedzy o najnowszej historii Europy Środkowo-Wschodniej odznaczona zostaje obywatelka Stanów Zjednoczonych Ameryki i Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej^[13] (dekoracja odbyła się 11 listopada 2012^[14]).
• Order Krzyża Ziemi Maryjnej III Klasy – Estonia, 2008^[15][16].
• Gwiazda Tysiąclecia Litwy – Litwa, 2008^[17].
• Order Księżnej Olgi, II Klasa – Ukraina, 2022^[18].
• Order Księżnej Olgi, III Klasa – Ukraina, 2019^[19].