Diana Dors

Urodziła się w Swindon w hrabstwie Wiltshire jako córka Winifred Maud Mary (Payne) i Alberta Edwarda Sidneya Flucka, urzędnika kolejowego^[1]. Matka miała romans z innym mężczyzną i kiedy ogłosiła, że jest w ciąży z Dianą, przyznała, że nie ma pojęcia, czy ojcem dziecka jest ten drugi mężczyzna, czy jej mąż^[2]. Dors uczyła się w małej prywatnej szkole Selwood House w Swindon. Gdy miała 7 lat, jej zdjęcie po raz pierwszy pojawiło się w prasie jako laureatka brytyjskiego konkursu młodych recytatorów. Od ósmego roku życia jej bohaterkami stały się hollywoodzkie aktorki Veronica Lake, Lana Turner i Jean Harlow, lubiła chodzić do kina, żeby je oglądać.

Pod koniec II wojny światowej Dors wzięła udział w konkursie piękności, aby znaleźć dziewczynę pin-up dla magazynu „Soldier” i zajęła trzecie miejsce. Skłoniło ją to do pracy jako modelka na zajęciach artystycznych i występowania w lokalnych przedstawieniach, takich jak Weekend w Paryżu i Śmierć bierze urlop^[3].

W młodości uczęszczała na lekcje tańca. W wieku 14 lat zaproponowano jej lekcje aktorstwa w Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej w Londynie, stając się najmłodszą studentką tej uczelni, gdzie rozpoczęła naukę w styczniu 1946. Mając 17 lat zadebiutowała niewielką rolą Mildred w dramacie sensacyjnym Sklep w tajemniczym zakątku (The Shop At Sly Corner, 1947)^[4]. W 1948 wystąpiła w sześciu filmach, z których najważniejsza była rola Charlotty w filmie Oliver Twist^[2]. W 1949 na scenie Connaught Theatre w Worthing zagrała w przedstawieniach: Kot i kanarek, Young Goodman Brown i Lysette.

Kiedy jej chłopak siedział w więzieniu, a ona sama dopiero co poddała się pierwszej aborcji, w maju 1951 poznała Dennisa Hamiltona Gittinsa podczas kręcenia komedii Lady Godiva znów cwałuje (Lady Godiva Rides Again, 1951) z debiutującą Joan Collins. Pięć tygodni później, 3 lipca 1951 zawarła związek małżeński z Dennisem Hamiltonem, który nie przebierając w środkach starał się, by Dors była stale otoczona była nieustannie publikacjami^[5]. Skandale i skandaliki, awantury, wyzywające zdjęcia – wszystko to stworzyło miraż sukcesu, jakiego w gruncie rzeczy nigdy nie odniosła^[5]. Potem zaczął się okres niepowodzeń: nie udała się kariera hollywoodzka, konkurentką była Jayne Mansfield^[6].

Sławę zawdzięcza brukowemu pismu „News of the World”, któremu co niedzielę przez 12 tygodni opisywała „intymne wspomnienia” pełne szokujących wówczas szczegółów, zwierzenia, które sam arcybiskup Canterbury czuł się w obowiązku zgromić za niemoralność. Stopniowo jej sława rosła, aż ogłoszono ją angielską wersją Marilyn Monroe^[2]. Najczęściej obsadzano ją w rolach seksownych kobiet, w tym jako Sonia w komediodramacie Carola Reeda Maskotka (A Kid for Two Farthings, 1955), Vanessa Colbrooke w komedii muzycznej J. Lee Thompsona Aligator Stokrotka (An Alligator Named Daisy, 1955) czy jako sprzedawczyni Mary Hilton, która zakochuje się w muzyku i zostawia dla niego męża w dramacie więziennym J. Lee Thompsona U progu ciemności (Yield to the Night, 1956)^[5].

Po śmierci pierwszego męża (3 stycznia 1959), 12 kwietnia 1959 wyszła za mąż za prezentera i aktora Richarda Dawsona. W 1960 nagrała album Swingin' Dors^[7]. Wystąpiła w serialu Prawo Burke’a (1963). Dors rozwiodła się z Dawsonem w 1966 i wróciła do Wielkiej Brytanii w poszukiwaniu pracy, zostawiając dwóch synów: Marka Richarda (ur. 4 lutego 1960) i Gary’ego (ur. 27 czerwca 1962). Wróciła do kabaretu ze swoim pianistą i dyrektorem muzycznym, po czym w 1968 ogłosiła bankructwo^[5]. Wraz ze spadkiem popularności, tym razem koncertowała w klubach robotniczych i mniejszych lokalach^[2].

23 listopada 1968 poślubiła angielskiego aktora Alana Lake’a, z którym miała syna Jasona Davida (ur. 11 września 1969, zm. 14 września 2019)^[8]. Równocześnie grała role teatralne, gromadząc angielską publiczność, w tym grubą, krzykliwą, wulgarną wdowę w spektaklu Upłynęło trzy miesiące (Three Monts Gone) w Royal Court Theatre w 1970^[5]. Wystąpiła w komedii romantycznej Dziewczyna inna niż wszystkie (There’s a Girl in My Soup, 1970) z Goldie Hawn, telewizyjnej adaptacji ABC / BBC Doktor Jekyll i pan Hyde (Dr. Jekyll and Mr. Hyde, 1980)^[4] z Davidem Hemmingsem. W teledysku Adama Anta i Adam and the Ants do piosenki „Prince Charming” (1981) pojawiła się jako wróżka chrzestna^[9].

Zmarła 4 maja 1984 na raka jajnika w wieku 52 lat^[10]. W następnym roku wszedł na ekrany jej ostatni film Łaźnia (Steaming)^[4].

Życiorys

Wybrana filmografia

Filmy

Seriale

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Wikiwand - on