Eugeniusz Rozwadowski

Eugeniusz Rozwadowski, Eugeniusz Jordan-Rozwadowski, Eugen (Jordan-) Rozwadowski (ur. 31 grudnia 1883 w Wiązowej, zm. 1947^[1]) – dyplomata i urzędnik konsularny Austro-Węgier i II Rzeczypospolitej.

Eugeniusz Rozwadowski
Eugeniusz Jordan-Rozwadowski
Eugen (Jordan-) Rozwadowski

Data i miejsce urodzenia	31 grudnia 1883 Wiązowa, Austro-Węgry
Data śmierci	1947
Chargé d'affaires RP w Holandii
Okres	od 1920 do 1921
Poprzednik	Jan Włodek
Następca	Józef Wierusz-Kowalski
Konsul Generalny RP w Królewcu
Okres	od 1921 do 1922
Poprzednik	Stanisław Srokowski
Następca	dr Zygmunt Merdinger
Konsul Generalny RP w Kolonii
Okres	od 1922 do 1928
Poprzednik	Heliodor Sztark
Następca	Sylwester Gruszka
Konsul Generalny RP w Nowym Jorku
Okres	od 1928 do 1929
Poprzednik	Tadeusz Marynowski
Następca	dr Mieczysław Marchlewski
Konsul Generalny RP w Trieście
Okres	od 1930 do 1932
Poprzednik	Włodzimierz Kwiatkowski
Następca	Stanisław Dygat
p.o. Kierownika Konsulatu PRL w Nowym Jorku
Okres	od 1945 do 1947
Poprzednik	Sylwin Strakacz
Następca	Jan Galewicz
Odznaczenia

Życiorys

Jego rodzicami byli Eugeniusz (1839–1910), ziemianin, uczestnik powstania styczniowego i Maria z Żarskich. Miał brata Konstantego, również dyplomatę^[2]. Po ukończeniu studiów w 1911 wstąpił do służby konsularnej Austro-Węgier, m.in. pełniąc funkcję attachê konsularnego/wicekonsula w Nowym Jorku (1913–1918). Od 1919 w służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej – jako radca poselstwa RP w Hadze. Od 1920 do 1921 kierował placówką jako chargé d’affaires ad interim.

Następnie odwołany do centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych i mianowany na konsula generalnego w Królewcu. Funkcję sprawował od 1 listopada 1921 do 1 listopada 1922, gdy został przeniesiony na stanowisko konsula generalnego w Kolonii. Konsulatem kierował do 1 czerwca 1928, gdy został mianowany konsulem generalnym w Nowym Jorku. 1 października 1929 odwołany do centrali MSZ i przeniesiony w stan rozporządzalności z przydziałem do Departamentu Konsularnego. 1 listopada 1930 otrzymał nominację na konsula generalnego w Trieście, gdzie pracował do końca 1932. 1 stycznia 1933 odwołany do centrali MSZ i ponownie przeniesiony w stan rozporządzalności, 1 lipca 1933 ostatecznie przeszedł w stan spoczynku.

W okresie lat 1945–1947 ponownie pełnił funkcję p.o. kierownika konsulatu w Nowym Jorku, tym razem reprezentując Polskę Ludową. Zmarł w 1947^[1].

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (19 lipca 1946)^[3]
• Krzyż Komandorski Orderu San Marino (Republika San Marino)^[4]