Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Ford Fairlane (Ameryka Północna)
samochód osobowy segmentu E Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Ford Fairlane – samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Ford w latach 1955–1970.
Pierwsza generacja
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
Ford Fairlane I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1955 roku.
W 1955 roku północnoamerykański oddział Forda uzupełnił swoją lokalną ofertę o nową linię modelową Fairlane opartą na technice takich modeli, jak Mainline czy Crestline. Samochód zyskał charakterystyczne, masywne proporcje z dwukolorowym malowaniem nadwozia i motywem łukowych przetłoczeń na karoserii[1]. Okrągłe reflektory współgrały z niżej położonymi wyeksponowanymi kloszami kierunkowskazów. Pierwsza generacja Forda Fairlane oferowana była w wielu wariantach nadwoziowych, których dodatkowa była uzależniona od wariantu wyposażeniowego[2].
Silniki
- L6 2.2l I-Block
- V8 2.7l Y-Block
- V8 2.9l Thunderbird
- V8 3.1l Thunderbird
Remove ads
Druga generacja
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Ford Fairlane II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1957 roku.
W 1957 roku zadebiutowała druga generacja Forda Fairlane, która powstała na zmodernizowanej platformie poprzednika. Samochód zyskał bardziej awangardową sylwetkę, z większą chromowaną atrapą chłodnicy, niżej osadzonymi reflektorami i bardziej rozbudowanymi, skrzydlatymi tylnymi nadkolami, na których osadzone były niewielkie, okrągłe czerwone lampy[3]. Fairlane II stał się też wyraźnie większy, zyskując szczególnie na długości karoserii. Wygląd przedniego pasa był uzależniony od wersji wyposażeniowej, które były podobnie rozbudowane co w przypadku poprzednika[4].
Silniki
- L6 2.2l Mileage Maker
- V8 2.9l Thunderbird
- V8 3.1l Thunderbird
- V8 3.3l Interceptor
- V8 3.5l Interceptor
Remove ads
Trzecia generacja
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
.jpg)
Ford Fairlane III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1960 roku.
Trzecia generacja Forda Fairlane przeszła duży zakres zmian w stosunku do poprzednika, ponownie zyskując jeszcze większe nadwozie, stając się samochodem pełnowymiarowym. Samochód ponownie zyskał na długości, zyskując zarazem bardziej zwarte proporcje. Nadwozie pozbawiono awangardowych przetłoczeń i nieszablonowych form typowych dla poprzedników, wprowadzając więcej stonowanych kształtów[5]. Przód dominowała duża, chromowana atrapa chłodnicy, na której zamontowano podwójne, okrągłe reflektory. Z kolei tylne nadkole zostało do połowy zakryte, a nadwozie było dostępne opcjonalnie w dwukolorowym malowaniu[6].
Silniki
- L6 2.2l Mileage Maker
- V8 2.9l Thunderbird
- V8 3.5l Thunderbird
- V8 3.9l Thunderbird
Czwarta generacja
Podsumowanie
Perspektywa
Ford Fairlane IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 1962 roku.
Opracowując czwartą generację Forda Fairlane, producent zdecydował się dostosować ją do wprowadzonych w międzyczasie zmian w portfolio marki. Rolę pełnowymiarowego modelu w ofercie, jaką pełniła trzecia generacja, przejęło kolejne wcielenie modelu Galaxie[7]. W ten sposób, Fairlane IV stał się ponownie mniejszym samochodem zaliczanym do klasy wyższej. Nadwozie otrzymało stonowane proporcje, z dużym chromowanym pasem przednim i podobnym motywem przeniesionym do tylnej części nadwozia[8].
Fairlane Thunderbolt
Na bazie czwartej generacji Forda Fairlane powstał także samochód sportowy Fairlane Thunderbolt wyróżniał się on niżej poprowadzoną linią dachu, innym wyglądem zderzaków, a także specjalną jednostką napędową - 7-litrowym silnikiem V8 Ford Fe rozwijającym moc 425 KM[9].
