Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Viktoria Rebensburg
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Viktoria Rebensburg (ur. 4 października 1989 w Kreuth) – niemiecka narciarka alpejska, dwukrotna medalistka olimpijska i wielokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.
Remove ads
Kariera
Podsumowanie
Perspektywa
Startuje głównie w supergigancie i gigancie. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się 26 listopada 2004 roku w Kirunie, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła drugiego przejazdu w slalomie. W 2006 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Quebecu, gdzie jej najlepszym wynikiem było szóste miejsce w gigancie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Altenmarkt była piąta w supergigancie i dziesiąta w zjeździe. Pierwsze sukcesy w tej kategorii wiekowej osiągnęła podczas mistrzostw świata juniorów w Formigal w 2008 roku, gdzie była najlepsza w supergigancie, druga w gigancie i trzecia w zjeździe. Medale zdobywała także na MŚJ w Ga-Pa w 2009 roku, gdzie wygrała gigant i supergigant.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 15 grudnia 2006 roku w Reiteralm, gdzie nie ukończyła rywalizacji w superkombinacji. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła 24 lutego 2007 roku w Sierra Nevada, zajmując trzynaste miejsce w gigancie. Blisko dwa lata później, 24 stycznia 2010 roku w Cortina d’Ampezzo po raz pierwszy stanęła na podium, zajmując drugie miejsce w gigancie. Rozdzieliła wtedy Finkę Tanję Poutiainen i Austriaczkę Kathrin Hölzl. Pierwsze zwycięstwo w zawodach tego cyklu wywalczyła 23 października 2010 roku w Sölden, gdzie była najlepsza w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonach 2015/2016 i 2017/2018, kiedy zajmowała trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonach 2010/2011, 2011/2012 i 2017/2018 zwyciężała w klasyfikacji giganta, w sezonie 2015/2016 była w tej klasyfikacji druga, a w sezonie 2012/2013 zajęła trzecie miejsce.
W 2007 roku wystąpiła w gigancie na mistrzostwach świata w Åre, kończąc rywalizację na ósmej pozycji. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Val d’Isère była dziewiąta w gigancie, a w supergigancie uplasowała się jedną pozycję niżej. Pierwszy medal wśród seniorek wywalczyła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, zwyciężając w gigancie. W zawodach tych wyprzedziła bezpośrednio Tinę Maze ze Słowenii i Austriaczkę Elisabeth Görgl. Zarówno z mistrzostw świata w Ga-Pa w 2011 roku jak i mistrzostw świata w Schladming dwa lata później wróciła bez medalu. Najbliżej podium była w Ga-Pa, gdzie zajęła piąte miejsce w gigancie. Brała również udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi w 2014 roku, gdzie zajęła trzecie miejsce w swej koronnej konkurencji, ulegając jedynie Tinie Maze i Annie Fenninger z Austrii. Na tych samych igrzyskach była też dziewiąta w supergigancie i piętnasta w zjeździe. W 2018 roku wystąpiła na igrzyskach w Pjongczangu, gdzie najlepszy wynik uzyskała w gigancie, który ukończyła na czwartej pozycji. Walkę o podium przegrała tam z Włoszką Federicą Brignone o 0,12 sekundy. Niemka była też dziewiąta w zjeździe i dziesiąta w supergigancie.
Remove ads
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie 
Mistrzostwa świata
Mistrzostwa świata juniorów
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 2006/2007: 83.
- sezon 2007/2008: 56.
- sezon 2008/2009: 43.
- sezon 2009/2010: 16.
- sezon 2010/2011: 8.[1]
- sezon 2011/2012: 7.
- sezon 2012/2013: 6.
- sezon 2013/2014: 19.
- sezon 2014/2015: 11.
- sezon 2015/2016: 3.
- sezon 2016/2017: 9.
- sezon 2017/2018: 3.
- sezon 2018/2019: 4.
- sezon 2019/2020: 9.
Zwycięstwa w zawodach
Sölden – 23 października 2010 (gigant)
Arber-Zwiesel – 6 lutego 2011 (gigant)
Szpindlerowy Młyn – 11 marca 2011 (gigant)
Aspen – 26 listopada 2011 (gigant)
Ofterschwang – 2 marca 2012 (gigant)
Ofterschwang – 3 marca 2012 (gigant)
Schladming – 15 marca 2012 (supergigant)
Schladming – 18 marca 2012 (gigant)
Åre – 19 grudnia 2012 (gigant)
Cortina d’Ampezzo – 20 stycznia 2013 (supergigant)
Flachau – 17 stycznia 2016 (gigant)
Maribor – 30 stycznia 2016 (gigant)
Sankt Moritz – 20 marca 2016 (gigant)
Sölden – 28 października 2017 (gigant)
Killington – 25 listopada 2017 (gigant)
Kronplatz – 23 stycznia 2018 (gigant)
Soldeu – 14 marca 2019 (supergigant)
Lake Louise – 8 grudnia 2019 (supergigant)
Garmisch-Partenkirchen – 8 lutego 2020 (zjazd)
Pozostałe miejsca na podium w zawodach
Cortina d’Ampezzo – 24 stycznia 2010 (gigant) – 2. miejsce
Aspen – 27 listopada 2010 (gigant) – 2. miejsce
Sölden – 22 października 2011 (gigant) – 2. miejsce
Kranjska Gora – 21 stycznia 2012 (gigant) – 3. miejsce
Åre – 9 marca 2012 (gigant) – 3. miejsce
Aspen – 24 listopada 2012 (gigant) – 3. miejsce
Sankt Moritz – 9 grudnia 2012 (gigant) – 2. miejsce
Sölden – 26 października 2013 (gigant) – 3. miejsce
Are – 7 marca 2014 (gigant) – 2. miejsce
Val d’Isère – 20 grudnia 2014 (zjazd) – 2. miejsce[2]
Cortina d’Ampezzo – 16 stycznia 2015 (zjazd) – 3. miejsce
Maribor – 21 lutego 2015 (gigant) – 2. miejsce
Lienz – 28 grudnia 2015 (gigant) – 3. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 24 stycznia 2016 (supergigant) – 3. miejsce
Ga-Pa – 6 lutego 2016 (zjazd) – 3. miejsce
Ga-Pa – 7 lutego 2016 (supergigant) – 2. miejsce
Jasná – 7 marca 2016 (gigant) – 2. miejsce
Semmering – 28 grudnia 2016 (gigant) – 3. miejsce
Ga-Pa – 21 stycznia 2017 (zjazd) – 3. miejsce
Lake Louise – 2 grudnia 2017 (zjazd) – 2. miejsce
Lienz – 29 grudnia 2017 (gigant) – 2. miejsce
Lenzerheide – 27 stycznia 2018 (gigant) – 2. miejsce
Ofterschwang – 9 marca 2018 (gigant) – 2. miejsce
Åre – 15 marca 2018 (supergigant) – 2. miejsce
Lake Louise – 2 grudnia 2018 (supergigant) – 3. miejsce
Courchevel – 21 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce
Semmering – 28 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce
Szpindlerowy Młyn – 8 marca 2019 (gigant) – 2. miejsce
Soldeu – 13 marca 2019 (zjazd) – 2. miejsce
- W sumie (19 zwycięstw, 18 drugich i 11 trzecich miejsc).
Remove ads
Bibliografia
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-19)]. (ang.)
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads