Ragnhild Mowinckel

Ragnhild Lillehagen Mowinckel (ur. 12 września 1992 w Molde^[1]) – norweska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata oraz pięciokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Ragnhild Mowinckel

Ragnhild Mowinckel w 2017 roku
Data i miejsce urodzenia	12 września 1992 Molde
Klub	Sportsklubben Rival[1]
Wzrost	168 cm[1]
Debiut w PŚ	3 stycznia 2012, Zagrzeb (DNF1 – slalom)
Pierwsze punkty w PŚ	18 marca 2012, Schladming (25. miejsce – gigant)
Pierwsze podium w PŚ	16 grudnia 2017, Val d’Isère (3. miejsce – supergigant)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	9 marca 2018, Ofterschwang (slalom gigant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie srebro Pjongczang 2018 Gigant srebro Pjongczang 2018 Zjazd Mistrzostwa świata brąz Åre 2019 Kombinacja brąz Courchevel/Méribel 2023 Gigant Mistrzostwa świata juniorów złoto Roccaraso 2012 Gigant złoto Roccaraso 2012 Kombinacja złoto Québec 2013 Kombinacja srebro Québec 2013 Gigant brąz Roccaraso 2012 Supergigant Puchar Świata (Supergigant) 3. miejsce 2022/2023
Strona internetowa

Kariera

Jej pierwszym występem na arenie międzynarodowej były rozegrane 20 listopada 2007 roku w Hemsedal zawody FIS, na których zajęła 39. miejsce w supergigancie^[2]. Kolejne lata to dla niej przede wszystkim starty w tym właśnie cyklu, pojawiała się także na mistrzostwach Norwegii juniorów, mistrzostwach Norwegii i w Pucharze Europy^[2][3][4][5]. W 2010 roku wzięła udział w mistrzostwach świata juniorów w regionie Mont Blanc, na których zajęła 5. miejsce w kombinacji, 9. w slalomie gigancie, 13. w zjeździe, 26. w slalomie i 35. w supergigancie^[6]. Na organizowanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montanie nie ukończyła pierwszego przejazdu supergiganta i slalomu giganta, natomiast w slalomie była czwarta^[6].

3 stycznia 2012 roku miał miejsce jej debiut w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Zagrzebiu zawodach sezonu 2011/2012 nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu^[7]. Pierwsze punkty w tym cyklu wywalczyła 18 marca 2012 roku w Schladming, zajmując 25. miejsce w slalomie gigancie^[7]. W tym samym roku na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso odniosła zwycięstwa w slalomie gigancie i kombinacji, a także zdobyła brązowy medal w supergigancie i zajęła 4. miejsce w slalomie^[6]. Ostatnie w jej karierze tego typu wydarzenie, rozgrywane w 2013 roku mistrzostwa świata juniorów w Québecu przyniosły jej zwycięstwo w kombinacji i srebrny medal w slalomie gigancie, ponadto zajęła 5. miejsce w supergigancie, 10. w slalomie i 14. w zjeździe^[6]. W tym samym roku wzięła udział w mistrzostwach świata w Schladming, na których nie ukończyła supergiganta, a także zajęła 27. miejsce w zjeździe, 21. w slalomie gigancie oraz 17. w superkombinacji^[8].

W 2014 roku pojawiła się na igrzyskach olimpijskich w Soczi, na których nie ukończyła drugiego przejazdu slalomu giganta, ponadto zajęła 6. miejsce w superkombinacji, 19. w supergigancie i 27. w zjeździe^[9][10][11]. Rok później, na mistrzostwach świata w Vail/Beaver Creek zajęła 9. miejsce w kombinacji, 18. w slalomie gigancie, 20. w supergigancie i 25. w zjeździe^[8]. Kolejne mistrzostwa świata, rozgrywane w 2017 roku w Sankt Moritz przyniosły jej 6. miejsce w supergigancie, 10. w kombinacji, 18. w slalomie gigancie oraz 20. w zjeździe^[8]. 16 grudnia 2017 roku zaliczyła pierwsze podium Pucharu Świata, kiedy to na przeprowadzonych w Val d’Isère zawodach sezonu 2017/2018 zajęła 3. miejsce w supergigancie, przegrywając jedynie z Amerykanką Lindsey Vonn i Włoszką Sofią Goggią^[12].

