Ekbatana

Ekbatana (pers. ‏هگمتانه‎, stgr. Ἐκβάτανα) – stolica państwa Medów, zbudowana w VII wieku p.n.e. przez króla Dejokesa i rozbudowywana przez późniejszych królów Medii. Według Herodota w czasach Astyagesa miasto było otoczone siedmioma pierścieniami murów, wewnątrz znajdował się zamek królewski i skarbiec^[1].

Ekbatana

‏هگمتانه‎

Stanowisko archeologiczne w Ekbatanie
Państwo	Iran
Data założenia	VII wiek p.n.e.
Obecnie	Hamadan
Położenie na mapie Iranu Ekbatana
34°48′23,4″N 48°30′58,5″E

Ruiny starożytnej Ekbatany, w tle współczesny Hamadan

Po zajęciu Medii przez Persów została przekształcona w letnią rezydencję królów Persji z dynastii Achemenidów. Po zajęciu miasta przez Aleksandra III Wielkiego w 330 p.n.e. stała się głównym skarbcem nowego imperium.

Na starożytnej drodze wiodącej z Babilonu do Ekbatany w Behistun odkryto na skale trójjęzyczny napis króla Dariusza I.

Obecnie miasto nosi nazwę Hamadan i leży w Iranie, 400 km na południowy zachód od Teheranu. Istnienie współczesnego Hamadanu uniemożliwia przeprowadzenie szerszych prac archeologicznych.

Galeria

• 
  Złoty ryton odkryty w Ekbatanie, z okresu achemenidzkiego, w zbiorach Narodowego Muzeum Iranu
• 
  Reliefy z okresu panowania Achemenidów