Eros Ramazzotti

Eros Luciano Walter Ramazzotti (ur. 28 października 1963 w Rzymie) – włoski piosenkarz pop i autor tekstów piosenek^[1]. Zyskał rozpoznawalność we Włoszech i większości krajów europejskich, a także w całym świecie hiszpańskojęzycznym, wydał większość swoich albumów zarówno w języku włoskim, jak i hiszpańskim^[2].

Eros Ramazzotti

Eros Ramazzotti (2015)
Imię i nazwisko	Eros Walter Luciano Ramazzotti
Data i miejsce urodzenia	28 października 1963 Rzym
Instrumenty	wokal, gitara, fortepian
Gatunki	pop, pop-rock
Zawód	piosenkarz, muzyk, autor tekstów
Aktywność	od 1984
Wydawnictwo	BMG, Universal Music Italy, DDD, Ariola
Odznaczenia
Strona internetowa

Od 1984 Ramazzotti wydał 11 albumów studyjnych, jedną EPkę, trzy albumy kompilacyjne, trzy albumy koncertowe i 37 singli. W swojej 40–letniej karierze sprzedał ponad 60 mln płyt^[3]. W jego repertuarze znajdują się duety z takimi artystami jak Anastacia, Andrea Bocelli, Cher, Joe Cocker, Julio Iglesias, Laura Pausini, Luciano Pavarotti, Lynn Davis, Nicole Scherzinger, Patsy Kensit, Ricardo Arjona, Ricky Martin i Tina Turner^[4]. W 1996 był nominowany do Europejskiej Nagrody Muzyczne MTV dla najlepszego wokalisty^[5].

Wczesne lata

Urodził się i dorastał w Cinecittà, przedmieściu Rzymu, jako syn Raffaeli Moliny i Rodolfo Ramazzottiego, robotnika budowlanego^[6][7]. Jego ojciec pochodził z prowincji Viterbo w Lacjum, a matka z prowincji Vibo Valentia w Kalabrii^[8][9]. Został nazwany na cześć Erosa, greckiego boga miłości^[10].

Początki kariery

Jego ojciec był melomanem, grał na pianinie i śpiewał amatorsko. Od najmłodszych lat Eros Ramazzotti wykazywał wczesne predyspozycje do muzyki, najpierw zainteresował się nauką gry na pianinie, a w wieku siedmiu lat zaczął grać na gitarze, z pomocą dwóch przyjaciół z sąsiedztwa, jednego gitarzysty jazzowego, drugiego artysty przy fortepianie^[11]. Jako nastolatek pisał piosenki z pomocą ojca^[12]. Chciał uczęszczać do konserwatorium muzycznego, ale nie zdał egzaminu wstępnego i rozpoczął naukę księgowości, ale ją porzucił^[4]. Czasami pojawiał się jako statysta w filmach, marząc o karierze gwiazdy pop^[4].

W 1981 Ramazzotti wziął udział w konkursie muzycznym Voci Nuove di Castrocaro (Nowe głosy Castrocaro Terme) z napisaną przez siebie piosenką „Rock 80”, występując przed przedstawicielami różnych wytwórni płytowych. Choć konkurs wygrali Zucchero i Marina Fiordaliso, Ramazzotti dotarł do finału i otrzymał dwa głosy od Roberto Galantiego i Barona Lando Lanniego, którzy reprezentowali niedawno uruchomioną włoską wytwórnię DDD (Drogueria di Drugolo). DDD dał Erosowi swój pierwszy kontrakt. Przeniósł się do Mediolanu ze swoim bratem Marco i matką Raffaellą i początkowo mieszkali w tym samym budynku, co wytwórnia płytowa^[4].

Rozwój kariery

W 1982 wydał debiutancki album pt. Ad un amico. Pierwszy singiel Ramazzottiego „Ad un amico” (1982) nie został szczególnie dobrze przyjęty^[13]. W 1984 z utworem „Terra promessa” zwyciężył w kategorii młodych wykonawców na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo. W 1985 wziął ponownie udział w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo z piosenką „Una storia valide” pochodzącą z jego debiutanckiego albumu Cuori agitati (1985). Choć na festiwalu zajął dopiero szóste miejsce, „Una storia valide” został wydany jako singiel i stał się wielkim hitem w wielu krajach europejskich, w tym we Francji, gdzie sprzedał się w milionach egzemplarzy^[4]. Jego drugi album Nuovi eroi (1986), zdobył dwie platynowe nagrody w Szwajcarii przy sprzedaży ponad 100 tys. egzemplarzy i status złotej płyty w Niemczech przy sprzedaży ponad 250 tys. egzemplarzy^[14][15]. Podczas swojego trzeciego występu na festiwalu w Sanremo w 1986 jego singiel „Adesso tu” z albumu Nuovi eroi zwyciężył w ogólnym konkursie^[13].

