Chalkantyt

Chalkantyt (gr. chalkos - miedź, anthos - kwiat; kwiat miedzi) – minerał z gromady siarczanów. Jest powszechnie spotykany w większości kopalń siarczkowych rud miedzi.

Chalkantyt

Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	CuSO4·5H2O (pentahydrat siarczanu miedzi)
Twardość w skali Mohsa	2,5
Przełam	muszlowy
Łupliwość	niewyraźna, dwukierunkowa
Pokrój kryształu	niewielkie, rzadko spotykane, tabliczkowe, słupkowe
Układ krystalograficzny	trójskośny
Gęstość	2,29 g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	niebieska (różne odcienie)
Rysa	niebieska, również bezbarwna
Połysk	szklisty
Dodatkowe dane
Klasyfikacja Strunza	7.CB.20[1]

Charakterystyka

Właściwości

Tworzy zazwyczaj skupienia ziarniste, włókniste, naskorupienia, naloty i nacieki o promienistej budowie. Jest bardzo kruchy i przezroczysty. Bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie.

Występowanie

Jest minerałem wtórnym w strefie utleniania kruszców miedzi. Może też tworzyć się jako ewaporat w klimacie suchym i gorącym z wód słonych jezior. Towarzyszą mu przede wszystkim coquimbit, chalkopiryt, malachit, brochantyt, kalcyt i piryt^[2][1].

Miejsca występowania:

• Na świecie: Niemcy – Rammelsberg, Goslar, Hiszpania, Wielka Brytania, Słowacja, USA, Chile – największe złoża na świecie powstałe w wyniku ewaporacji.

• W Polsce: występuje w kopalniach miedzi w rejonie Lubina, Polkowic, Rudnej. Spotykany na Pogórzu Kaczawskim, też w starych kopalniach Gór Świętokrzyskich.

Zastosowanie

• lokalnie stosowany jako surowiec do otrzymywania miedzi (Chile),
• stosowany jako środek ochrony roślin,
• ma znaczenie naukowe,
• ma znaczenie kolekcjonerskie – bardzo często jest sztucznie hodowany, by otrzymać idealnie wykształcone kryształy,
• stosowany do niszczenia korzeni w rurach kanalizacyjnych.