Antoni Wilk

Antoni Wilk (ur. 19 grudnia 1876 w Pławowicach, zm. 17 lutego 1940 w Krakowie) – polski astronom, odkrywca czterech komet okresowych.

Ten artykuł dotyczy astronoma. Zobacz też: Antoni Wilk (konserwator zabytków) – konserwator zabytków.

Antoni Wilk

Data i miejsce urodzenia	19 grudnia 1876 Pławowice
Data i miejsce śmierci	17 lutego 1940 Kraków
Zawód, zajęcie	astronom
Odznaczenia

Życiorys

Kształcił się w Krakowie, gdzie w 1899 wstąpił na Uniwersytet Jagielloński na studia matematyczne i fizyczne, w czasie których uczęszczał na zajęcia z astronomii. Po czterech latach został nauczycielem gimnazjalnym, rok później zdał egzamin profesorski, a dwa lata później uzyskał stopień doktora za rozprawę o Księżycu^[1].

Do roku 1912 pracował jako nauczyciel gimnazjum w Tarnowie, potem w Krakowie, początkowo jako asystent, później adiunkt w obserwatorium. Do 1939 prowadził wykłady i ćwiczenia z astronomii ogólnej. 6 listopada 1939 aresztowany w Sonderaktion Krakau. Osadzono go w więzieniu we Wrocławiu, a 28 listopada 1939 wraz z innymi uczonymi znalazł się w obozie Sachsenhausen k. Oranienburga, skąd zwolniono go po 3 miesiącach, 8 lutego 1940 roku. Zmarł 17 lutego 1940 w Krakowie w wyniku chorób i wycieńczenia^[1]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[2].

Za swoje odkrycia został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)^[3] oraz medalem Astronomical Society of the Pacific^[4].

Komety odkryte przez Antoniego Wilka

• C/1925 V1 (Wilk-Peltier) (19 listopada 1925)
• C/1929 Y1 (Wilk) (20 grudnia 1929)
• C/1930 F1 (Wilk) (21 marca 1930)
• P/1937 D1 (27 lutego 1937)

Wszystkie komety zaobserwował z balkonu mieszkania. Do obserwacji służyły bardzo proste przyrządy; lornetka z obiektywem o średnicy 50 mm i zeissowska luneta z obiektywem o średnicy 80 mm^[5].