Chosen

Chosen (hebr. חוסן) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Chosen

‏חוסן‎

Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Akka
Samorząd Regionu	Ma’ale Josef
Wysokość	466 m n.p.m.
Populacja (2011) • liczba ludności	882
Położenie na mapie Dystryktu Północnego Chosen
Położenie na mapie Izraela Chosen
32°59′53,51″N 35°17′50,99″E

Położenie

Moszaw jest położony na wysokości 466 metrów n.p.m. w centralnej części Górnej Galilei. Leży w wadi strumienia Peki’in u podnóża płaskowyżu Wyżyny Peki’in (ok. 886 m n.p.m.). Na północ od osady jest położone Agam Monfort. Okoliczne wzgórza są zalesione. W otoczeniu moszawu Chosen znajdują się miasto Ma’alot-Tarszicha, miejscowości Peki’in, Kisra-Sumaj i Kefar Weradim, oraz moszaw Curi’el. Na południowym zachodzie jest położona strefa przemysłowa Tefen.

Podział administracyjny

Chosen jest położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Demografia

Stałymi mieszkańcami moszawu są wyłącznie Żydzi. Tutejsza populacja jest świecka^[1][2]:

Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

Namioty żydowskich imigrantów na terenie zniszczonej arabskiej wioski Suhmata

Pierwotnie w rejonie tym znajdowała się arabska wieś Suhmata. W wyniku I wojny światowej cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała ten obszar państwu arabskiemu^[3]. Podczas wojny domowej w Palestynie w 1948 roku w rejonie wioski stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całej Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w październiku 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili operację „Hiram”, w trakcie której w dniu 30 października zajęto wieś Suhmata. Jej mieszkańców wysiedlono, a następnie wyburzono domy^[4]. Współczesny moszaw został założony w 1949 roku przez byłych członków paramilitarnej żydowskiej organizacji Irgun i prawicowej partii politycznej Herut. Początkowo osada nazywała się Nachl Szlomo (hebr. נחלת שלמה), na cześć Szlomo ben Josefa straconego przez Brytyjczyków w 1938 roku za działalność terrorystyczną. W 1999 roku w zachodniej części moszawu wybudowano nowe osiedle, przeznaczone na mieszkania dla osób nie związanych z rolnictwem. Spowodowało to wzrost liczebności mieszkańców i było impulsem do rozwoju osady^[5][6].

Edukacja

Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w moszawie Me’ona lub szkoły średniej przy kibucu Kabri^[7].

Kultura i sport

W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest boisko do piłki nożnej.

Infrastruktura

W moszawie jest przychodnia zdrowia, sklep wielobranżowy oraz warsztat mechaniczny.

Turystyka

Okoliczne tereny Górnej Galilei są atrakcyjnym obszarem do turystyki pieszej. W moszawie istnieje możliwość wynajęcia noclegu.

Gospodarka

Gospodarka moszawu opiera się na drobnym rolnictwie – głównie uprawa oliwek. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.

Transport

Z moszawu wyjeżdża się na północny wschód na drogę nr 864, którą jadąc na południowy wschód dojeżdża się do miejscowości Peki’in, lub jadąc na północny zachód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 89. Jadąc nią na północny zachód dojeżdża się do miasta Ma’alot-Tarszicha, lub na wschód do moszawu Curi’el.