B

B (wymowa: be^[1], minuskuła: b) – druga litera alfabetu łacińskiego, trzecia litera alfabetu polskiego. Oznacza w danym języku zwykle spółgłoskę zwartą dwuwargową dźwięczną, np. [b].

Ten artykuł dotyczy litery alfabetu łacińskiego. Zobacz też: B jako skrót, oznaczenie lub tytuł.

B

Informacje podstawowe
Majuskuła	B
Minuskuła	b
Podstawowy alfabet	łaciński
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Historia

Hieroglif egipski	Protosynajski bet	Fenicki bet	Grecka beta	Etruska litera B	Łacińska litera B

Inne reprezentacje

Sygnalizacja			Język migowy			Alfabet Braille’a
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego	Alfabet semaforowy	Kod Morse’a	francuski	kanadyjski	polski
		Bⓘ			i

Grafemy i symbole oparte na B

Niektóre litery diakrytyzowane i ligatury
B́ b́	B̀ b̀	Ɓ ɓ	B̄ b̄	Ḃ ḃ	Ƃ ƃ	B̈ b̈	B̃ b̃	B̓ b̓	Ƀ ƀ
Ꞗ ꞗ	B̯ b̯	Ḇ ḇ	Ḅ ḅ	B̤ b̤	Ꞵ ꞵ
Znaki alfabetów fonetycznych
b	ᶀ	ɓ	ᵬ	ʙ	β
Symbole i skróty
฿	₿	♭

Kodowanie

Znak	B		b
Nazwa w Unikodzie	Latin Capital Letter B[2]		Latin Small Letter B[3]
Kodowanie	dziesiątkowo	szesnastkowo	dziesiątkowo	szesnastkowo
Unicode	66	U+0042	98	U+0062
UTF-8	66	42	98	62
Odwołania znakowe SGML	B	B	b	b
ASCII1	66	42	98	62
EBCDIC	194	C2	130	82

¹ W tym pochodne ASCII, takie jak DOS, Windows, ISO-8859 i Macintosh

Zobacz też

• Б
• В (cyrylica)
• Beta
• b – barn