Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Franciszek Mucha (1886–1941)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Franciszek Mucha (ur. 4 grudnia 1886 w Podciemem, zm. 13 marca 1941 w KL Auschwitz) – major piechoty Wojska Polskiego.
Remove ads
Życiorys
Urodził się we wsi Podciemno, w ówczesnym powiecie lwowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Marii z Kanderskich (?)[1].
25 listopada 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu porucznika, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[2]. Służył w 12 Pułku Piechoty[3][4][5][6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1077. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7], a 27 stycznia 1930 mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 17. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. W marcu tego roku został przeniesiony do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu na stanowisko kwatermistrza[9]. Z dniem 31 grudnia 1932 został przeniesiony w stan spoczynku[10].
W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Skierniewice. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr IV. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[11].
W 1941 mieszkał w Radomiu przy ul. Słowackiego 11. 25 lutego tego roku został przetransportowany do obozu koncentracyjnego Auschwitz, gdzie 13 marca 1941 został zamordowany[12] .
Remove ads
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[13]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”[14][15]
Był przedstawiony do odznaczenia Orderem Virtuti Militari[16]. 2 marca 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[17].
Twórczość
- Zarys historji wojennej 12-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
Przypisy
Bibliografia
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads