Dolichocis laricinus

Dolichocis laricinus – gatunek chrząszcza z rodziny czerwikowatych. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję.

Dolichocis laricinus
(Mellié, 1848)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Nadrodzina	czarnuchy
Rodzina	czerwikowate
Podrodzina	Ciinae
Rodzaj	Dolichocis
Gatunek	Dolichocis laricinus
Synonimy
Cis laricinus Mellié, 1848

Taksonomia

Gatunek ten opisał po raz pierwszy w 1849 roku J. Mellié pod nazwą Cis laricinus^[1].

Morfologia

Chrząszcz o wydłużonym, walcowatym ciele długości od 1,5 do 1,8 mm, ubarwionym jednolicie rudobrązowo, z wierzchu gęsto oprószonym bardzo krótkimi, nieco sterczącymi łuskami i wskutek tego z matowym, jedwabistym połyskiem. Głowa u samców odznacza się dwoma ząbkami na nadustku. Czułki zbudowane z dziewięciu członów, z których trzy ostatnie formują buławkę. Przedplecze ma boki zaokrąglone, o delikatnym obrzeżeniu w widoku od góry dostrzegalnym jednocześnie z obu stron tylko przed tylnymi kątami. Pozbawione jest ono długich rzęsek na krawędziach przedniej i bocznych. Pokrywy są co najmniej półtorakrotnie dłuższe niż razem szerokie. Powierzchnia przedplecza jest punktowana bardzo delikatnie i bardzo gęsto, a pokryw nadzwyczaj delikatnie, gęsto i wyraźnie. Golenie odnóży przedniej pary cechują się kątem zewnętrzno-wierzchołkowym ostrym lub przedłużonym w ząbek^[2][3].

Ekologia i występowanie

Owad saproksyliczny. Bytuje w owocnikach hub rosnących na sosnach, świerkach, modrzewiach, a rzadko brzozach, w tym w owocnikach pniarka lekarskiego, pniarka obrzeżonego i czyrogmatwicy sosnowej^[2][4].

Gatunek palearktyczny, znany z Norwegii, Finlandii, Polski, Rumunii oraz europejskiej, syberyjskiej i dalekowschodniej części Rosji (na północ po Karelię, a na wschód po Amur^[4])^[1]. Wszędzie, a zwłaszcza w Europie Środkowej jest bardzo rzadko znajdowany^[2][4]. W Polsce jego współczesne rekordy dotyczą Puszczy Białowieskiej i Gór Świętokrzyskich, natomiast historycznie podawany był także z Niziny Mazowieckiej, Dolnego Śląska, Beskidu Śląskiego i Roztocza^[5]. Na „Czerwonej liście zwierząt ginących i zagrożonych w Polsce” umieszczony został jako gatunek narażony na wymarcie (VU)^[6]. Ten sam status otrzymał na „Czerwonej liście chrząszczy województwa śląskiego”^[7].