ELSO

European Life Scientist Organisation (ELSO, czyli Europejska Organizacja Naukowców Przyrodniczych) - organizacja założona w 1999 roku w celu zintegrowania środowisk naukowych różnych dziedzin nauki, w ramach ogólnie pojętych nauk biologiczno-przyrodniczych. Głównymi celami ELSO jest organizacja zjazdów naukowych o zasięgu ogólnoświatowym, a także lobbowanie nauki w UE. W roku 2008 ELSO połączyło się z EMBO, działającą od 1964 roku. Jej pierwszym przewodniczącym został Max Perutz, a sekretarzem generalnym John Kendrew, dwaj laureaci Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1962 roku za ich badania struktury białek („for their studies of the structures of globular proteins”, zob. struktura czwartorzędowa białka, globuliny)^[1][2].

Członkowie EMBL

Pierwszym celem EMBO było stworzenie warunków, zachęcających do współpracy między europejskimi laboratoriami (w tym organizacja konferencji, fundowanie nagród i stypendiów). Drugim celem było stworzenie centralnego europejskiego laboratorium biologii molekularnej. European Molecular Biology Laboratory (EMBL)(inne języki) powstało w 1974 roku.

Po utworzeniu ELSO funkcjonowało ono równolegle do istniejących państwowych i międzynarodowych struktur naukowych. Między innymi każdego roku w jednym z miast europejskich była organizowana w ramach ELSO konferencja, służąca jako międzynarodowa platforma komunikacyjna, w celu integracji i promocji nauki oraz naukowców, niezależnie od interesów danych państw. W zamierzeniu organizacja miała stymulować rozwój nauki, także poprzez promowanie społecznego zrozumienia celów i zagadnień naukowych. Ważnym elementem było umożliwienie krytycznego spojrzenia na wkład nauki i jego implikacje dla społeczeństwa. Na każdej konferencji odbywały się panele dyskusyjne i serie wykładów oraz referatów tematycznych oraz sesja posterowa.

Struktura władz

Przewodniczącego organizacji wybierał komitet nominujący. W skład ostatniego komitetu weszli:

• Paul Nurse (Uniwersytet Rockefellera, Nowy Jork) - przewodniczący komitetu;
• Julio Celis (Inst. of Medical Biochemistry, Aarhus);
• Riccardo Cortese (IRBM, Pomezia (Rzym));
• Frank Gannon (EMBO, Heidelberg);
• Daniel Louvard (Instytut Curie, Paryż);
• Christiane Nüsslein-Volhard (Max Planck Institute for Developmental Biology, Tybinga);
• Maya Simionescu (Inst. of Cell Biol. & Pathol, Bukareszt).

Komitet wybrał Kaia Simonsa na Przewodniczącego ELSO, a także wyłonił radę reprezentująca różne dziedziny nauk biologicznych. Rada ta była odpowiedzialna za organizację i koordynację działań organizacji.

Konferencje ELSO

Pierwsza konferencja ELSO 2000 odbyła się w Genewie, w Szwajcarii. Kolejne spotkania odbywały się:

• ELSO 2002 w Nicei, Francja;
• ELSO 2003 razem z GBM w Dreźnie, Niemcy;
• ELSO 2004 w Nicei, Francja;
• ELSO 2005 w Dreźnie, Niemcy;
• ELSO 2007 w Dreźnie, Niemcy;
• ELSO 2008 w Nicei, Francja. Ostatnia konferencja; ogłoszono podczas niej fuzję z EMBO.