Franciszek Gryciuk

Franciszek Gryciuk (ur. 21 listopada 1948 w Kobylanach^[1]) – polski historyk i nauczyciel akademicki, w latach 2008–2011 zastępca prezesa Instytutu Pamięci Narodowej, w latach 2010–2011 p.o. prezesa IPN.

Franciszek Gryciuk

Franciszek Gryciuk podczas przekazania akt katyńskich (15 czerwca 2010)
Data i miejsce urodzenia	21 listopada 1948 Kobylany
Zawód, zajęcie	historyk, nauczyciel akademicki
Stanowisko	zastępca prezesa IPN (2008–2011), p.o. prezesa IPN (2010–2011)
Odznaczenia

Życiorys

W 1972 ukończył studia archeologiczne na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego^[1]; uzyskał na tej uczelni stopień doktora nauk historycznych. Zawodowo związany z Uniwersytetem Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach. W latach 90. był dziekanem Wydziału Humanistycznego, a następnie od 1996 do 1999 prorektorem Wyższej Szkoły Rolniczo-Pedagogicznej (poprzedniczki UPH). Wykładał również na Grodzieńskim Uniwersytecie Państwowym im. Janki Kupały. Naukowo zajął się historią Polski, historią kultury i historią regionalną.

W 1999 z rekomendacji m.in. posłów PSL oraz AWS został powołany w skład Kolegium IPN I kadencji (1999–2006). Przewodniczył mu w okresie 2003–2004, następnie był jego wiceprzewodniczącym. W czerwcu 2008 objął stanowisko zastępcy prezesa IPN.

W czerwcu 2010 został pełniącym obowiązki prezesa IPN (po śmierci Janusza Kurtyki w katastrofie lotniczej w Smoleńsku) i po wejściu w życie stosownej nowelizacji ustawy o IPN^[2]. Urzędowanie jako wiceprezes IPN zakończył w czerwcu 2011.

Działał w Towarzystwie Miłośników Podlasia, Towarzystwie Przyjaciół Siedlec i Ludowym Towarzystwie Naukowo-Kulturalnym. W latach 70. przez dwie kadencje był przewodniczącym siedleckiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego.

Odznaczenia

W 1997 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi^[3].

Wybrane publikacje

• Represje NKWD wobec żołnierzy podziemnego Państwa Polskiego w latach 1944–45. Wybór źródeł, T. 1–2, 1995 (oprac. z Piotrem Matusakiem).
• Opór chłopów przeciw kolektywizacji wsi polskiej 1948–1956, 1997 (red.).
• Siedlce 1944–1956, 2009.
• Stanisław Mikołajczyk w dokumentach aparatu bezpieczeństwa, T. 1–3, 2010 (wybór dok. z Witoldem Bagieńskim i Franciszkiem Dąbrowskim).
• Władysław Zaremba, Moje wspomnienia, 2012 (wstęp i oprac.).