Córka Ranalda i Marion MacDonaldów, urodziła się w 1722 roku^[1] w Milton na wyspie South Uist w archipelagu Hebrydów Zewnętrznych^[2]. O jej wczesnym życiu wiadomo niewiele, wiadomości o tym okresie uzupełniane były jedynie przez twórców szkockiego folkloru. MacDonald była zaangażowana w działania jakobickiego powstania z lat 1745−1746^[1]. Po klęsce powstania pomogła księciu Karolowi Edwardowi w ucieczce ze Szkocji w kobiecym przebraniu^[3], za co była kilka miesięcy więziona^[2]. Po zwolnieniu zyskała wielką popularność i uznanie w rodzinnych stronach za jej pomoc księciu^[1]. W 1750 roku wyszła za Allana Macdonalda z Kingsburgh i w 1774 roku wyemigrowała z nim^[2] i dwójką ich synów do Cheek Creek w Karoliny Północnej, gdzie zostali dobrze przyjęci przez szkockich emigrantów^[1].

Po wybuchu amerykańskiej rewolucji jej mąż pozostał lojalistą i w 1775 roku wstąpił do brytyjskich sił kolonialnych. Po kilku potyczkach zwycięskich dla powstańców został uwięziony wzięty do niewoli, sama Flora MacDonald była przetrzymywana, a ich majątek został zajęty przez rewolucjonistów. Rodzinie umożliwiono spotkanie w Nowym Jorku w 1778 roku. Jej mąż zdecydował się osiąść z rodziną w Nowej Szkocji^[1], ale MacDonald wróciła w 1779 roku samotnie do Szkocji. Zmarła 5 marca 1790 roku w Kingsburgh^[2].

Alexander MacGregor poświęcił jej książkę Life of Flora Macdonald (1882)^[2].

Życiorys

Przypisy