Francesco Pianeta

Francesco Pianeta (ur. 8 października 1984 w Cosenzy) – włoski bokser, były mistrz Unii Europejskiej federacji EBU, pretendent do Mistrzostwa Świata wagi ciężkiej.

Francesco Pianeta

Data i miejsce urodzenia	8 października 1984 Cosenza
Obywatelstwo	Włochy
Wzrost	196 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	ciężka
Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk	41
Zwycięstwa	35
Przez nokauty	21
Porażki	5 (3 przez KO)
Remisy	1
Nieodbyte	0
Bilans walk aktualny na 18 sierpnia 2018.

Życie prywatne

Rodzice Francesco Pianety pochodzą z regionu Kalabria w południowych Włoszech. Gdy miał 6 lat, razem z rodziną wyemigrował do Niemiec^[1].

22 lutego 2010 u Francesco Pianety zdiagnozowano chorobę nowotworową (rak jądra). Po ponad półrocznym leczeniu, przebyciu operacji chirurgicznej oraz serii chemioterapii, wrócił do zdrowia^[2].

Kariera bokserska

Przed rozpoczęciem zawodowej kariery bokserskiej, uprawiał Kick-boxing. Z 10 pojedynków, wygrał 9, a jeden przegrał.

2 lipca 2005 roku Pianeta zadebiutował na zawodowym ringu. W 2. rundzie przez nokaut pokonał Słowaka Sylvestra Petrovica.

25 listopada 2006 wziął udział w gali na warszawskim Torwarze, gdzie w 1. rundzie przez TKO zwyciężył Rumuna – Valentina Marine’a.

16 lutego 2008 wygrał w 3. rundzie z Amerykaninem Donnellem Wigginsem, zdobywając wakujący pas młodzieżowego Mistrza Świata WBC.

17 maja 2008 Pianeta po raz pierwszy bronił tytuł młodzieżowego Mistrza Świata. Po dwóch rundach, pokonał Amerykanina – Michaela Marrone’a^[3].

30 sierpnia 2008 Francesco Pianeta zdobył pas Unii Europejskiej, federacji EBU, przez wycofanie przeciwnika – Brytyjczyka Scotta Gammera, który doznał kontuzji ręki, w 8. rundzie.

20 grudnia 2008 niemiecki pięściarz obronił pas EBU w walce z Francuzem, Johann’em Duhaupasem. Pianeta wygrał jednogłośną decyzją sędziów na punkty^[4].

4 kwietnia 2009 po raz drugi stanął w obronie pasa EBU. Jego przeciwnikiem był Polak Albert Sosnowski. Po 12-rundowym pojedynku sędziowie orzekli remis. Była to pierwsza walka Pianety, której nie wygrał^[5].

19 września 2009 Pianeta po raz trzeci obronił tytuł mistrza Unii Europejskiej, federacji EBU. Jego rywal Matt Skelton, nie wyszedł do 9. rundy^[6].

18 grudnia 2010 Francesco Pianeta stoczył swoją pierwszą walkę, po ponad rocznej przerwie spowodowanej chorobą. W rundzie 1. znokautował, 42-letniego Amerykanina Mike’a Middletona^[7].

16 maja 2012 Pianeta pokonał jednogłośnie na punkty, po 10 rundach, byłego Mistrza Świata federacji WBC Olivera McCalla^[8].

7 września 2012 Francesco Pianeta zwyciężył jednogłośnie na punkty, po 10 rundach, Fransa Bothę^[9].

16 listopada 2012 Francesco Pianeta pokonał w pierwszej rundzie, przez KO, Nelsona Dario Domingueza^[10].

4 maja 2013 stoczył pojedynek o tytuł Mistrza Świata federacji WBA, WBO, IBF oraz IBO z Władimirem Kliczko. Pianeta poniósł porażkę w 6. rundzie przez techniczny nokaut^[11].

11 lipca 2015 w Magdeburgu w pojedynku o tytuł mistrza świata wagi ciężkiej federacji WBA w wersji Regular, został znokautowany w pierwszej rundzie przez Uzbeka Rusłana Czagajewa (34-2-1, 21 KO)^[12].

18 sierpnia 2018 zmierzył się w Belfaście z byłym zunifikowanym mistrzem świata wagi ciężkiej Tysonem Furym (26-0, 19 KO). Przegrał tę walkę po dziesięciu rundach na punkty.