Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Antonio Bacci

duchowny katolicki, kardynał Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Remove ads

Antonio Bacci (ur. 4 września 1885 w Giugnola, zm. 20 stycznia 1971 w Rzymie) – włoski kardynał, latynista.

Szybkie fakty Kraj działania, Data i miejsce urodzenia ...
Szybkie fakty Data konsekracji, Konsekrator ...

Jako jeden z wiodących ekspertów od łaciny, Bacci był przeciwnikiem wprowadzenia języków narodowych do mszy po Soborze watykańskim II. Był współautorem Krótkiej analizy krytycznej Novus Ordo Missae, listu skierowanego do papieża Pawła VI w 1969 roku[1].

Remove ads

Życiorys

Ukończył seminarium w rodzinnej archidiecezji Florencja. Święcenia kapłańskie otrzymał 9 sierpnia 1909. Był następnie wykładowcą i ojcem duchownym swego rodzimego seminarium. W latach 1922–1931 pracował w Sekretariacie Stanu Stolicy Apostolskiej. W tym czasie otrzymał tytuły prywatnego szambelana papieskiego i prałata. Od 1931 sprawował funkcję sekretarza Listów Książęcych. Był odpowiedzialny za przygotowywanie dokumentów papieskich w języku łacińskim. Jako specjalistę od tego języka powoływano go do wygłaszania mów żałobnych, pisanych i odczytywanych przez niego w doskonały sposób. Był też duchownym, który wygłosił rozważania w kaplicy Sykstyńskiej podczas konklawe 1958. Nowemu papieżowi Janowi XXIII tak spodobała się ta łacińska mowa Bacciego, że obdarzył go purpurą kardynalską na konsystorzu z marca 1960[2].

Po wprowadzeniu wymogu przyjęcia święceń biskupich przez kardynałów, Bacci otrzymał wraz z jedenastoma kolegami sakrę w dniu 19 kwietnia 1962. Otrzymał stolicę tytularną Colonia de Cappadocia. Głównym konsekratorem był Jan XXIII. Uczestnik konklawe 1963. Pochowany został w rodzinnej miejscowości.

Remove ads

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads