Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Corinne Suter

szwajcarska narciarka alpejska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Corinne Suter
Remove ads

Corinne Suter (ur. 28 września 1994 w Schwyz) – szwajcarska narciarka alpejska, mistrzyni olimpijska, pięciokrotna medalistka mistrzostw świata seniorek i juniorek.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Klub ...
Remove ads

Kariera

Podsumowanie
Perspektywa

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Corinne Suter pojawiła się 17 listopada 2009 roku w Zinal, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu slalomu. W 2011 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, gdzie jej najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w supergigancie. Już rok później wywalczyła brązowy medal w kombinacji, podczas mistrzostw świata juniorów w Roccaraso. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie Norweżki: Ragnhild Mowinckel oraz Annie Winquist. Podczas rozgrywanych w 2013 roku mistrzostw świata juniorów w Québecu zdobyła srebrny medal w supergigancie. Rozdzieliła tam na podium Austriaczki: Stephanie Venier i Rosinę Schneeberger. Największe sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnęła jednak na mistrzostwach świata juniorów w Jasnej w 2014 roku, gdzie zwyciężyła w zjeździe i supergigancie, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobyła srebrny medal w zawodach drużynowych.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 26 listopada 2011 roku w Aspen, gdzie nie ukończyła pierwszego przejazdu w gigancie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła 5 grudnia 2014 roku w Lake Louise, zajmując 30. miejsce w zjeździe. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy stanęła 23 lutego 2019 roku w Crans Montana, gdzie rywalizację w zjeździe ukończyła na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją jedynie Włoszka Sofia Goggia i Austriaczka Nicole Schmidhofer. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2019/2020, kiedy zajęła czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej oraz zwyciężyła w klasyfikacjach zjazdu i supergiganta. W sezonie 2020/2021 była druga w klasyfikacji zjazdu i trzecia w supergigancie. W klasyfikacji zjazdu była też druga w sezonie 2021/2022 i trzecia w sezonie 2022/2023.

W 2017 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zajmując dwunaste miejsce w supergigancie i osiemnaste w zjeździe. Wystartowała na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczang. Zajęła tam 17. miejsce w supergigancie i 6. lokatę w zjeździe. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Åre zdobyła srebrny medal w zjeździe, gdzie lepsza była tylko Ilka Štuhec ze Słowenii. Ponadto zajęła trzecie miejsce w supergigancie, plasując się za Mikaelą Shiffrin z USA i Sofią Goggią. Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku zdobyła złoty medal w zjeździe, wyprzedzając Goggię i jej rodaczkę, Nadię Delago. Ponadto na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel była trzecia w tej samej konkurencji. Tym razem lepsze były kolejna Szwajcarka - Jasmine Flury i Austriaczka Nina Ortlieb.

Nie jest spokrewniona z innymi szwajcarskimi alpejkami: Jasminą i Fabienne Suter[1].

Remove ads

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Mistrzostwa świata

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Mistrzostwa świata juniorów

Więcej informacji Miejsce, Dzień ...

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w zawodach

  1. Szwajcaria Crans-Montana23 lutego 2019 (zjazd) – 3. miejsce
  2. Andora Soldeu13 marca 2019 (zjazd) – 3. miejsce
  3. Kanada Lake Louise6 grudnia 2019 (zjazd) – 2. miejsce
  4. Kanada Lake Louise8 grudnia 2019 (supergigant) – 3. miejsce
  5. Austria Altenmarkt-Zauchensee11 stycznia 2020 (zjazd) – 1. miejsce
  6. Niemcy Garmisch-Partenkirchen9 lutego 2020 (supergigant) – 1. miejsce
  7. Szwajcaria Crans-Montana21 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  8. Szwajcaria Crans-Montana22 lutego 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  9. Włochy La Thuile29 lutego 2020 (supergigant) – 3. miejsce
  10. Francja Val d’Isère18 grudnia 2020 (zjazd) – 1. miejsce
  11. Francja Val d’Isère19 grudnia 2020 (zjazd) – 2. miejsce
  12. Francja Val d’Isère20 grudnia 2020 (supergigant) – 2. miejsce
  13. Austria Sankt Anton10 stycznia 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  14. Włochy Val di Fassa26 lutego 2021 (zjazd) – 3. miejsce
  15. Włochy Val di Fassa27 lutego 2021 (zjazd) – 2. miejsce
  16. Włochy Val di Fassa28 lutego 2021 (supergigant) – 3. miejsce
  17. Kanada Lake Louise4 grudnia 2021 (zjazd) – 3. miejsce
  18. Austria Zauchensee16 stycznia 2022 (supergigant) – 2. miejsce
  19. Niemcy Garmisch-Partenkirchen29 stycznia 2022 (zjazd) – 1. miejsce
  20. Kanada Lake Louise2 grudnia 2022 (zjazd) – 2. miejsce
  21. Kanada Lake Louise3 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
  22. Kanada Lake Louise4 grudnia 2022 (supergigant) – 1. miejsce
  23. Szwajcaria Sankt Moritz16 grudnia 2022 (zjazd) – 3. miejsce
  24. Norwegia Kvitfjell4 marca 2023 (zjazd) – 3. miejsce
  25. Włochy Cortina d’Ampezzo19 stycznia 2025 (supergigant) – 3. miejsce
  26. Niemcy Garmisch-Partenkirchen25 stycznia 2025 (zjazd) – 3. miejsce
Remove ads

Bibliografia

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads