Be File System

Be File System (skrót BFS^[1]) – natywny system plików systemu operacyjnego BeOS. 64-bitowe adresowanie pozwala zindeksować 18446744073709551616 klastrów (ponad osiemnaście trylionów). Pliki mogą mieć dowolne atrybuty (np. „ważny”, „praca”) – tzw. metadane. System obsługuje księgowanie. Wielkości liter w nazwach plików są rozróżniane.

BFS

Twórca	Be Inc.
System operacyjny	BeOS
Pełna nazwa	Be File System
Data wprowadzenia	1997-05-10[2]
Limity
Maks. rozmiar woluminu	~2 EB
Maks. rozmiar pliku	~260 GB
Maks. liczba plików	brak limitu
Maks. długość nazwy pliku	255 znaków
Dopuszczalne znaki w nazwach	wszystkie UTF-8 oprócz „/”
Cechy
Allokacja plików	i-węzeł
Struktura katalogów	B+drzewo[2]
Forki	Tak
Kontrola dostępu	listy ACL POSIX
Zakres dat	nieznany
Precyzja czasu	1 sekunda
Kompresja	Nie
Szyfrowanie	Nie
Inne
Obsługiwane systemy operacyjne	BeOS, ZETA, Haiku, SkyOS, Syllable, Linux

BFS został opracowany przez Dominica Giampaolo i Cyrila Meurillona w trakcie dziesięciu miesięcy pracy (począwszy od września 1996 r.). Celem było zapewnienie systemowi BeOS nowoczesnego 64-bitowego system plików z obsługą księgowania^[3]. Dopuszcza różną wielkość znaków i może być używany na dyskietkach, dyskach twardych i nośnikach tylko do odczytu (np. płytach kompaktowych). Jednak nie zaleca się jego używania na małych nośnikach wymiennych, ponieważ nagłówki systemu plików zajmują od 600 KB do 2 MB, co w praktyce czyni dyskietki bezużytecznymi.

Podobnie jak jego poprzednik (Old Be File System – stworzony przez Benoita Schillingsa^[4]), obsługuje on rozszerzone atrybuty plików (metadane) z funkcjami indeksowania i wykonywania zapytań – co zapewnia funkcjonalność podobną do tej, jaką oferują relacyjne bazy danych.

Choć został zaplanowany jako 64-bitowy system plików, to rozmiar niektórych struktur danych powoduje, że praktyczny limit pojemności wynosi ok. 2 eksabajtów. Również sposób przydziału plików, ogranicza maksymalny praktyczny rozmiar pliku do około 260 gigabajtów (w optymalnym przypadku) i zaledwie kilku bloków w najgorszym przypadku (w zależności od stopnia fragmentacji)^{[potrzebny przypis]}.

Implementacje

Oprócz oryginalnego BFS z 1996 r., używanego w BeOS, istnieje kilka implementacji dla systemu Linuks. Na początku 1999 r. Makoto Kato opracował sterownik Be File System dla Linuksa; jednak nigdy nie osiągnął on całkowicie stabilnego stanu. Dlatego w 2001 r. Will Dyson opracował własną wersję sterownika dla Linuxa^[5].

W 2002 roku Axel Dörfler, wraz z kilkoma innymi programistami, stworzył i wydał implementację BFS o nazwie OpenBFS dla Haiku (wtedy OpenBeOS)^[6]. W styczniu 2004 r. Robert Szeleney ogłosił, że opracował fork tego systemu dla swojego systemu operacyjnego SkyOS^[7]. Klasyczna implementacja OpenBFS została również portowana do Syllable (do którego była dołączona od wersji 0.6.5).

Zobacz też

• AtheOS FS
• przedrostek eksa
• Porównanie systemów plików(inne języki)