Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Łuskożer krasnobrzuchy
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Łuskożer krasnobrzuchy[2] (Catoprion mento) – gatunek słodkowodnej, łuskożernej ryby kąsaczokształtnej z rodziny piraniowatych (Serrasalmidae). Charakteryzuje się specyficznie ukształtowaną żuchwą, przystosowaną do szybkiego zrywania rzędów łusek z ciała innych ryb. Do tej cechy nawiązuje nazwa monotypowego rodzaju Catoprion[3], wywodzona od greckich słów kato (dół) i prion (piła)[4][5]. Epitet gatunkowy mento pochodzi z języka greckiego i oznacza podbródek – nawiązuje do charakterystycznego zgrubienia na żuchwie[6].
Remove ads
Występowanie
Jest gatunkiem pospolicie występującym w strumieniach i jeziorach dorzeczy Amazonki, Orinoko i Essequibo oraz w górnej części dorzecza Paragwaju – na obszarze Boliwii, Brazylii, Kolumbii, Gujany i Wenezueli[3]. Przebywa w wodach obficie porośniętych roślinami wodnymi[6].
Budowa

Żuchwa łuskożera jest silnie wysunięta do przodu. Szczęka zaopatrzona w dwa rzędy silnych zębów, co odróżnia ten gatunek od piranii właściwych. Pierwsze promienie płetwy grzbietowej są wydłużone.
Łuskożer krasnobrzuchy dorasta do 15 cm długości standardowej (SL)[4]. Osiąga około 170 g masy ciała[2]. Dymorfizm płciowy jest słabo widoczny w wyraźniejszym zaokrągleniu płetwy odbytowej samców[5].
Remove ads
Biologia i zachowanie
Łuski zdzierane z ciała innych ryb stanowią pokarm zarówno młodych, jak i dorosłych osobników łuskożera krasnobrzuchego. Uzupełnieniem jego diety są owady i glony[2]. Starsze ryby żywią się już niemal wyłącznie łuskami. W celu zdobycia pokarmu nierzadko porywają się na ryby trzykrotnie większe od siebie. Atakują również przedstawicieli własnego gatunku[6].
Catoprion mento wykazuje nowatorskie, w znaczeniu ewolucyjnym, zachowania zmierzające do zdobycia pokarmu. Obejmują one taranujące ataki wykonywane z dużą prędkością i z otwartym pyskiem, kierowane w okolice środka ciężkości ciała ofiary. Kąt rozwarcia szczęk wynosi od 90° do prawie 120°, a czaszka ustawiana jest optymalnie do powierzchni ciała ofiary w celu wydłużenia czasu bezpośredniego kontaktu. Uderzenie twardymi zębami w ciało ofiary powoduje zerwanie z niego rzędów łusek, a siła zderzenia oddziela je od ciała[6]. Drapieżnik zjada łuski pływające w słupie wody.

Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads