Drawa (dopływ Noteci)

Drawa (niem. Drage) – rzeka w północno-zachodniej Polsce o długości 185,9 km i powierzchni zlewni 3296,4 km²^[1].

Drawa

Rzeka Drawa na obrzeżach Drawska Pomorskiego
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Rzeka
Długość	185,9 km
Powierzchnia zlewni	3296,4 km²
Źródło
Miejsce	osada Zdroje w sołectwie Ogrodno
Wysokość	ok. 200 m n.p.m.
Współrzędne	53°43′10″N 16°08′57″E
Ujście
Recypient	Noteć
Miejsce	okolice Krzyża Wlkp.
Wysokość	ok. 30 m n.p.m.
Współrzędne	52°51′29″N 15°59′28″E
Szlak 185,9 osada Zdroje w sołectwie Ogrodno ok. 200 m n.p.m. Jezioro Krzywe Krąg Długie Jezioro Jezioro Głębokie Jezioro Małe Prosino Żerdno 167,7 Drawsko Jezioro Rzepowskie Miedznik 157,6 Krosino 150,4 Złocieniec 149,4 Wąsowa Kokna 131,3 Drawsko Pomorskie 119,6 Lubie 102,7 Studzienica 101,0 Wielkie Dębno 95,5 Drawka Zły Łęg Radówka Pełknica Kanał Prostynia 80,0 Drawica 71,1 Rudno 69,7 Drawno 69,7 Dubie Słopica 50,0 Korytnica 30,4 Sucha Płociczna 19,0 Mierzęcka Struga 17,4 Szczuczna 6,2 Pokrętna 4,5 Człopica 0 → Noteć okolice Krzyża Wlkp.
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego źródło ujście
Położenie na mapie Polski źródło ujście

Rzeka przepływa przez następujące regiony fizycznogeograficzne: Pojezierze Drawskie, Równinę Drawską i częściowo Pojezierze Wałeckie i Kotlinę Gorzowską (u ujścia).

Przebieg

Drawa w Złocieńcu

Rzeka Drawa w Drawsku Pomorskim - odnoga większa

Drawa w Drawsku Pomorskim - odnoga mniejsza (długość 700 m^[2])

Źródło Drawy znajduje się w okolicach wsi Zdroje w gminie Połczyn-Zdrój w Drawskim Parku Krajobrazowym. Dalej przepływa przez rezerwat przyrody Dolina Pięciu Jezior (Krzywe, Krąg, Długie Jezioro, Jezioro Głębokie i Jezioro Małe), Żerdno (Srebrne) oraz najgłębsze jezioro woj. zachodniopomorskiego – Drawsko. Następnie przez Wilczkowo, miasta Złocieniec i Drawsko Pomorskie w którym Drawa płynie w dwóch odnogach, jezioro Lubie, Wielkie i Małe Dębno, Poligon Drawski oraz wieś Prostynię w gminie Kalisz Pomorski.

Kolejne jest miasto Drawno, w którym znajduje się siedziba Drawieńskiego Parku Narodowego, przez który przepływa Drawa i jej dopływ, Płociczna, dalej jeziora Adamowo i Grażyna. Park narodowy rzeka opuszcza w rejonie wsi Stare Osieczno. Następnie rzeka wyznacza granicę pomiędzy województwami: wielkopolskim i lubuskim, a w okolicach Krzyża Wielkopolskiego (Bielice Nowe) wpada do Noteci.

W górnym odcinku rzeka płynie przez liczne jeziora, meandrując wśród lasów i łąk; nurt jest tu spokojny, czasami wręcz leniwy. Po wypłynięciu z jeziora Lubie rzeka zmienia swój charakter, wypłyca się, nabiera szybkości, a wartki nurt i kamieniste dno upodobniają ją do rzek górskich. W Drawieńskim Parku Narodowym rzeka jest szeroka i głęboka, jednak nurt jest wartki, a w rzece leży mnóstwo przeszkód w postaci powalonych drzew. Brzegi rzeki przeważnie są wysokie, porośnięte drzewostanem. Na ostatnim odcinku od parku narodowego do ujścia do Noteci nurt się uspokaja, rzeka jest szeroka i nabiera charakteru typowej rzeki nizinnej.