W 1987 Ramazzotti wyruszył w dziewięciomiesięczną trasę koncertową po wydaniu swojego trzeciego albumu In certi momenti (1987), występując przed ponad milionem ludzi. W pewnych momentach pokrył się złotem w Niemczech z ponad 250 tys. sprzedażami i platyną w Szwajcarii z ponad 50 tys. sprzedażami i osiągnął ponad 3 mln egzemplarzy na całym świecie^[14][15]. W miarę rozwoju swojej kariery wykonał „La Luce Buona Delle Stelle” (22 listopada 1987) z Patsy Kensit, a w maju 1988 wydał minialbum Musica è składający się z siedmiu utworów z tytułowym duetem Ramazzottiego i Andrea Bocelli, który podbił rynek wydawniczy.

Po dwóch latach przerwy w koncertowaniu wydał album pt. In ogni senso, poprzedzający pierwszy występ artysty w Radio City Hall w Nowym Jorku. Po zakończeniu trasy wydał album koncertowy pt. Eros in concert. Trzy lata później nagrał album pt. Tutte storie, z którym dotarł na szczyty wszystkich list przebojów w Europie. Płytę promował singlem „Cose della vita” (nagrany później – w 1997 roku – jako duet z Tiną Turner), do którego teledysk wyreżyserował Spike Lee. Tournée europejskie było jednym z najważniejszych tras artysty i skończyło się za oceanem, gdzie Ramazzotti występował w 15 krajach latynoamerykańskich. Po przyjeździe do Polski zainicjował występ trio: Erosa Ramazzotti, Pino Daniele i Jovanotti. W listopadzie 1994 został zaproszony do wystąpienia na żywo na koncercie MTV Awards w Berlinie.

W tym okresie podpisał kontrakt dyskograficzny z wytwórnią BMG International. Latem 1995 wziął udział w Summer Festival. 13 maja 1996 wydał album pt. Dove c’e musica, który był pierwszym w pełni wyprodukowanym przez artystę. Sprzedał ponad 7 mln egzemplarzy tej płyty. W następnych miesiącach napisał „That’s All I Need To Know” dla Joe Cockera. W październiku 1997 wydał składankę pt. Eros – Greatest Hits, na której umieścił swoje największe przeboje oraz dwie premierowe piosenki. W lutym 1998 rozpoczął ośmiomiesięczne tournée światowe do Południowej Ameryki, Stanów Zjednoczonych Ameryki i Europy. W maju Eros uczestniczył w koncercie „Pavarotti i Przyjaciele” w reżyserii Spike’a Lee, gdzie występował w duecie z Luciano Pavarotti – „Se bastasse una canzone”. W październiku1998 wydał koncertowy album pt. Eros live.

Pod koniec tysiąclecia otworzył studio nagrań i dwa studia postprodukcyjne. W 2000 wydał album pt. Stilelibero. W 2013 ukazał się singiel „Un Ángel Como El Sol Tú Eres”.

Życie prywatne

24 kwietnia 1998 zawarł związek małżeński ze szwajcarską modelką i aktorką Michelle Hunziker^[16]. Mają córkę, Aurorę Sophie (ur. 5 grudnia 1996). W 2002 doszło do separacji, a 25 marca 2009 sfinalizowano rozwód^[17]. 6 czerwca 2014 poślubił modelkę Marice Pellegrinelli, z którą ma dwójkę dzieci – córkę Raffaelę Marię (ur. 3 sierpnia 2011)^[18] oraz syna Gabrio Tullio (ur. 14 marca 2015)^[19]. W lipcu 2019 para się rozstała^[20][21].

Dyskografia

Albumy

• 1985: Cuori agitati (wyd. BMG)
• 1986: Nuovi eroi (wyd. BMG)
• 1987: In certi momenti (wyd. BMG)
• 1990: In ogni senso (wyd. BMG)
• 1993: Tutte storie (wyd. BMG)
• 1996: Dove c’è musica (wyd. BMG)
• 2000: Stilelibero (wyd. BMG)
• 2000: 9 (wyd. BMG)
• 2005: Calma apparente (wyd. Sony BMG Norte)
• 2009: Ali e radici (wyd. Sony BMG Music Entertainment)
• 2012: Noi (wyd. Universal)
• 2015: Perfetto (wyd. Universal)
• 2018: Vita ce n’è (wyd. Polydor)
• 2022: Battito Infinito (wyd. Battito Infinito)

Nagrody

Rok	Nagroda	Kategoria
1988	Brązowa statuetka Bravo Otto, nagroda dwutygodnika „Bravo”	Piosenkarz roku[22]
1993		Piosenkarz roku[23]
	Telegatto Award	Najlepszy piosenkarz[24]
1997	World Music Award	Najlepszy włoski artysta[25]
	Nagroda Echo (Hamburg)	Najlepszy artysta międzynarodowy
	BMI Film & TV Award	Najlepsza piosenka „La cosa más bella”
	World Music Award	Najlepszy włoski artysta