Barbara Hutton

Barbara Woolworth Hutton (ur. 14 listopada 1912 w Nowym Jorku, zm. 11 maja 1979 w Beverly Hills) – amerykańska bywalczyni salonów, dziedziczka i filantropka. Nazywana „biedną bogatą dziewczynką” ze względu na nieszczęśliwe życie osobiste kontrastujące z ogromną fortuną, którą odziedziczyła jako dziecko^[1]. Wnuczka Franka Winfielda Woolwortha, założyciela międzynarodowej sieci domów towarowych Woolworth, była jedną z najbogatszych kobiet na świecie. Jej życie naznaczyły traumatyczne doświadczenia: utrata matki w wieku czterech lat, liczne rozwody, uzależnienia oraz śmierć jedynego syna w wypadku lotniczym w 1972 roku^[2].

Barbara Woolworth Hutton

Barbara Hutton w 1934 roku
Data i miejsce urodzenia	14 listopada 1912 Nowy Jork, Stany Zjednoczone
Data i miejsce śmierci	11 maja 1979 Beverly Hills, Los Angeles, Kalifornia, Stany Zjednoczone
Przyczyna śmierci	zawał serca
Miejsce spoczynku	Woodlawn Cemetery, Nowy Jork
Rodzice	Franklyn Laws Hutton Edna Woolworth
Małżeństwo	1. Alexis Mdivani (1933–1935) 2. Kurt von Haugwitz-Hardenberg-Reventlow (1935–1938) 3. Cary Grant (1942–1945) 4. Igor Trubieckoj (1947–1951) 5. Porfirio Rubirosa (1953–1954) 6. Gottfried von Cramm (1955–1959) 7. Pierre Raymond Doan (1964–1966)
Dzieci	Lance Reventlow

Dzieciństwo i trauma

Barbara Woolworth Hutton urodziła się 14 listopada 1912 roku w Nowym Jorku jako jedyne dziecko Edny Woolworth (1883–1917) i Franklyna Lawsa Huttona (1877–1940)^[3]. Jej matka Edna pochodziła z rodziny założycieli sieci handlowej F.W. Woolworth Company, a ojciec był współzałożycielem wpływowej nowojorskiej firmy inwestycyjnej E.F. Hutton & Company^[4].

Dzieciństwo Barbary naznaczyła tragedia, która wydarzyła się, gdy dziewczynka miała cztery lata. 2 maja 1917 roku matka Barbary, Edna Woolworth Hutton, zmarła w hotelu Plaza w Nowym Jorku^[5]. Mała Barbara znalazła ciało matki w apartamencie hotelowym. To traumatyczne doświadczenie wpłynęło na całe jej późniejsze życie^[3].

Po śmierci matki mieszkała z różnymi członkami rodziny i była wychowywana przez guwernantki. Uczęszczała do Miss Hewitt's Classes w nowojorskiej dzielnicy Manhattan oraz do Miss Porter's School dla dziewcząt w Farmington w stanie Connecticut^[3].

Zgodnie z tradycjami nowojorskiej wyższej klasy, została formalnie wprowadzona do towarzystwa poprzez wystawny bal debiutantek w 1930 roku^[1]. Bal odbył się w hotelu Ritz w Nowym Jorku i kosztował około 60 tysięcy dolarów – co stanowiło astronomiczną sumę w tamtym okresie. Wydarzenie spotkało się z ostrą krytyką opinii publicznej. Reakcja mediów była na tyle dotkliwa, że ojciec Barbary, chcąc uchronić ją przed nagonką prasową, wysłał córkę w podróż po Europie^[6].

Fortuna i majątek

Majątek Barbary Hutton pochodził przede wszystkim z dziedzictwa rodziny Woolworthów (przez matkę Ednę), zaś jej ojciec Franklyn Laws Hutton zarządzał tym majątkiem z profesjonalną kompetencją^[3]. W dniu 21. urodzin (14 listopada 1933 roku) jej majątek wyniósł ponad 42 miliony dolarów – kwoty o równowartości około 900 milionów dolarów według siły nabywczej z 2024 roku^[7]. To czyniło ją jedną z najbogatszych kobiet na świecie w czasach Wielkiego Kryzysu, gdy przeciętny roczny dochód zwykłego pracownika wynosił zaledwie 1550 dolarów^[3].

