Anthracobia melaloma

Anthracobia melaloma (Alb. & Schwein.) Arnould – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae^[1].

Anthracobia melaloma

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	kustrzebniaki
Rząd	kustrzebkowce
Rodzina	Pyronemataceae
Rodzaj	Anthracobia
Gatunek	Anthracobia melaloma
Nazwa systematyczna
Anthracobia melaloma (Alb. & Schwein.) Arnould Bull. Soc. bot. Fr. 9(2): 112 (1893)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Anthracobia, Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten opisali w roku 1805 Johannes Baptista von Albertini i Lewis David von Schweinitz nadając mu nazwę Peziza melaloma. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1893 roku Léon Arnould^[1].

Ma 14 synonimów. Niektóre z nich:

• Lachnea melaloma (Alb. & Schwein.) Sacc. 1889
• Patella melaloma (Alb. & Schwein.) Seaver 1928^[2].

Morfologia

Owocniki typu apotecjum występujące pojedynczo lub w grupach. Początkowo mają typowy kształt miseczki, później rozpłaszczają się. Brzeg z ciemnobrązowymi, bardzo krótkimi włoskami (długość do 30 µm), grubość do 15 µm. Powierzchnia hymenialna żółto-pomarańczowo-różowa. Zarodniki eliptyczne z dwoma dużymi gutulami^[3].

Podobna jest Anthracobia maurilabra. Odróżnia się ciemnobrązowymi, dłuższymi (120-130 µm) i cieńszymi (do 8 µm) włoskami o nieco rozszerzonym wierzchołku i spłaszczonej, nie maczugowatej podstawie^[3].

Występowanie i siedlisko

Anthracobia melaloma występuje w Ameryce Północnej, Europie, Australii i na Nowej Zelandii^[4]. W Polsce po raz pierwszy jej występowanie podał Bogumir Eichler w 1902 r., później gatunek notowany jeszcze wielokrotnie^[5]. Aktualne stanowiska podaje internetowy atlas grzybów. znajduje się w nim na liście grzybów zagrożonych i wartych objęcia ochroną^[6].

Grzyb saprotroficzny i wypaleniskowy występujący głównie na wypaleniskach^[5].