W 2018 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajęła 13. miejsce w supergigancie i 4. w kombinacji, ponadto zdobyła srebrny medal w slalomie gigancie, w którym uplasowała się za Amerykanką Mikaelą Shiffrin oraz przed Włoszką Federicą Brignone, a także w zjeździe, w którym rozdzieliła na podium Sofię Goggię i Lindsey Vonn^[13][14][15]. 9 marca tego roku, na rozgrywanych w Ofterschwang zawodach sezonu 2017/2018 Ragnhild Mowinckel odniosła swoje pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, pokonując w slalomie gigancie Niemkę Viktorię Rebensburg i Mikaelę Shiffrin^[16].

Podczas mistrzostw świata w Åre wywalczyła brązowy medal w kombinacji. Uplasowała się tam za Wendy Holdener ze Szwajcarii i Słowaczką Petrą Vlhovą. Na tej samej imprezie była też czwarta w gigancie, przegrywając walkę o podium z Shiffrin o 0,12 sekundy. Brązowy medal zdobyła również w gigancie na mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel w 2023 roku. Tym razem lesze były tylko Shiffrin i Brignone. W międzyczasie brała udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, gdzie zajęła między innymi piąte miejsce w gigancie.

W sezonie 2022/2023 czterokrotnie stawała na podium, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo. W klasyfikacji generalnej była szósta, natomiast w klasyfikacji supergiganta zajęła trzecie miejsce.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
6.	10 lutego	2014	Soczi	Superkombinacja	2:34,62	+1,53	Maria Höfl-Riesch
27.	12 lutego	2014	Soczi	Zjazd	1:41,57	+2,86	Dominique Gisin Tina Maze
19.	15 lutego	2014	Soczi	Supergigant	1:25,52	+3,01	Anna Fenninger
DNF2	18 lutego	2014	Soczi	Gigant	2:36,87	–	Tina Maze
2.	15 lutego	2018	Pjongczang	Gigant	2:20,02	+0,39	Mikaela Shiffrin
13.	17 lutego	2018	Pjongczang	Supergigant	1:21,11	+0,89	Ester Ledecká
2.	21 lutego	2018	Pjongczang	Zjazd	1:39,22	+0,09	Sofia Goggia
4.	22 lutego	2018	Pjongczang	Superkombinacja	2:20,90	+1,73	Michelle Gisin
5.	7 lutego	2022	Pekin	Gigant	1:55,69	+0,96	Sara Hector
6.	11 lutego	2022	Pekin	Supergigant	1:13,51	+0,58	Lara Gut-Behrami
14.	15 lutego	2022	Pekin	Zjazd	1:31,87	+2,10	Corinne Suter

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
DNF	5 lutego	2013	Schladming	Supergigant	1:35,39	–	Tina Maze
17.	8 lutego	2013	Schladming	Superkombinacja	2:39,92	+5,84	Maria Höfl-Riesch
27.	10 lutego	2013	Schladming	Zjazd	1:50,00	+3,67	Marion Rolland
21.	14 lutego	2013	Schladming	Gigant	2:08,06	+4,68	Tessa Worley
20.	3 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Supergigant	1:10,29	+2,40	Anna Fenninger
25.	6 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Zjazd	1:45,89	+2,65	Tina Maze
9.	9 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Kombinacja	2:33,37	+2,61	Tina Maze
18.	12 lutego	2015	Vail/Beaver Creek	Gigant	2:19,16	+3,65	Anna Fenninger
6.	7 lutego	2017	Sankt Moritz	Supergigant	1:21,34	+0,69	Nicole Schmidhofer
10.	10 lutego	2017	Sankt Moritz	Kombinacja	1:58,88	+1,96	Wendy Holdener
20.	12 lutego	2017	Sankt Moritz	Zjazd	1:32,85	+2,06	Ilka Štuhec
18.	16 lutego	2017	Sankt Moritz	Gigant	2:05,55	+2,84	Tessa Worley
6.	5 lutego	2019	Åre	Supergigant	1:04,89	+0,16	Mikaela Shiffrin
3.	8 lutego	2019	Åre	Kombinacja	2:02,13	+0,45	Wendy Holdener
5.	10 lutego	2019	Åre	Zjazd	1:01,74	+0,59	Ilka Štuhec
4.	14 lutego	2019	Åre	Gigant	2:01,97	+0,50	Petra Vlhová
12.	11 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:25,51	+1,23	Lara Gut-Behrami
10.	13 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:34,27	+0,99	Corinne Suter
9.	15 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Superkombinacja	2:07,22	+4,93	Mikaela Shiffrin
9.	18 lutego	2021	Cortina d’Ampezzo	Gigant	2:30,66	+1,70	Lara Gut-Behrami
DNS2	6 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Kombinacja	1:57,47	-	Federica Brignone
5.	8 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Supergigant	1:28,06	+0,36	Marta Bassino
10.	11 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Zjazd	1:28,03	+0,84	Jasmine Flury
3.	17 lutego	2023	Courchevel/Méribel	Gigant	2:07,13	+0,22	Mikaela Shiffrin