Siedem małżeństw

Alexis Mdivani (1933–1935)

Pierwszym mężem Barbary był Alexis Mdivani, podający się za księcia Gruzin. Ślub odbył się 22 czerwca 1933 roku w Rosyjskiej Katedrze Prawosławnej w Paryżu. Jej ojciec przekazał jej posag w wysokości miliona dolarów^[6]. Małżeństwo było burzliwe i pełne konfliktów. Podczas nocy poślubnej Alexis stwierdził, że Barbara jest „za gruba”. Była to jedna z pierwszych krytycznych uwag dotyczących jej wyglądu, która mogła przyczynić się do rozwoju późniejszej anoreksji^[8]. Para rozwiodła się w marcu 1935 roku^[4].

Kurt von Haugwitz-Hardenberg-Reventlow (1935–1938)

Drugim mężem Barbary był duński hrabia Kurt von Haugwitz-Hardenberg-Reventlow. Poślubiła go 14 maja 1935 roku. Z tego związku narodził się jedyny syn Barbary, Lance, urodzony 24 lutego 1936 roku w Londynie^[4]. Kurt stosował wobec niej przemoc domową – zarówno słowną, jak i fizyczną^[9] – co znacznie pogorszyło jej stan emocjonalny^[8]. Po trudnym porodzie Lance'a i odizolowaniu jej od syna podczas batalii opiekuńczej rozwinęła się u niej anoreksja, zaburzenie, które towarzyszyło jej do śmierci^[9]. Małżeństwo rozpadło się w 1938 roku, a rozwód sfinalizowano 1 marca 1941 roku^[3].

Cary Grant (1942–1945)

Trzecim mężem Barbary był aktor Cary Grant. Para poznała się w 1941 roku i zaręczyli się 3 grudnia 1941 roku. Zarówno Grant, jak i Hutton byli obiektem drwin mediów, a ich związek określano szyderczym mianem „Cash and Carry” (aluzja do bogactwa Barbary). Aby uniknąć oskarżeń o interesowny romans, Grant podpisał intercyzę, na mocy której w przypadku rozwodu nie miałby prawa do żadnych finansowych roszczeń wobec Barbary. Pobrali się 8 lipca 1942 roku w domu agenta Franka Vincenta nad jeziorem Arrowhead. W ostatnich latach małżeństwa mieszkali w kalifornijskiej dzielnicy Bel Air w Los Angeles przy Bellagio Road^[8]. Grant okazał się jedynym mężem rzeczywiście zainteresowanym jej osobą, a nie majątkiem. Mimo to rozwiedli się 30 sierpnia 1945 roku, oficjalnie z powodu „różnic klasowych”. Pozostali „czułymi przyjaciółmi” i utrzymywali regularny kontakt telefoniczny przez wiele lat^[8].

Igor Trubieckoj (1947–1951)

Czwartym mężem Barbary był książę Igor Trubieckoj, rosyjski arystokrata i kierowca wyścigowy. Ślub odbył się w marcu 1947 roku. Zasłynął jako pierwszy kierowca, który wystartował samochodem marki Ferrari w wyścigu Grand Prix (Monako 1948), a także jako zwycięzca prestiżowego wyścigu Targa Florio w tym samym roku. Związek trwał zaledwie cztery lata i został rozwiązany w październiku 1951 roku^[4].

Porfirio Rubirosa (1953–1954)

Piątym mężem Barbary był Porfirio Rubirosa, dominikański dyplomata i znany ze swojej bujnej towarzyskiej aktywności. Ślub odbył się 30 grudnia 1953 roku. To było jedno z najkrótszych małżeństw Barbary – trwało zaledwie 53 dni, od 30 grudnia 1953 do 20 lutego 1954 roku^[6]. Rubirosa otrzymał w prezencie ślubnym czek na milion dolarów oraz inne kosztowne upominki^[3]. Szybkość rozwodu oraz hojne finansowe rozliczenie uczyniły to małżeństwo głośnym w ówczesnej prasie brukowej.

Gottfried von Cramm (1955–1959)

Szóstym mężem Barbary był niemiecki tenisista baron Gottfried von Cramm. Ślub odbył się 8 listopada 1955 roku. Von Cramm był byłym mistrzem tenisa, znanym z elegancji i charyzmy^[8]. Małżeństwo trwało około czterech lat. Do rozwodu doszło w 1959 roku^[4].

Pierre Raymond Doan (1964–1966)

Siódmym i ostatnim mężem Barbary był książę Pierre Raymond Doan Vinh na Champassak. Ślub odbył się 7 kwietnia 1964 roku. Doan pochodził z arystokratycznej rodziny laotańskiej i był politycznie zaangażowany^[8]. Związek zakończył się w 1966 roku^[4]. Po tym rozwodzie Barbara nigdy więcej nie wyszła za mąż, choć miała liczne związki.

