Antonia z Florencji

Antonia z Florencji (ur. w 1401 we Florencji, zm. 29 lutego 1472^[1]) – włoska zakonnica, Błogosławiona Kościoła katolickiego.

Ten artykuł dotyczy franciszkanki. Zobacz też: błogosławiona Antonia.

Błogosławiona
Antonia z Florencji

Data i miejsce urodzenia	1401 Florencja
Data śmierci	29 lutego 1472
Czczona przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	1847 przez Piusa IX

Życiorys

Urodziła się szlacheckiej rodzinie we Florencji. W 1416 roku, w wieku 15 lat, wyszła za mąż. Z tego związku urodziła syna, lecz wkrótce potem jej mąż zmarł^[1]. Potem wyszła po raz drugi za mąż, jednak jej mąż zmarł krótko po ślubie^[1]. Wówczas wstąpiła do zakonu franciszkanek tercjarek regularnych. Przebywała kolejno w zakonach w Foligno i Akwilei, gdzie była przełożoną przez czternaście lat. Chcąc żyć w większej surowości zakonnej, wsparta radami Jana Kapistrana założyła nową społeczność, nazwaną imieniem św. Klary Ubogiej. Niedługo potem zaczęły dołączać młode kobiety z okolicznych miejscowości. Antonia zarządzała zgromadzeniem przez siedem lat^[2].

Zmarła mając 71 lat w opinii świętości. Została beatyfikowana przez papieża Piusa IX w 1847 roku^[1].

Relikwie

Ciało Antoniny spoczywa w L’Aquila i pozostaje do dziś w nienaruszonym stanie, a jej oczy są nadal otwarte. Przy jej grobie zdarzały się liczne wypadki uznawane za cudowne^[3].