Silniki
- L6 1.7l Fairlane
- L6 2.0l Fairlane
- V8 2.2l Challenger
- V8 2.6l Challenger
- V8 2.8l Challenger
- V8 4.2l FE
Remove ads
Piąta generacja
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Ford Fairlane V został zaprezentowany po raz pierwszy w 1966 roku.
Piąta generacja Forda Fairlane utrzymana została w nowym kierunku stylistycznym marki. Charakterystycznym elementem stylistyki stało się wyraźnie zaakcentowane przetłoczenie biegnące przez całą długość nadwozia, a także obły tylny błotnik oraz podwójne, pionowo umieszczone reflektory[10]. Ostatnie rozwiązanie było popularną praktyką stylistów w Ameryce Północnej w latach 60. XX wieku. Motyw pionowych lamp zachowano także w tylnej części nadwozia. Gama nadwoziowa składała się ponownie także z 5-drzwiowego kombi[11].
Silniki
- L6 2.0l Fairlane
- V8 2.8l Challenger
- V8 3.9l Thunderbird
- V8 4.2l Cobra
Remove ads
Szósta generacja
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Ford Fairlane VI został zaprezentowany po raz pierwszy w 1968 roku.
Pod koniec lat 60. XX wieku amerykański oddział Forda przedstawił kolejną odsłonę modelu Fairlane. Tworząc projekt nadwozia, producent ponownie wykonał zwrot w kierunku bardziej stonowanych i prostych kształtów[12]. Nadwozie stało się kanciaste, z dużym masywnym pasem przednim. Podobnie jak czwartą generację, zdobiła go duża chromowana atrapa chłodnicy, na której osadzono podwójne okrągłe reflektory[13]. Jednocześnie, w przypadku odmiany coupe producent zastosował rozwiązania stylistyczne nawiązujące do takich modeli, jak Ford Mustang, co przejawiało się łagodnie opadającym dachem z wlotami powietrza w słupkach C[14].
Argentyna
Poza Ameryką Północną, Ford Fairlane szóstej generacji był produkowany także w Argentynie, gdzie sprzedaż ruszyła w tym samym roku, kiedy na rodzimym rynku amerykańskim producent podjął decyzję o dyskontynuacji tej linii modelowej w dotychczasowym kształcie. W Argentynie Ford Fairlane był produkowany przez kolejne 12 lat, aż do 1981 roku. Przez ten czas przeszedł jedynie nieznaczne zmiany w wyglądzie[15].
Silniki
- L6 2.0l Thunderbird
- L6 2.5l Thunderbird
- V8 2.8l Windsor
- V8 3.0l Windsor
- V8 3.5l Windsor
- V8 3.9l Thunderbird
- V8 4.5l FE
Remove ads
Siódma generacja
Podsumowanie
Perspektywa
.jpg)
.jpg)
Ford Fairlane VII został zaprezentowany po raz pierwszy w 1969 roku.
Prezentując siódmą i zarazem ostatnią generację modelu Fairlane, Ford zdecydował się znacznie okroić rolę tego modelu w swojej dotychczasowej gamie. Tym razem samochód stał się jedynie tańszym wariantem modelu Torino, będąc oferowanym wyłącznie jako 2-drzwiowe coupe. Przednia część nadwozia wyróżniała się chromowaną atrapą chłodnicy i podwójnymi reflektorami, a tylną część nadwozia zdobił łagodnie opadający dach[16].
Koniec produkcji i następca
Produkcja amerykańskiego Forda Fairlane zakończyła się w 1970 roku, po czym zastąpiło go kolejne wcielenie sportowego modelu Torino, a nazwa Fairlane zniknęła z użycia w Ameryce Północnej.
Silniki
- L6 2.5l Fairlane
- V8 3.0l Windsor
- V8 3.5l Windsor
- V8 3.5l Cleveland
- V8 4.2l 385
Remove ads
Bibliografia
- 1963 Ford Fairlane 500 technical specifications. [w:] carfolio.com [on-line]. [dostęp 2010-06-13]. (ang.).
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads