Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Austriacka Partia Ludowa

chrześcijańsko-demokratyczna austriacka partia polityczna Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Austriacka Partia Ludowa
Remove ads

Austriacka Partia Ludowa (niem. Österreichische Volkspartei, ÖVP) – austriacka partia chrześcijańsko-demokratyczna. Z partii wywodziło się sześciu kanclerzy, a także prezydenci Kurt Waldheim i Thomas Klestil[1]. ÖVP należy do Europejskiej Partii Ludowej[2].

Szybkie fakty Państwo, Skrót ...
Remove ads

Historia

Podsumowanie
Perspektywa

Ugrupowanie powstało 17 kwietnia 1945[3], partia stała się kontynuatorką działającej do pierwszej połowy lat 30. Partii Chrześcijańsko-Społecznej[4]. ÖVP była główną partią rządzącą nieprzerwanie do 1970, w tym od 1966 sprawując samodzielne rządy. Kanclerzami z ramienia Austriackiej Partii Ludowej w tym okresie byli kolejno: Leopold Figl (1945–1953), Julius Raab (1953–1961), Alfons Gorbach (1961–1964), Josef Klaus (1964–1970)[3].

W 1987 ludowcy powrócili do rządu, współtworząc koalicję rządową z Socjaldemokratyczną Partią Austrii. Przez trzynaście lat jej przedstawiciele sprawowali urząd wicekanclerza. Po wyborach w 1999 ÖVP, która zajęła trzecie miejsce, zdecydowała się na koalicję z Wolnościową Partią Austrii (która uzyskała poparcie wyższe o około 400 głosów). W jej ramach lider konserwatystów Wolfgang Schüssel został powołany na kanclerza. Koalicja z FPÖ, która była określana jako partia ksenofobiczna i nacjonalistyczna, było przyczynkiem do zastosowania przez Unię Europejską sankcji wobec państwa członkowskiego – przez osiem miesięcy pozostałe kraje miały zamrożone stosunki z Austrią[5]. Sojusz ten nie wpłynął negatywnie na poparcie dla Austriackiej Partii Ludowej, która zdecydowanie wygrała wybory w 2002[6], dzięki czemu jej lider pozostawał kanclerzem do 2007. Po wyborach z 2006 ÖVP powróciła do roli mniejszego partnera w tzw. wielkiej koalicji z socjaldemokratami.

Koalicja ta funkcjonowała w okresie czterech kolejnych gabinetów kierowanych przez socjaldemokratów. W maju 2017 nowy lider ludowców Sebastian Kurz opowiedział się za przeprowadzeniem przedterminowych wyborów[7]. Zostały one przeprowadzone w październiku tegoż roku i zakończyły się zwycięstwem ludowców[6], którzy kilka tygodni później zawiązali porozumienie rządowe z Wolnościową Partią Austrii[8]. W jego ramach nowym kanclerzem Austrii został przewodniczący ÖVP Sebastian Kurz[9]. Koalicja rządowa rozpadła się jednak w maju 2019 po ujawnieniu nagrań kompromitujących wicekanclerza i lidera FPÖ[10]. Konsekwencją było odejście lidera ludowców z funkcji premiera i przedterminowe wybory we wrześniu 2019, które ÖVP ponownie wygrała, zwiększając swoją poselską reprezentację[11]. Ludowcy zawarli następnie koalicję z Zielonymi[12], co umożliwiło ich liderowi w styczniu 2020 ponowne objęcie urzędu kanclerza. Sebastian Kurz zrezygnował z funkcji w październiku 2021 w związku z prowadzonym postępowaniem dotyczącym defraudacji funduszy publicznych. Nowym kanclerzem z rekomendacji ÖVP został wówczas Alexander Schallenberg[13][14].

W grudniu 2021 Sebastian Kurz zapowiedział wycofanie się z działalności politycznej (w tym rezygnację ze stanowisk partyjnych), a Alexander Schallenberg zadeklarował swoją dymisję z funkcji kanclerza[15]. ÖVP na swojego tymczasowego lidera oraz na przyszłego kanclerza rekomendowała Karla Nehammera[16], który jeszcze w tym samym miesiącu stanął na czele rządu[17]. Po wyborach w 2024 nastąpił długotrwałe rozmowy koalicyjne, w trakcie których doszło m.in. do rezygnacji Karla Nehammera z kierowania partią i rządem[18]. Ostatecznie ludowcy porozumieli się z SPÖ i liberalną partią NEOS, w marcu 2025 nowym kanclerzem został ich przedstawiciel Christian Stocker[19].

Remove ads

Przewodniczący

Remove ads

Wyniki wyborcze

Wybory do Rady Narodowej
  • 1945 – 49,8% – 85 mandatów (z 165)
  • 1949 – 40,0% – 77 mandatów
  • 1953 – 41,3% – 74 mandatów
  • 1956 – 46,0% – 82 mandatów
  • 1959 – 44,2% – 79 mandatów
  • 1962 – 45,4% – 81 mandatów
  • 1966 – 48,4% – 74 mandatów
  • 1970 – 44,6% – 78 mandatów
  • 1971 – 43,1% – 80 mandatów (z 183)
  • 1975 – 42,9% – 80 mandatów
  • 1979 – 41,9% – 77 mandatów
  • 1983 – 43,2% – 81 mandatów
  • 1986 – 41,2% – 77 mandatów
  • 1990 – 32,0% – 60 mandatów
  • 1994 – 27,6% – 52 mandatów
  • 1995 – 28,2% – 53 mandatów
  • 1999 – 26,9% – 52 mandatów
  • 2002 – 42,3% – 79 mandatów
  • 2006 – 34,3% – 66 mandatów
  • 2008 – 25,6% – 50 mandatów
  • 2013 – 24,0% – 47 mandatów
  • 2017 – 31,5% – 62 mandaty[6]
  • 2019 – 37,5% – 71 mandatów[11]
  • 2024 – 26,7% – 51 mandatów[25]
Wybory do Parlamentu Europejskiego
  • 1996 – 29,7% – 7 mandatów (z 21)[26]
  • 1999 – 30,7% – 7 mandatów (z 21)[27]
  • 2004 – 32,7% – 6 mandatów (z 18)[28]
  • 2009 – 30,0% – 6 mandatów (z 17)[29]
  • 2014 – 27,0% – 5 mandatów (z 18)[30]
  • 2019 – 34,6% – 7 mandatów (z 19)[31]
  • 2024 – 24,5% – 5 mandatów (z 20)[32]

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads