Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Elisabeth Görgl
austriacka narciarka alpejska Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Elisabeth Görgl (ur. 20 lutego 1981 w Bruck an der Mur) – austriacka narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa

Pierwszy raz na arenie międzynarodowej Elisabeth Görgl pojawiła się 29 listopada 1996 roku w Hochgurgl, gdzie w zawodach FIS Race w slalomie gigancie zajęła 24. miejsce. W 1999 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Pra Loup, zdobywając brązowy medal w slalomie. Uległa tam jedynie Anji Pärson ze Szwecji oraz Niemce Stefanie Wolf. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Québecu jej najlepszym wynikiem było ósme miejsce wywalczone zjeździe.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 10 marca 2000 roku w Sestriere, gdzie nie ukończyła slalomu. Pierwsze punkty wywalczyła 12 grudnia 2002 roku w Val d’Isère, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Niecały miesiąc później, 5 stycznia 2003 roku w Bormio, po raz pierwszy stanęła na podium zawodów tego cyklu, zajmując drugie miejsce w slalomie. W zawodach tych rozdzieliła na podium Chorwatkę Janicę Kostelić i Anję Pärson. W kolejnych latach jeszcze wielokrotnie plasowała się w najlepszej trójce, odnosząc przy tym siedem zwycięstw: 12 stycznia w Mariborze i 15 marca 2008 roku w Bormio była najlepsza w gigancie, 6 grudnia 2009 roku w Lake Louise zwyciężyła w supergigancie, 7 stycznia 2012 roku w Bad Kleinkirchheim i 11 stycznia 2014 roku w Altenmarkt triumfowała w zjeździe, a 23 stycznia 2014 roku w Cortina d'Ampezzo i 21 grudnia 2014 roku w Val d’Isère ponownie była najlepsza w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągała w sezonach 2007/2008 i 2010/2011, kiedy zajmowała czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonie 2007/2008 była druga w klasyfikacji giganta, w sezonach 2007/2008 i 2009/2010 zajmowała drugie miejsce w klasyfikacji supergiganta, a w sezonie 2011/2012 była trzecia w klasyfikacji zjazdu.
Na początku 2003 roku została powołana do reprezentacji na mistrzostwa świata w Sankt Moritz, ale nie ukończyła pierwszego przejazdu slalomu i nie została sklasyfikowana. W 2009 roku wywalczyła brązowy medal w superkombinacji podczas mistrzostw świata w Val d’Isère, plasując się za swą rodaczką Kathrin Zettel oraz Larą Gut ze Szwajcarii. Na tej samej imprezie była też między innymi czwarta w zjeździe, przegrywając walkę o podium o 0,36 sekundy z Włoszką Nadią Fanchini. Największe sukcesy osiągnęła podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Garmisch-Partenkirchen, gdzie zwyciężyła w supergigancie i zjeździe. Görgl prowadziła także po zjeździe do superkombinacji, jednak w slalomie uzyskała dopiero piętnasty wynik i całe zawody ukończyła na piątej pozycji. W 2006 roku wystartowała w zjeździe na igrzyskach olimpijskich w Turynie, jednak nie ukończyła rywalizacji. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk w Vancouver wystartowała we wszystkich konkurencjach, zdobywając dwa medale. Najpierw zajęła trzecie miejsce w zjeździe, w którym szybsze były tylko dwie reprezentantki USA: Lindsey Vonn oraz Julia Mancuso. Parę dni później wystartowała w gigancie, w którym po pierwszym przejeździe znajdowała się na prowadzeniu, z przewagą 0,02 sekundy nad Francuzką Taïną Barioz. W drugim przejeździe Austriaczka osiągnęła piętnasty wynik, co dało jej jednak trzeci łączny czas. Ostatecznie zajęła trzecie miejsce, o 0,14 sekundy za Niemką Viktorią Rebensburg i 0,10 sekundy za Tiną Maze ze Słowenii. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, jednak w żadnym ze startów nie znalazła się w czołowej dziesiątce. Najlepszy wynik osiągnęła w gigancie, który ukończyła na jedenastej pozycji.
