Bogusław Kreja

Bogusław Józef Kreja (ur. 17 marca 1931 w Skórczu, zm. 26 grudnia 2002 w Gdańsku)^[1][2] – polski językoznawca, profesor zwyczajny.

Bogusław Kreja

Data i miejsce urodzenia	17 marca 1931 Skórcz
Data i miejsce śmierci	26 grudnia 2002 Gdańsk
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo polskie, morfologia
Alma Mater	Katolicki Uniwersytet Lubelski
Doktorat	1960
Habilitacja	1969
Profesura	1976
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Uniwersytet Gdański
Odznaczenia

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa, nauczyciela, i Anny z Bogaleckich. Był bratem Zyty (ur. 1933), Ludwika (ur. 1935), Teresy (ur. 1937), Marii (ur. 1939) i Jerzego (ur. 1942)^[2]. Do wybuchu II wojny światowej uczył się w szkole powszechnej. W 1950 ukończył gimnazjum w Starogardzie Gdańskim^[1], w 1955 polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1956 pracował naukowo na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1960 uzyskał tam doktorat, a w 1969 habilitację. W późniejszych latach powrócił na Pomorze, gdzie był pracownikiem Uniwersytetu Gdańskiego. W 1976 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1987 zwyczajnym.

Był członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego (od 1965), członkiem Rady Języka Polskiego, Komitetu Językoznawstwa PAN (od 1975), Zarządu Głównego Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego i Komisji Słowotwórczej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów. Od 1981 był także członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego KUL oraz Gdańskiego Towarzystwa Naukowego^[3], Międzynarodowej Komisji Leksykologiczno-Leksykograficznej (od 1981), Międzynarodowej Komisji Słowotwórczej przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów (od 1995)^[2].

Był jednym z redaktorów czasopisma Język Polski. Opublikował 15 książek i ponad 350 rozpraw i artykułów.

Za działalność w zakresie kultury języka polskiego w 1989 otrzymał Nagrodę im. Witolda Doroszewskiego^[1].

Od 1957 był mężem Teresy z Klugmannów (1932–2018), lekarki^[3][4].

Grób profesora Bogusława Krei na cmentarzu Oliwskim

Zmarł w Gdańsku, pochowany na cmentarzu Oliwskim w Gdańsku (kwatera 7-13-6)^[4].

Wybrane publikacje

• Oboczne formy zaimkowe typu jego || go i jeji || ji w języku polskim, Poznań 1962.
• Słowotwórstwo rzeczowników ekspresywnych w języku polskim. Formacje na -ik, -k-, -isko i -ina, Gdańsk 1969.
• Wybrane zagadnienia polskiego słowotwórstwa, Gdańsk 1985.
• Nazwy miejscowe Kociewia i okolicy, Gdańsk 1988.
• Z morfologii i morfotaktyki współczesnej polszczyzny, Wrocław 1989.
• Studia z polskiego słowotwórstwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1996.
• Księga nazwisk ziemi gdańskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1998.
• Słowotwórstwo polskie na tle słowiańskim. Studia, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 1999.
• Z zagadnień ogólnych polskiego słowotwórstwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2000.
• Mówię, więc jestem, t. 1–3, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2000–2005.
• Wyrazy i wyrażenia. Studia i szkice z historii słownictwa, ze słowotwórstwa i kultury języka, Gdańsk 2002.

Źródło:^[3].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (6 sierpnia 2001)^[5]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1980)
• Medal Księcia Mściwoja II (2001)^[6]
• Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1971)

Źródło:^[1].

Upamiętnienie

Jedna z auli Wydziału Filologicznego UG została nazwana imieniem prof. Bogusława Krei^[2].