Botrytis allii

Botrytis allii Munn – gatunek grzybów z rodziny twardnicowatych (Sclerotiniaceae)^[1]. Gatunek rozprzestrzeniony na całym świecie^[2]. Pasożyt i saprotrof. Wśród roślin uprawnych poraża cebulę, czosnek i pora, wraz z innymi patogenami wywołując u nich chorobę o nazwie zgnilizna szyjki cebuli^[3].

Botrytis allii

Nalot zarodników Botrytis allii i B. aclada na martwym szczypiorze cebuli
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	tocznikowce
Rodzina	twardnicowate
Rodzaj	gronowiec
Gatunek	Botrytis allii
Nazwa systematyczna
Botrytis alliii Munn Bull. New York Agricultural Experimental Station 437: 396 (1917)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Botrytis, Sclerotiniaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1917 r. Mancel Thornton Munn^[1].

Morfologia

Grzyb mikroskopijny, znany wyłącznie w postaci bezpłciowej anamorfy. Rozwija się w tkankach porażonych roślin i na ich obumarłych resztkach^[3]. Jego teleomorfa jest nieznana, ale u innych gatunków z rodzaju Botrytis należy ona do rodzaju Botryotinia^[4].

Może być hodowany na sztucznych podłożach. Tworzy na nich szare lub szaro-brązowe kolonie. W warunkach naturalnych dość często tworzy sklerocja o średnicy 5 mm, na sztucznych podłożach rzadko. Konidiofory liczne, o długości do 1 mm. Konidia wąskoeliptyczne, czasami gruszkowate, wyraźnie węższe, niż u pokrewnych gatunków. Mają rozmiar (5–)7–11(–10) × (3–)5–6 (–8) μm^[5].

Przez długi czas za jego synonim uważany był Botrytis aclada. Przyczyną były trudności z rozróżnieniem tych gatunków na podstawie cech morfologicznych. W 1950 r. jednak Owen i współpracownicy metodami biologii molekularnej wykazali, że są to odrębne gatunki^[2].

Trzy z 7 gatunków wywołujących zgniliznę szyjki cebuli, a mianowicie Botrytis allii, Botrytis aclada i Ciborinia allii są morfologicznie trudne do odróżnienia. Wyniki badań metodami biologii molekularnej pozwoliły wyjaśnić relacje między nimi. Porównanie sekwencji DNA wykazało, że Botrytis allii jest mieszańcem B. aclada i C. allii, i posiada allele genów od każdego z nich. B. aclada i C. allii mają po 16 chromosomów, podczas gdy B. alli ma ich 32^[6].