Bej

Bej (pierwotnie beg; tur. bey) – tureckie słowo oznaczające wodza (np. janczarów, Tatarów krymskich).

Tytuł używany na terytorium państw tureckich, w tym Imperium Osmańskiego i Uzbekistanu oraz Persji i państwa mogolskiego, dodawany do imion przedstawicieli możnowładztwa, szczególnie w odniesieniu do osób pochodzenia turkijskiego. Niekiedy skracany był do formy Be^[1].

Dawniej tytułowano w ten sposób wyższych urzędników państwowych w Turcji oraz władców Tunezji^[2], kiedy pozostawała ona pod tureckim wpływem. Bej był też tytułem używanym przez władców licznych ord na Kaukazie. Obecnie bey w języku tureckim jest formą grzecznościową^[3].

Żeńskim odpowiednikiem tytułu na terenie Indii była begam (begum)^[1].