Dmitrij Grigorowicz

Dmitrij Pawłowicz Grigorowicz, ros. Дмитрий Павлович Григорович (ur. 25 stycznia^?/6 lutego 1883 w Kijowie, zm. 26 lipca 1938 w Moskwie) – rosyjski i radziecki konstruktor lotniczy, specjalizujący się w projektowaniu łodzi latających.

Dmitrij Pawłowicz Grigorowicz

Дмитрий Павлович Григорович

Data i miejsce urodzenia	25 stycznia?/6 lutego 1883 Kijów, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	26 lipca 1938 Moskwa, ZSRR
Zawód, zajęcie	konstruktor lotniczy

Życiorys

Urodził się 25 stycznia^?/6 lutego 1883 roku w Kijowie, ówcześnie na terenie Imperium Rosyjskiego. W 1910 roku ukończył Kijowski Instytut Politechniczny, będąc entuzjastą nowego działu techniki, jakim było wówczas lotnictwo^[1]. W 1911 roku przeniósł się do Petersburga, gdzie założył i wydawał czasopismo lotnicze („Wiestnik wozduchopławanija”) propagujące lotnictwo morskie^[1][2]. W 1913 roku został kierownikiem zakładów lotniczych S.S. Szczetinina i M.A. Szczerbakowa w Petersburgu, które zajmowały się wówczas remontami francuskich wodnosamolotów używanych w lotnictwie morskim Floty Bałtyckiej^[1][2]. Jesienią 1913 roku Grigorowicz skonstruował swoją pierwszą łódź latającą, nazwaną M-1 (od słowa morski)^[1][3]. Kolejnymi zaprojektowanymi przez niego w 1914 roku wodnosamolotami były M-2, M-3 i M-4^[4][5]. Największym sukcesem okazała się piąta konstrukcja, czyli M-5 (1915) oraz jego powiększony następca - M-9 (1915)^[6][7][8]. Oba typy były produkowane masowo (w liczbie kilkuset egzemplarzy każdy) i używane do szkolenia, rozpoznania i bombardowania. Kolejnym udanym typem wodnosamolotu był M-15 z 1916 roku, wyprodukowany w liczbie kilkudziesięciu egzemplarzy^[9][10]. Po wojnie domowej konstruktor powrócił do Piotrogrodu, projektując na początku lat 20. łódź latającą M-24^[11][12]. W 1925 roku, pracując w biurze konstrukcyjnym OMOS (przemianowanym wkrótce na OPO-3), zaprojektował wodnosamoloty MRL-1 i MU-2, a w roku następnym MUR-1 i MUR-2^[13]. W 1927 roku w biurze konstrukcyjnym Grigorowicza powstał kolejny projekt łodzi latającej - ROM-1 (MR-3), a w 1929 roku jej następca - ROM-2^[14].

Zmarł 26 lipca 1938 roku w Moskwie i został pochowany w tym mieście na Cmentarzu Nowodziewiczym.