Brunon Sikorski

Brunon Andrzej Sikorski (ur. 19 września 1896 w Berlinie, zm. 7 marca 1976 w Warszawie) – polski działacz gospodarczy i społeczny, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II Rzeczypospolitej, członek Zarządu Koła Parlamentarnego Obozu Zjednoczenia Narodowego w 1938 roku^[1].

Brunon Andrzej Sikorski

Brunon Sikorski (przed 1936)
Data i miejsce urodzenia	19 września 1896 Berlin
Data i miejsce śmierci	7 marca 1976 Warszawa
Poseł na Sejm IV i V kadencji (II Rzeczypospolitej)
Okres	od 1935 do 1939
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył gimnazjum humanistyczne i Wydział Prawno-Ekonomiczny Uniwersytetu Poznańskiego w 1931 roku. Pracował od 1923 roku w Wielkopolskim Związku Towarzystw Kupieckich w Poznaniu. W latach 30. był m.in. wiceprezesem Związku Zakładów Ubezpieczeń Pracowników Umysłowych w Warszawie, wicekomisarzem Giełdy Zbożowej i Towarowej w Poznaniu, radcą Izby Przemysłowo-Handlowej w Poznaniu (od 1928 roku) oraz członkiem Rady Państwowego Instytutu Eksportowego, Państwowej Rady Komunikacyjnej i Sądu Kartelowego, Komisji dla spraw handlu przy Ministrze Przemysłu i Handlu, Wojewódzkiego Urzędu Rozjemczego dla wielkiej własności rolnej.

Zajmował się również dziennikarstwem ekonomicznym.

W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 11 445 głosami z okręgu nr 93, obejmującego obwody I, III, IV i V Poznania^[2]. W kadencji tej był wiceprzewodniczącym komisji przemysłowo-handlowej, pracował też w komisjach: budżetowej, spraw zagranicznych, skarbowej oraz w komisji specjalnej do rozważenia projektu ustawy o upoważnieniu Prezydenta RP do wydawania dekretów^[3][4].

W wyborach parlamentarnych w 1938 roku został wybrany posłem na Sejm V kadencji (1938–1939) z listy OZN z okręgu nr 94, obejmującego II, VI, VII i VIII Poznania^[2]. W kadencji tej został ponownie wiceprzewodniczącym komisji przemysłowo-handlowej, przewodniczył komisji skarbowej, pracował też w komisjach: budżetowej, inwestycyjnej, spraw zagranicznych i zmiany ordynacji wyborczej^[4][5].

W okresie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie. Prowadził w konspiracji agendy Naczelnej Rady Kupieckiej.

Po wojnie pracował przy odbudowie struktur samorządu kupieckiego. Należał do Stronnictwa Pracy, w którym kierował sekcją przemysłowo-handlową w Komisji Społeczno-Gospodarczej SP. Do 1965 roku był dyrektorem Naczelnej Rady Zrzeszeń Kupieckich oraz Naczelnej Rady Zrzeszeń Prywatnego Handlu i Usług (PHiU). Przez wiele lat pracował w redakcjach kolejnych organów prasowych Naczelnej Rady Zrzeszeń PHiU.

Życie rodzinne

Był synem Andrzeja i Balbiny z domu Szatkowskiej. Ożenił się z Zofią Żytowiecką, miał dwóch synów.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 154b-5-28)^[6][4].

Grób Brunona Sikorskiego na Starych Powązkach

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[7]
• Srebrny Krzyż Zasługi^[4]