Czesław Bieżanko

Czesław Marian Bieżanko (ur. 22 września 1895 w Kielcach^[1], zm. 1986 w Pelotas) – polski entomolog, nauczyciel, wykładowca akademicki, specjalista w dziedzinie południowoamerykańskich motyli.

Czesław Bieżanko

Czesław Bieżanko w Paryżu (październik 1929)
Data i miejsce urodzenia	22 września 1895 Kielce
Data i miejsce śmierci	1986 Pelotas, Brazylia
profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: entomologia
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1933 – entomologia
Profesura	1936
Odznaczenia

Życiorys

Był synem Romana Eugeniusza Bieżanko (1848–1917^[2]) i Zofii Marii z Borzęckich^[1]. Jego ojciec uczestniczył w walkach powstańczych 1863, był ranny w bitwie pod Małogoszczem^[2].

W latach 1915–20 kształcił się na Uniwersytecie Warszawskim i Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a w latach 1920–23 na Uniwersytecie Poznańskim^[3]. Uczył chemii w I Gimnazjum Męskim Magistratu m. st. Warszawy^[4].

W 1930 przeniósł się do Brazylii. W 1933 został docentem na Uniwersytecie Parańskim w Kurytybie, a w 1936 profesorem Wyższej Szkoły Rolniczej w Pelotas. Od 1946 był profesorem chemii i fizyki Wyższej Szkoły Agronomicznej w Pelotas. Ustanowił główną klasyfikację motyli. Dwie rodziny motyli i jedenaście gatunków zostało nazwanych jego imieniem. Jest autorem opracowań naukowych z zakresu entomologii^[3].

Członek Honorowy Polskiego Związku Entomologów (PZE), Członek Południowo-Brazylijskiej Akademii Nauk, Nowojorskiej Akademii Nauk^[5].

W 1963 został udekorowany przez brazylijski rząd Orderem Krzyża Południa za zainicjowanie i wprowadzenie upraw soi w stanie Rio Grande do Sul^[5].

Doctor Honoris Causa Uniwersytetów w Montevideo i Pelotas. W 1974 został uhonorowany tytułem Doktora Honoris Causa Akademii Rolniczej w Lublinie^[3].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1966)^[3]
• Order Krzyża Południa (1963)^[5]