Wielokrotnie wygrywała zawody we wszystkich konkurencjach Pucharu Europy, zwyciężając także w klasyfikacji generalnej w sezonie 2002/2003[1]. Wielokrotnie zdobywała medale mistrzostw Austrii, w tym pięć złotych: w slalomie w latach 2004 i 2005, kombinacji w 2005 roku oraz supergigancie w latach 2006 i 2010[2]. W 2009 roku otrzymała Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[3].
Jej matka, Traudl Hecher oraz starszy brat, Stephan również uprawiali narciarstwo alpejskie.
Remove ads
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa świata juniorów
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2002/2003: 41.
- sezon 2003/2004: 10.
- sezon 2004/2005: 12.
- sezon 2005/2006: 10.
- sezon 2006/2007: 11.
- sezon 2007/2008: 4.
- sezon 2008/2009: 8.
- sezon 2009/2010: 6.
- sezon 2010/2011: 4.
- sezon 2011/2012: 6.
- sezon 2012/2013: 19.
- sezon 2013/2014: 8.
- sezon 2014/2015: 8.
Zwycięstwa w zawodach
Maribor – 12 stycznia 2008 (gigant)
Bormio – 15 marca 2008 (gigant)
Lake Louise – 6 grudnia 2009 (supergigant)
Bad Kleinkirchheim – 7 stycznia 2012 (zjazd)
Altenmarkt – 11 stycznia 2014 (zjazd)
Cortina d’Ampezzo – 23 stycznia 2014 (supergigant)
Val d’Isère – 21 grudnia 2014 (supergigant)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
Bormio – 5 stycznia 2003 (slalom) – 2. miejsce
Alta Badia – 13 grudnia 2003 (gigant) – 3. miejsce
Åre – 22 lutego 2004 (gigant) – 3. miejsce
Levi – 28 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
Levi – 29 lutego 2004 (slalom) – 2. miejsce
Semmering – 28 grudnia 2004 (gigant) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 28 stycznia 2006 (zjazd) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 29 stycznia 2006 (gigant) – 3. miejsce
Åre – 15 marca 2006 (zjazd) – 3. miejsce
San Sicario – 27 stycznia 2007 (zjazd) – 2. miejsce
Panorama – 24 listopada 2007 (gigant) – 2. miejsce
Szpindlerowy Młyn – 5 stycznia 2008 (gigant) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 21 stycznia 2008 (supergigant) – 2. miejsce
Ofterschwang – 26 stycznia 2008 (gigant) – 2. miejsce
Sankt Moritz – 3 lutego 2008 (supergigant) – 2. miejsce
Aspen – 29 listopada 2008 (gigant) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 25 stycznia 2009 (gigant) – 3. miejsce
Ofterschwang – 6 marca 2009 (gigant) – 2. miejsce
Val d’Isère – 18 grudnia 2009 (superkombinacja) – 3. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 12 marca 2010 (supergigant) – 2. miejsce
Lake Louise – 3 grudnia 2010 (zjazd) – 3. miejsce
Val d’Isère – 19 grudnia 2010 (superkombinacja) – 2. miejsce
Monachium – 2 stycznia 2011 (slalom równoległy) – 3. miejsce
Åre – 25 lutego 2011 (superkombinacja) – 3. miejsce
Tarvisio – 5 marca 2011 (zjazd) – 3. miejsce
Lenzerheide – 16 marca 2011 (zjazd) – 3. miejsce
Sölden – 22 października 2011 (gigant) – 3. miejsce
Aspen – 26 listopada 2011 (gigant) – 2. miejsce
Lake Louise – 3 grudnia 2011 (zjazd) – 3. miejsce
Soczi – 18 lutego 2012 (zjazd) – 2. miejsce
Ofterschwang – 2 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
Lenzerheide – 12 marca 2014 (zjazd) – 2. miejsce
Val d’Isère – 20 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 18 stycznia 2015 (zjazd) – 2. miejsce
- W sumie (7 zwycięstw, 16 drugich i 18 trzecich miejsc).
Remove ads
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Ski Alpine Database (ang.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-29)]. (ang.)
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads