Bogdan Wojciszke

Bogdan Stefan Wojciszke (ur. 11 czerwca 1952 w Gdańsku) – polski psycholog, profesor nauk humanistycznych, wykładowca akademicki, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Bogdan Wojciszke

Data i miejsce urodzenia	11 czerwca 1952 Gdańsk
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: psychologia
Alma Mater	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Doktorat	1978 – psychologia Uniwersytet Gdański
Habilitacja	1986 – psychologia Uniwersytet Warszawski
Profesura	18 października 1993
Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Gdański
Wydział	Nauk Społecznych
Okres zatrudn.	1977–2000
Uczelnia	SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny
Wydział	Zamiejscowy w Sopocie
Okres zatrudn.	od 2000
Dziekan
Wydział	Zamiejscowy w Sopocie
Okres spraw.	2007–2014
Odznaczenia

Życiorys

W 1975 ukończył psychologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1978 doktoryzował się na Uniwersytecie Gdańskim. W 1986 uzyskał stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie Warszawskim. W 1993 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Odbywał staże naukowe m.in. na Uniwersytecie w Aberdeen, w Max-Planck-Institut w Berlinie i w Nuffield College (Uniwersytet Oksfordzki). Był stypendystą Fundacji im. Aleksandra von Humboldta.

Od 1975 przez rok pracował na UAM w Poznaniu, następnie do 2000 związany z Uniwersytetem Gdańskim, na którym kierował Instytutem Psychologii. Później związany ze Szkołą Wyższą Psychologii Społecznej, w której objął funkcję dziekana Wydziału Zamiejscowego w Sopocie. Był również dyrektorem Instytutu Psychologii PAN.

W 2010 został członkiem korespondentem PAN^[1], a w 2016 członkiem rzeczywistym PAN^[2]. Był także członkiem Komitetu Nauk Psychologicznych PAN i członkiem rady wykonawczej European Association of Experimental Social Psychology. Wchodził w skład rad i komitetów redakcyjnych licznych czasopism branżowych, m.in. „Journal of Experimental Social Psychology”, „European Journal of Social Psychology” i „Studiów Psychologicznych”. Był redaktorem naczelnym „Przeglądu Psychologicznego” (1995–1999).

Został członkiem Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów na kadencję 2017–2020^[3].

Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu psychologii osobowości i psychologii społecznej. Jest autorem badań z zakresu spostrzegania i oceniania ludzi, dynamiki bliskich związków uczuciowych, psychologii władzy, postawy Polaków wobec przekształceń własnościowych, produktywności i godności jako wartości etycznych współczesnego społeczeństwa polskiego. Jest kontynuatorem Roberta Sternberga, zajął się rozwijaniem jego trójczynnikowej koncepcji miłości^[4].

Odznaczenia

W 2011 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[5]. W 2006 otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi^[6].

Wybrane publikacje

• Człowiek wśród ludzi: zarys psychologii społecznej, Scholar, Warszawa 2002.
• Kobieta zmienną jest, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2009.
• Procesy oceniania ludzi, Nakom, Poznań 1991.
• Psychologia miłości: intymność, namiętność, zaangażowanie, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 1994.
• Psychologia rozumienia zjawisk społecznych (współredaktor), Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1999.
• Psychologia społeczna, Scholar, Warszawa 2011.
• Psychologia społeczna, Scholar, Warszawa 2024.