Związki pozamałżeńskie

Freddie McEvoy (1945–1951)

Po rozwodzie z Cary Grantem Barbara poznała Freddiego McEvoya, brytyjskiego kierowcę wyścigowego i bobsleistę. McEvoy był brązowym medalistą w czwórkach na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 1936 roku oraz wielokrotnym mistrzem świata w bobslejach. Romans między Barbarą a McEvoyem trwał około sześciu lat, aż do jego tragicznej śmierci na morzu u wybrzeży Maroka 7 listopada 1951 roku. Był to jeden z dłuższych nieformalnych związków w jej życiu^[3].

Lloyd Franklin (od 1960)

W sierpniu 1960 roku Barbara poznała Lloyda Franklina w Tangerze podczas przyjęcia towarzyskiego. Franklin, młody muzyk pochodzący z Londynu, pracował jako trąbacz w Królewskim Pułku Gwardii (Royal Coldstream Guards). Według relacji osób bliskich, Lloyd Franklin stał się dla niej najbardziej znaczącym towarzyszem życia. Zamieszkali razem w pałacu Sidi Hosni w Tangerze, gdzie prowadzili otwarty salon dla inteligencji i artystów. Franklin towarzyszył Barbarze w jej podróżach po Europie i pozostał jej blisko aż do jej śmierci w 1979 roku. Ich nieformalny związek uchodził za jedną z najbardziej stabilnych relacji w życiu Hutton^[3].

Syn Lance Reventlow

Jedyny syn Barbary, Lance Reventlow, został kierowcą wyścigowym i konstruktorem samochodów oraz twórcą marki Scarab F1. Jego kariera jako konstruktora przyciągnęła uwagę branży motoryzacyjnej, a jego samochody były znane z innowacyjnego podejścia do projektowania^[3].

W 1972 roku Lance Reventlow zginął w katastrofie swojego prywatnego samolotu^[10]. Jego śmierć głęboko wstrząsnęła matką i naznaczyła jej ostatnie lata życia^[9]. Utrata jedynego dziecka dodatkowo pogłębiła jej depresję i pogorszyła stan zdrowia psychicznego.

Anoreksja, trauma i psychologia

Zaburzenie odżywiania Barbary Hutton – anoreksja – było bezpośrednio połączone z jej traumatycznym dzieciństwem. Choroba rozwinęła się szczególnie podczas jej drugiego małżeństwa z Kurtem von Haugwitz-Reventlow, który poddawał ją przemocy domowej^[9].

Trauma związana z odkryciem ciała matki oraz osamotnienie emocjonalne mimo otaczającego ją bogactwa stworzyły klasyczny schemat dla rozwoju zaburzeń psychicznych^[8]. Anoreksja stała się dla niej mechanizmem kontroli nad życiem, które w pozostałych aspektach było chaotyczne i pełne rozczarowań^[8].

Choroba uniemożliwiła jej ponowne macierzyństwo. Zaburzenie pogorszyło się szczególnie po śmierci jej jedynego syna w 1972 roku w wypadku lotniczym. W ostatnich latach swojego życia Barbara ważyła poniżej 40 kilogramów (ok. 90 funtów)^[3].

Dzieła literackie i kulturowe inspiracje

Miała aspiracje artystyczne i zostawiła po sobie dziedzictwo kulturalne poprzez własne pisarstwo i inspiracje, które przyciągnęły uwagę znanych artystów^[8].

L'Enchantée (Zaczarowana Kobieta) – Własna Poezja

Po rozwiązaniu pierwszego małżeństwa z Alexisem Mdivaniem samodzielnie wydała zbiór wierszy zatytułowany L'Enchantée (Zaczarowana kobieta). Książka została wydana w limitowanym nakładzie i zawierała osobiste refleksje oraz emocje autorki^[8].

„Poor Little Rich Girl” – Piosenka Noëla Cowarda (1932)

Jeden z najsłynniejszych artystów epoki, Noël Coward, napisał piosenkę pt. „Poor Little Rich Girl” (Biedna Mała Bogata Dziewczynka), która była inspirowana bezpośrednio życiem Barbary Hutton. Piosenka po raz pierwszy wykonana została 19 maja 1932 roku w Londynie przez New Mayfair Orchestra kierowaną przez Ray'a Noble'a. Utwór oddawał paradoks życia Barbary: posiadającej wszystko materialnie, ale duchowo opuszczonej i samotnej. Później piosenkę wykonywali znani artyści jak Bing Crosby, Nat King Cole i Perry Como^[8].