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
35.	31 stycznia	2010	Region Mont Blanc	Supergigant	1:32,21	+2,55	Marine Gauthier
26.	1 lutego	2010	Region Mont Blanc	Slalom	1:34,47	+5,87	Christina Geiger
13.	4 lutego	2010	Region Mont Blanc	Zjazd	1:20,89	+1,65	Jéromine Géroudet
9.	5 lutego	2010	Region Mont Blanc	Gigant	1:38,34	+1,31	Mona Løseth
5.	5 lutego	2010	Region Mont Blanc	Kombinacja	?	–	Mona Løseth
19.	1 lutego	2011	Crans-Montana	Zjazd	1:32,11	+2,40	Lotte Smiseth Sejersted
DNF1	2 lutego	2011	Crans-Montana	Gigant	2:28,27	–	Sara Hector
DNF	5 lutego	2011	Crans-Montana	Supergigant	1:28,23	–	Elena Curtoni
4.	1 marca	2012	Roccaraso	Slalom	1:41,19	+1,83	Stephanie Brunner
1.	3 marca	2012	Roccaraso	Gigant	2:40,02	–	–
3.	6 marca	2012	Roccaraso	Supergigant	1:06,99	+0,04	Annie Winquist
1.	8 marca	2012	Roccaraso	Kombinacja	?	–	–
10.	21 lutego	2013	Mont-Sainte-Anne	Slalom	1:52,10	+2,46	Magdalena Fjällström
2.	22 lutego	2013	Mont-Sainte-Anne	Gigant	2:22,23	+0,14	Lisa-Maria Zeller
5.	24 lutego	2013	Le Massif	Supergigant	1:0089	+1,18	Stephanie Venier
14.	26 lutego	2013	Le Massif	Zjazd	1:11,18	+1,06	Jennifer Piot
1.	26 lutego	2013	Québec	Kombinacja	?	–	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2011/2012	117.
2012/2013	84.
2013/2014	48.
2014/2015	32.
2015/2016	36.
2016/2017	20.
2017/2018	8.
2018/2019	7.
2019/2020	nie startowała
2020/2021	29.
2021/2022	4.
2022/2023	6.
2023/2024	11.

Miejsca na podium w zawodach

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas jazdy	Miejsce	Strata	Zwyciężczyni
1.	16 grudnia	2017	Val d’Isère	Supergigant	1:05,25	3.	+0,39	Lindsey Vonn
2.	23 stycznia	2018	Kronplatz	Gigant	2:06,22	2.	+0,03	Viktoria Rebensburg
3.	9 marca	2018	Ofterschwang	Gigant	2:34,80	1.	–	–
4.	24 listopada	2018	Killington	Gigant	1:51,82	2.	+0,49	Federica Brignone
5.	2 grudnia	2018	Lake Louise	Supergigant	1:20,18	2.	+0,77	Mikaela Shiffrin
6.	1 lutego	2019	Maribor	Gigant	2:32,24	3.	+0,93	Mikaela Shiffrin Petra Vlhová
7.	19 grudnia	2021	Val d’Isère	Supergigant	1:19,23	2.	+0,33	Sofia Goggia
8.	26 lutego	2022	Crans-Montana	Zjazd	1:30,17	2.	+0,21	Ester Ledecká
9.	17 marca	2022	Courchevel	Supergigant	1:13,68	1.	–	–
10.	4 grudnia	2022	Lake Louise	Supergigant	1:20,75	3.	+0,16	Corinne Suter
11.	22 stycznia	2023	Cortina d’Ampezzo	Supergigant	1:23,22	1.	–	–
12.	25 stycznia	2023	Kronplatz	Gigant	2:03,28	2.	+0,82	Mikaela Shiffrin
13.	16 marca	2023	Soldeu	Supergigant	1:26,70	3.	+0,47	Lara Gut-Behrami
14.	27 stycznia	2024	Cortina d’Ampezzo	Zjazd	1:33,50	1.	–	–