Emilia z Cezarei

Święta Emilia z Cezarei, również: Emmelia (ur. ok. 305–315 w Cezarei Kapadockiej, zm. 30 maja 375) – święta Kościoła katolickiego i Cerkwi prawosławnej.

Święta
Emilia z Cezarei

Emmelia

Data i miejsce urodzenia	305-315 Cezarea Kapadocka
Data i miejsce śmierci	30 maja 375 Cezarea Kapadocka
Czczona przez	katolicki, prawosławny
Wspomnienie	30 maja
Atrybuty	krzyż, księga
Patronka	matek

Życiorys

Emilia urodziła się w zamożnej rodzinie, do której należały rozległe posiadłości w Azji Mniejszej^[1]. Miała słynąć z piękności, jednak odrzucała wszystkich adoratorów zabiegających o jej względy. Szybko została sierotą, ponieważ jej ojciec zginął męczeńsko w okresie panowania cesarza Licyniusza.

W tym czasie dochodziło do uprowadzeń na potrzeby przymusowych małżeństw. Obawiając się tego, Emilia poślubiła prawnika Bazylego. Oboje troszczyli się o żebraków, przyjmowali podróżnych i pielgrzymów, przeznaczali znaczną część swojego majątku na cele charytatywne. Emilia urodziła dziesięcioro dzieci, z których pięcioro zostało świętymi: Bazylego, Grzegorza, Piotra, Makrynę i Thesseove.

Po śmierci Bazylego ich najstarsza córka, Makryna, pomagała Emilii prowadzić dom, a kiedy wszystkie dzieci dorosły, namawiała matkę, by ta wstąpiła do klasztoru^[2]. Razem założyły klasztor w swojej posiadłości nad rzeką Iris we współczesnej Turcji. Emilia zmarła w opinii świętości w tym klasztorze^[3].

Jej wspomnienie obchodzone jest w Dies natalis – 30 maja.