„I Found a Million Dollar Baby” – Inny utwór inspirowany

Innym przebojem inspirowanym jej życiem była piosenka „I Found a Million Dollar Baby (In a Five and Ten Cent Store)” nagrana przez Binga Crosby'ego w 1931 roku (muzyka Harry'ego Warrena, słowa Billy'ego Rose'a i Morta Dixona). Piosenka została po raz pierwszy zaprezentowana na Broadwayu w maju 1931 roku. Tekst utworu nawiązywał do kontrastu między jej majątkiem, pochodzącym z sieci sklepów Woolwortha (słynącej z towarów za pięć i dziesięć centów), a jej nieszczęśliwym życiem osobistym^[8].

Telewizja i Film (1987)

Historia Barbary Hutton została zaadaptowana na potrzeby telewizji w 1987 roku w filmie Biedna mała bogata dziewczynka (ang. Poor Little Rich Girl: The Barbara Hutton Story), w którym główną rolę grała Farrah Fawcett^[11]. Film zdobył Złoty Glob za najlepszy film telewizyjny lub miniserial^[12].

Filantropia i Wsparcie podczas II wojny światowej

Pomimo wystawnego stylu życia, wykazywała znaczną hojność wobec potrzebujących. W czasie II wojny światowej wspierała finansowo siły Wolnej Francji i przekazała swój jacht Royal Navy. Wykorzystując swoją rozpoznawalność, pomagała w sprzedaży obligacji wojennych, co przyniosło jej pozytywne recenzje prasowe po wcześniejszych skandalach małżeńskich^[3].

Jednym z jej najpoważniejszych aktów filantropii było darowanie pałacu Winfield House rządowi Stanów Zjednoczonych. Nieruchomość ta stała się oficjalną rezydencją ambasadora Stanów Zjednoczonych w Wielkiej Brytanii i pozostaje w użytkowaniu do dzisiaj^[3].

Styl życia i wydatki

Słynęła z zamiłowania do luksusu, a jej wydatki często miały charakter impulsywny i nieracjonalny. Nabywała drogą biżuterię, dzieła sztuki oraz nieruchomości, niejednokrotnie bez realnej potrzeby^[7]. Posiadała niezwykłą kolekcję biżuterii i dzieł sztuki, w tym klejnoty historyczne i obrazy starych mistrzów^[7].

Każdy z jej siedmiu mężów (z wyjątkiem Cary Granta) otrzymał znaczące odprawy w ramach ugód rozwodowych, które uszczupliły jej majątek^[3].

Od bogactwa do biedy: Upadek finansowy

Jej finanse były również zagrożone przez nieuczciwych doradców i menedżerów. Jej długoletni prawnik Graham Mattison był zamieszany w wiele podejrzanych transakcji, które wyczerpały jej fortunę^[8].

Śmierć jej jedynego syna w wypadku lotniczym w 1972 roku pogłębiła jej depresję i spowodowała dalsze zaniedbanie swoich finansów^[9].

Barbara Hutton, która weszła w dorosłość z majątkiem o równowartości około 900 milionów dolarów (wartość z 2024), zmarła w 1979 roku zaledwie z 3500 dolarami na koncie^[13] – około 15 000 dolarów w dzisiejszych pieniądzach^[13].

Jej upadek finansowy był wynikiem kosztownych ugód rozwodowych, nadzwyczajnej rozrzutności, oszustw dokonanych przez doradców oraz uzależnień od alkoholu i narkotyków^[8].

Ostatnie lata i śmierć

Ostatnie lata życia spędziła w Los Angeles, gdzie mieszkała w hotelu Beverly Wilshire. Cierpiała na anoreksję i wieloletnie uzależnienia^[9]. Jej stan fizyczny i psychiczny uległ znacznemu pogorszeniu; zmagała się z konsekwencjami wieloletnich uzależnień oraz impulsywnych decyzji finansowych.

Zmarła na zawał serca 11 maja 1979 roku w wieku 66 lat. Została pochowana w mauzoleum rodziny Woolworthów na cmentarzu Woodlawn Cemetery w Bronksie w Nowym Jorku^[3]. W momencie śmierci pozostało po niej zaledwie kilka tysięcy dolarów – symboliczny ułamek fortuny, którą odziedziczyła.

Bibliografia

• Heymann, C. David: Poor Little Rich Girl: The Life and Legend of Barbara Hutton. New York: Random House, 1983, s. 512. (ang.).