Avro Shackleton

Avro Shackleton – brytyjski morski samolot rozpoznawczy i patrolowy dalekiego zasięgu, opracowany dla Royal Air Force, gdzie wykorzystywany był w latach 1951-1991.

Avro Shackleton

Avro Shackleton AEW.2 należący do Royal Air Force, 1983
Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Avro
Typ	morski samolot rozpoznawczy
Konstrukcja	metalowa
Załoga	10[1]
Historia
Data oblotu	9 marca 1949[1]
Lata produkcji	1951-1958
Wycofanie ze służby	1991[2]
Liczba egz.	181[2]
Dane techniczne
Napęd	4× 12-cyl. silnik Rolls-Royce Griffon 57A chłodzony cieczą[2]
Moc	1985 KM (1460 kW) każdy[2]
Wymiary
Rozpiętość	36,52 m[1]
Długość kadłuba	26,61 m[1]
Wysokość	7,12 m[1]
Masa
Własna	29 200 kg[1]
Startowa	49 000 kg[1]
Osiągi
Prędkość maks.	478 km/h[1]
Pułap	5670 m[1]
Zasięg	3070 km[1]
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2× działko Hispano 20 mm, bomby, bomby głębinowe, torpedy, miny[2]
Użytkownicy
Royal Air Force, South African Air Force
Rzuty

Historia

Samolot powstał w zakładach Avro jako rozwinięcie bombowca Avro Lincoln. Początkowo wykorzystywany przede wszystkim do zadań patrolowych oraz zwalczania okrętów podwodnych, z czasem przystosowany został m.in. do roli samolotu wczesnego ostrzegania oraz samolotu poszukiwawczo-ratowniczego. Poza RAF-em Shackleton w latach 1957-1984 służył także w Południowoafrykańskich Siłach Powietrznych^[2].

Nazwa samolotu pochodzi od Ernesta Shackletona, podróżnika i badacza Antarktydy.

Warianty[2]

• MR.1 – 77 egzemplarzy
• MR.2 – 70 egzemplarzy
• MR.3 – 34 egzemplarze
• AEW.2 – samolot wczesnego ostrzegania, 12 egzemplarzy (przebudowane z MR.2)
• T.2 – samolot szkoleniowy, 10 egzemplarzy (przebudowane z MR.2)
• T.4 – samolot szkoleniowy, 17 egzemplarzy (przebudowane z MR.1)