Artiom Faljan

Artiom Grigorjewicz Faljan, ros. Артём Григорьевич Фальян, orm. Արտյոմ Գրիգորի Ֆալյան (ur. 27 grudnia 1919 w Baku, DR Azerbejdżanu, zm. 24 września 1977 w Leningradzie, Rosyjska FSRR) – radziecki piłkarz pochodzenia ormiańskiego, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Artiom Faljan

Արտյոմ Ֆալյան
Артём Фальян

Pełne imię i nazwisko	Artiom Grigorjewicz Faljan
Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1919 Baku
Data i miejsce śmierci	24 września 1977 Leningrad
Pozycja	pomocnik
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1939–1946 Dinamo Baku 0 (0) 1946 Spartak Erywań ? (?) 1946–1949 Nieftanik Baku ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1950–1954 Dinamo Baku (asystent) 1955–1959 ODO Baku (asystent) 1960–1964 RSDJuSzOR Nieftanik Baku (asystent) 1964 Cemient Noworosyjsk 1965–1967 Ararat Erywań 1968–1970 Zenit Leningrad 1970–1971 Szachtar Donieck 1972 Ałga Frunze 1973–1974 Kajrat Ałmaty 1977 Amudarja Nukus
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

W 1939 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Dinamo Baku. W 1946 razem z innymi piłkarzami z Baku został zaproszony do Spartaka Erywań, jednak po trzech miesiącach powrócił do Baku. Latem 1946 został piłkarzem Nieftanika Baku, w którym występował do 1949.

Kariera trenerska

W 1950 roku rozpoczął pracę szkoleniowca. W latach 1950–1954 trenował dzieci w szkole Dinamo Baku, od 1956 do 1959 roku pomagał trenować ODO Baku. Od 1960 do marca 1964 pracował jako trener szkolenia młodych zawodników w Nieftaniku Baku. W 1961 roku Nieftanik pod kierownictwem Faljana zajął drugie miejsce w ogólnoradzieckich zawodach dla młodzieży, a w 1962 roku był trzecim.

W kwietniu 1964 został mianowany na stanowisko starszego trenera Cemienta Noworosyjsk. Od 1965 do 1967 trenował Ararat Erywań, a w 1968 stał na czele Zenitu Leningrad. Od lipca 1970 do czerwca 1971 prowadził Szachtar Donieck, a w 1972 Ałgę Frunze. Potem trenował kluby Kajrat Ałmaty i Amudarja Nukus^[1][2].

Zmarł 24 września 1977 w Leningradzie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Bolszeochtinskim^[3].

Sukcesy i odznaczenia

Sukcesy trenerskie

• mistrz Pierwoj ligi ZSRR: 1965

Odznaczenia

• tytuł Zasłużonego Trenera Sportu ZSRR: 1967