Dopływy

Drawa - ujście Korytnicy

Rzeki: Człopica, Kokna, Korytnica, Mierzęcka Struga, Płociczna, Pokrętna, Słopica, Wąsowa

Strugi: Bagnica, Drawisko, Drawka, Głęboka, Miedznik, Moczel, Pełknica, Radówka, Sitna, Studzienica, Sucha, Szczuczna, Wilżnica

Kanał: Prostynia

Zagospodarowanie

Na Drawie od 1896 roku zbudowano małą elektrownię wodną Kamienna w Głusku.

W 1917 roku zbudowano małą elektrownię wodną Borowo, która posiada 2 generatory o łącznej mocy 1 MW. Różnica poziomów wody rzeki przy elektrowni wynosi 9 m^[3].

Jakość wód

W 2006 roku przeprowadzono ocenę jakości wód w punktach pomiarowo-kontrolnych monitoringu rzeki Drawy. Na 104,5 km od ujścia Drawy, poniżej jeziora Lubie (w miejscowości Żołędowo) oceniono wody na III klasę jakości. W dalszym biegu powyżej ujścia Korytnicy na 50,4 km, w Bogdance (most Zatom-Niemieńsko) także oceniono wody na III klasę jakości^[1].

Odmulanie zbiornika wodnego elektrowni Kamienna w latach 1982–1983 stało się ostatnim aktem wyginięcia polskiej populacji łososia^[4].

Turystyka

Na Drawie znajdują się dwie XIX/XX-wieczne elektrownie wodne – elektrownia w Borowie i elektrownia Kamienna w Głusku.

Na odcinku między jeziorem Dąbie Wielkie a elektrownią wodną Borowo rzeka przepływa przez zamkniętą część Poligonu Drawskiego. Spływ tym odcinkiem Drawy jest zabroniony, co wynika z faktu iż jest to centralny punkt upadku pocisków, a rzeka nie jest oczyszczana z niewybuchów i innych materiałów niebezpiecznych^[5].

W 2016 na terenie gminy Drawsko Pomorskie odbyła się szósta edycja Mistrzostw w chodzeniu po Drawie – jest to otwarty, amatorski rajd przeprawowy w górę rzeki^[6].

Szlak kajakowy Drawy im. Ks. Kard. Karola Wojtyły

Początek w Czaplinku nad jeziorem Drawsko (173 km do ujścia), koniec w Krzyżu (2,4 km). Szlak przedzielony poligonem drawskim na dwie części - północną (Drawski Park Krajobrazowy i Pojezierze Drawskie) oraz południową (Drawieński Park Narodowy i Puszcza Drawska). Na większości odcinków szlak wygodny z miejscowymi trudnościami. W parku narodowym szlak momentami trudny o charakterze podgórskim. Na jeziorach Drawsko i Lubie boczny wiatr i fala^[7][8].

Hydronimia

Pochodzenie nazwy rzeki nie jest do końca wyjaśnione. Nazwa została odnotowana w 1251 – Drawa, 1363 – Drawe, 1470–1480 in Drawa. Nazwa rzeki jest uznawana przez wielu badaczy za przedsłowiańską, na co wskazuje podobieństwo nazewnicze z rzeką Drawą (dopływem Dunaju) oraz paroma innymi rzekami np. norweską Driwą płynącą koło Oppdal; jak też podobieństwa z nazwami jezior europejskich; np. bałtyckie Drawe odnotowane w 1303 (jezioro koło Morąga). Nazwę Drawa językoznawcy wywodzą od indoeuropejskiego rdzenia *dreu_- lub *drou_- w znaczeniu 'bieg', 'płynięcie' z dodanym przyrostkiem -a. Istnieje także hipoteza pochodzenia od słowiańskiego przymiotnika dravy, w języku polskim o znaczeniu 'szybki', 'gwałtowny' (także o wodzie), co zostało poświadczone w języku czeskim i słowackim^[9].

Nazwę Drawa wprowadzono urzędowo w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę rzeki – Drage^[10].