Finn Russell

Finn Russell (ur. 23 września 1992 r. w Bridge of Allen pod Stirling^[1][2][4]) – szkocki rugbysta występujący na pozycji łącznika ataku. Reprezentant kraju i dwukrotny uczestnik pucharu świata.

Finn Russell

Pełne imię i nazwisko	Finn Alastair Russell
Data i miejsce urodzenia	23 września 1992 Bridge of Allan
Wzrost	182 cm[1][2]
Masa ciała	87 kg[1][2]
Rugby union
Pozycja	łącznik ataku
Kariera juniorska
Lata Zespół –2011 Stirling County Colts 2012–2013 Glasgow Warriors
Kariera seniorska[a]
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2011–2012 Falkirk R.F.C. 2012–2013 Ayr R.F.C. 2013 Lincoln University 2013– Glasgow Warriors[3] 26 (190)
Reprezentacja narodowa[b]
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2012  Szkocja U-20 2014–  Szkocja[4] 46 (137)
Mecze i punkty w lidze akt. w dniu 30 maja 2015 r. Mecze i punkty w reprez. akt. w dniu 31 sierpnia 2019 r.

Russell (w granatowym stroju) w meczu z Australią (2017)

Młodość

Russell pochodzi ze sportowej rodziny; ojciec Keith przez wiele lat zajmował się zarządzaniem instytucjami sportowymi, a w 2015 roku został dyrektorem ds. krajowego rugby przy Scottish Rugby Union^[5][6]. Z tą samą co Finn dyscypliną sportu związali się też jego dwaj bracia, Archie i Harry, którzy aktywnie uprawiają rugby^[5][6][7].

Na pierwszy trening przyszły reprezentant Szkocji przyszedł prawdopodobnie w trzeciej klasie szkoły podstawowej^[6]. Trafił do zespołu Stirling County, w którego barwach w 2011 roku zdobył mistrzostwo Szkocji w kategorii do lat 18^[2].

Russell uczęszczał do Wallace High School w Stirling^[6][7], jednak w trakcie piątego roku zrezygnował z dalszej edukacji^[8] i przez trzy lata przyuczał się do zawodu murarza^[6][8]. Wiązało się z codzienną pracą od godziny 9.30 do 16^[9].

Kariera klubowa

Z początkiem sezonu 2011/2012 Russell wszedł w wiek seniora, jednak miał niewielkie szanse na grę w barwach Stirling County w amatorskiej Scottish Premiership. Wobec tego przeniósł się do występującego klasę niżej Falkirk^[6][9]. Pomimo tego, że drużyna ostatecznie spadła do trzeciej ligi, sam Russell zapracował na powołanie do reprezentacji U-20^[8]. Co więcej, pod koniec sezonu otrzymał propozycję kontraktu szkoleniowego od Glasgow Warriors, jednej z dwóch profesjonalnych drużyn w Szkocji^[6][9]. Na jego mocy został członkiem akademii klubu z Glasgow^[6], jednak kolejny rok spędził w pierwszoligowym Ayr z którym to zespołem wywalczył mistrzostwo ligi^[9]. W lutym 2013 roku – pod nieobecność powołanych do reprezentacji zawodników – Russell zadebiutował w barwach Warriors w lidze Pro12^[9] w meczu z Zebre Rugby^[10].

Latem 2013 roku w ramach stypendium Johna MacPhaila^[1][2][6] spędził (wraz z Samem Hidalgo-Clyne’em)^[6][8] 15 tygodni na nowozelandzkiej Wyspie Południowej^[7][9]. Występował wówczas w drużynie Lincoln University^[6][11], trenując w powstałej przy Canterbury Rugby Football Union International High Performance Unit (ang. Międzynarodowa Jednostka Wysokiej Wydajności)^[7][11].

Po powrocie do Szkocji Russell szybko zaczął awansować w hierarchii zespołu z Glasgow, by pod koniec sezonu stać się podstawowym łącznikiem ataku drużyny. Wraz z ekipą Warriors dotarł wówczas do finału ligi, gdzie jednak przegrał z Leinster^[9]. Kolejny sezon klubowy w wykonaniu klubu Russella okazał się być jeszcze lepszy. Warriors zajęli pierwsze miejsce w tabeli Pro12 po sezonie zasadniczym i awansowali do fazy pucharowej^[12]. W półfinale mierzyli się z Ulster Rugby i wygrali 16:14. W końcowych minutach spotkania Russell popisał się asystą przy dającym remis przyłożeniu DTH van der Merwe, kiedy wykonał kilkudziesięciometrowy przerzut na skrzydło. Następnie – mimo trudnej pozycji – wykorzystał podwyższenie, dzięki któremu Szkoci po raz drugi z rzędu dotarli do finału^[13]. W nim przyszło im mierzyć się z kolejną irlandzką drużyną, Munster Rugby, jednak tym razem to Warriors okazali się być wyraźnie lepsi. Ekipa z Glasgow wygrała na Ravenhill Stadium w Belfaście 31:13, dzięki czemu zdobyła pierwszy w historii Pro12 tytuł dla drużyny ze Szkocji. Sam Russell w meczu finałowym uzyskał 13 punktów, zdobywając przyłożenie i wykorzystując cztery podwyższenia^[6][14].

Kariera reprezentacyjna

Po raz pierwszy do drużyny narodowej Szkot trafił, grając w drugoligowym Falkirk^[9] – Russell był kluczową postacią drużyny U-20, która w 2012 roku walczyła w młodzieżowym Pucharze Sześciu Narodów^[1]. Wziął także udział w rozgrywanych w Argentynie Mistrzostwach Świata do lat 20^[15][16].

W dorosłej reprezentacji zadebiutował 7 czerwca 2014 r. w meczu ze Stanami Zjednoczonymi^[1][4][9]. Bardzo szybko wywalczył sobie stałe miejsce w drużynie narodowej, zaliczając regularne występy w jesiennych meczach sparingowych oraz podczas Pucharu Sześciu Narodów 2015^[9].

We wrześniu tego samego roku Russell znalazł się w składzie reprezentacji na rozgrywany w Anglii Puchar Świata^[17][18].

W maju 2021 roku ogłoszono, że zawodnik znalazł się w składzie British and Irish Lions na serię spotkań w Południowej Afryce^[19].