C-moll

c-moll – gama oparta na skali molowej, której toniką jest c. Naturalna gama c-moll zawiera dźwięki: c, d, es, f, g, as, b. W zapisie tonacji c-moll występują trzy bemole.

Znaki chromatyczne w gamie c-moll

Diagram akordu c-moll dla gitary

Gama c-moll w odmianie harmonicznej (z VII stopniem podwyższonym o półton):

Gama c-moll w odmianie doryckiej (z VI i VII stopniem podwyższonym o półton w stosunku do gamy h-moll naturalnej):

Równoległą gamą durową jest Es-dur^[1], jednoimienną durową – C-dur.

Nazwa c-moll oznacza także akord, zbudowany z pierwszego (c), trzeciego (es) i piątego (g) stopnia gamy c-moll.

Akord c-moll

Znane dzieła w tonacji c-moll:

• Ludwig van Beethoven - V Symfonia, Sonata Patetyczna op. 13, III Koncert fortepianowy op. 37
• Wolfgang Amadeus Mozart - XXIV Koncert fortepianowy KV 491, Wielka Msza c-moll, KV 427
• Nikołaj Rimski-Korsakow - solo fagotu w drugiej części Szeherezady
• Franz Schubert - IV Symfonia Tragiczna
• Fryderyk Chopin - Etiuda Rewolucyjna
• Robert Schumann - Msza c-moll na chór, solistów i orkiestrę
• Johann Sebastian Bach - Passacaglia c-moll

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: C-moll

Zobacz hasło c-moll w Wikisłowniku

• Pokrewieństwo tonacji
• Skala molowa
• Znaki przykluczowe